Fanfare

Fairytale of New York, opgenomen door de Keltische punkband The Pogues in samenwerking met zangeres Kirsty MacColl, verscheen in 1987 en is sindsdien uitgegroeid tot een echte klassieker tijdens de feestdagen. Het stuk bestaat uit twee hoofdgedeelten: een melancholisch en lyrisch openingsdeel, gevolgd door een energiek en opzwepend tweede deel met een Iers karakter. Een opvallende en aantrekkelijke toevoeging aan elk kerstconcert.

Stille Nacht, het wereldberoemde kerstlied dat al generaties lang harten raakt, krijgt in deze bewerking voor fanfare een nieuwe glans. Een arrangement dat de ingetogen schoonheid van het origineel behoudt, terwijl het de warme klankkleuren en expressieve mogelijkheden van het fanfareorkest volledig benut.

Met Symphonic Overture presenteert James Barnes een werk dat kracht, lyriek en symfonische grandeur naadloos verenigt. Oorspronkelijk gecomponeerd in opdracht van de U.S. Air Force Band, vormt deze ouverture een schitterend voorbeeld van Barnes’ vermogen om rijke melodieën en dynamische contrasten te verweven tot een meeslepende muzikale vertelling.

In deze nieuwe bewerking voor fanfare, verzorgd door Rickwin Poelma, krijgt het werk een frisse dimensie. De transparantie en klankkleur van het fanfareorkest brengen nieuwe accenten aan het licht, terwijl de oorspronkelijke energie en expressie volledig behouden blijven. Poelma’s arrangement getuigt van respect voor het origineel én van een diep begrip van het fanfare-idioom.

Uitgegeven door AM Music, biedt deze uitgave fanfareorkesten de kans om zich te verdiepen in een werk dat zowel technisch uitdagend als muzikaal bevredigend is. Symphonic Overture is uitermate geschikt als openingswerk voor concerten, festivals of concoursen, en zal zowel musici als publiek weten te raken met zijn krachtige karakter en emotionele diepgang.

Met de fanfarecompositie Morning Prayer brengt componist Arend Gerds een eerbetoon aan de verstilde schoonheid van Tchaikovski’s gelijknamige pianowerk uit zijn 'Album voor de Jeugd'. In deze bewerking transformeert Gerds het intieme karakter van het origineel tot een warme, gedragen klankwereld voor fanfareorkest.

Deze compositie is uitermate geschikt als openingswerk of als verstild moment binnen een concertprogramma, en biedt zowel muzikanten als luisteraars een kans om even stil te staan bij de kracht van eenvoud en melodie.

Laat je meevoeren in een muzikale reis vol contrasten, verlangen en Friese charme. 

In Serenade by Moonlight laat componist Patrick Millstone zien hoe onregelmatigheid en traditie elkaar kunnen versterken. Met een hypnotiserend 13/8-ritme en een subtiele verwijzing naar een Fries volkslied, ontstaat een unieke sfeer waarin het verhaal van 'Moai Etke fan Teroele' tot leven komt. De hoofdrolspeler is smoorverliefd op Etke, het mooiste meisje van de klas, maar blijft zij slechts een droom onder het maanlicht?
Ontdek het zelf in deze betoverende compositie.

Binnenkort ook voor Harmonie beschikbaar

Oan 'e Brek is een muzikale vertelling van de Oudegaaster Brekken, een uitgestrekt meer dat deel uitmaakt van het Friese merengebied. Een plek waar je de stilte nog kunt horen. En waar de elementen kunnen 'spoken'. 
Voor Meine Verbeek dé inspiratie om in muziek te verwoorden. Maar ook de 'Mienskip' en de humor van zijn geboortedorp Aldegea.

Met warme melodieën roept Gesù Bambino (The Infant Jesus) de serene magie van kerstnacht tot leven. Deze compositie, oorspronkelijk geschreven door Pietro Yon in 1917, is door de jaren heen uitgegroeid tot een geliefde klassieker binnen het kerstrepertoire.

De concertmars Inception is opgezet vanuit een traditionele (mars) stijl, waarin een heldere thematische opzet wordt gecombineerd met een meer lyrisch middendeel en een herneming van het openingsmateriaal. De titel verwijst naar een beginpunt en benadrukt daarmee de geschiktheid van de compositie als openingswerk of als een terugkerend energiek onderdeel binnen een concertprogramma.

Welkom bij de ultieme muzikale uitdaging: Top 2000 Quiz! Deze verrassende compositie, gearrangeerd door Arend Gerds, is een feest van herkenning én een interactieve beleving. Gebaseerd op legendarische hits uit de TOP2000, daagt dit werk het publiek uit om mee te raden, mee te zingen en mee te beleven.

In een speelse opzet passeren iconische melodieën de revue, soms overduidelijk, soms subtiel verstopt in het arrangement. Herken jij die ene gitaarriff? Of dat refrein? De quizvorm maakt van elk concert een muzikaal spel, waarbij nostalgie en plezier hand in hand gaan.

