Chanson de Matin

In oktober 1897 schijft Elgar, die toen al een aantal successen op zijn aktief had,  in een brief aan Jaeger dat hij teleurgesteld is in de financiële return die hij ontvangt van zijn uitgever ontvangt voor zijn werken. Tien dagen na de brief stuurt Elgar aan Novello een kort stukje voor viool en piano met als titel: Evensong.
Novello, dacht dat in die tijd een Franse titel het beter zou doen en geeft het uit als Chanson de Nuit. In maart 1889, kort nadat hij de orkestratie van de Enigma Variaties heeft afgerond stuurt Elgar aan Novello nog een tweede kort stukje voor viool en piano als metgezel voor Evensong: Chanson de Martin.
In januari 1901 maakt Elgar een orkestversie van de twee werken waardoor ze populair werden en nu nog veel gespeeld worden. Chanson de Matin in het bijzonder doet het altijd goed bij het publiek omwille van de herkenbare en bevallige melodie. De orkestversie werd, samen met Chanson de Nuit, voor het eerst uitgevoerd op de Queen’s Hall Promenade Concerten door Henry Wood op 14 september 1901. Chanson de Matin is een kleine aubade, even fris als de ochtenddauw, en met de vluchtige, geheimzinnige flair, eigen aan Elgar. Elgar zou nadien de melodie nog kort citeren in zijn Strijkkwartet in e uit 1918.