“Imagine” van John Lennon is een van de meest iconische en universeel geliefde liederen uit de moderne muziekgeschiedenis. Met zijn eenvoudige melodie en krachtige boodschap van vrede, eenheid en hoop heeft het miljoenen mensen geraakt sinds de oorspronkelijke release in 1971. Het nummer nodigt luisteraars uit om zich een wereld voor te stellen zonder grenzen, zonder bezit, zonder oorlog. Stel je voor...

In de rijke wereld van klassieke muziek zijn er momenten die de ziel raken, en de hoornsolo uit Tchaikovsky’s Vijfde Symfonie is daar een schitterend voorbeeld van. Deze lyrische passage, oorspronkelijk geschreven voor het symfonieorkest, is een ode aan melancholie, hoop en de kracht van melodie.

Nu heeft arrangeur Arend Gerds deze iconische solo nieuw leven ingeblazen in een meesterlijke bewerking voor harmonieorkest, fanfare en brassband, uitgegeven door AM Music. Met respect voor Tchaikovsky’s originele emotionele diepgang, maar met een frisse klankkleur die past bij de unieke bezettingen van deze ensembles.

Harmonie/ Brassband beschikbaar v.a. 1 september

In een wereld die soms lijkt te schudden op haar grondvesten, waar conflicten de krantenkoppen domineren en stilte zeldzaam is geworden, klinkt er een roep die iedereen begrijpt: de roep om vrede.

Het lied Vrede, oorspronkelijk vertolkt door Ruth Jacott, is een muzikale smeekbede – een verlangen naar harmonie, begrip en menselijkheid. Haar stem gaf woorden aan wat velen voelen: dat vrede niet alleen een politieke wens is, maar een persoonlijke noodzaak.

Vandaag krijgt dit lied een nieuw jasje. Hilco Elshout heeft Vrede bewerkt voor Harmonie en Fanfare, waardoor het een breed, warm klankpalet krijgt dat de boodschap nog dieper laat resoneren. De koperblazers, houtinstrumenten en slagwerk brengen samen een krachtig geluid voort – soms fluisterend, soms roepend – maar altijd hoopvol.

De bewerking van Hilco Elshout geeft de mogelijkheid om zowel alleen orkest of orkest met zang en band uit te voeren.

“Alleluia” is een muzikale uiting van lof en verwondering. Een werk waarin devotie en schoonheid hand in hand gaan. Oorspronkelijk gecomponeerd door Alejandro Consolacion II, brengt deze compositie een  serene melodiek en rijke harmonie tot leven die de luisteraar verbindt met het hogere.

In de verstilde schoonheid van de Noorse volksmuziek klinkt Eg Veit I Himmerik Ei Borg als een tijdloos gebed – een lied van hoop, troost en verlangen naar het hemelse. Oorspronkelijk een middeleeuws hymne, geworteld in de Noorse traditie, vertelt het over een hemels kasteel, een plaats van vrede en eeuwigheid.

Het aangrijpende verhaal van twee dorpsgenoten uit Minnertsga vormt de basis voor deze compositie die de spanning tussen wanhoop en hoop tastbaar maakt. Tijdens de Tweede Wereldoorlog belanden ze in het beruchte strafkamp Ahlem. Dit werk weerspiegelt deze emotionele reis: van de onzekerheid in bezet Friesland tot de beklemming van gevangenschap, en van de duisternis van het kamp tot de bevrijding en terugkeer. 

In opdracht van WMC Kerkrade (NL) Opgedragen aan mijn dierbare vriend en inspiratie: Maestro Tijmen Botma De titel APATHEIA vindt zijn oorsprong in het stoïcisme en wordt treffend omschreven in de internationale bestseller Ikigai – The Japanese Secret to a Long and Happy Life. De stoïcijnen streefden niet naar roem of materieel succes, maar naar innerlijke rust: de afwezigheid van negatieve emoties zoals angst, schaamte en boosheid, en de aanwezigheid van positieve gevoelens zoals liefde, dankbaarheid, sereniteit en geluk. Deze staat van evenwicht, apatheia, vormt het hart van deze compositie.

Het werk opent met een mysterieuze cel – een muzikaal motief dat als rode draad doorheen de hele compositie geweven is. Deze cel groeit en transformeert organisch, en vormt de voedingsbodem voor een lyrische ontplooiing. Solistische lijnen ontvouwen geleidelijk het thematisch materiaal, met subtiele verwijzingen naar het daaropvolgende, meer signaalachtige deel. Hier worden technische en klankmatige uitdagingen niet geschuwd, maar steeds in dienst van de muzikale expressie. Vanaf maat 44 betreedt het werk een meer gelaagde en grandioze fase. Deze passage, waarin verschillende tempi, onafhankelijke lijnen en ad libitum-elementen samenkomen, biedt de dirigent volop ruimte voor interpretatie en persoonlijke invulling. De structuur en vrijheid doen denken aan Percy Grainger’s Lincolnshire Posy, en zorgen ervoor dat elke uitvoering uniek wordt. Dirigenten omschrijven dit soort passages vaak als de momenten waarop “de jonge knapen van de echte mannen worden onderscheiden”. Het middendeel van de compositie vormt zonder twijfel het emotionele hart van het werk. In deze passage wordt de luisteraar meegevoerd in een wereld van diepe gevoeligheid en expressie. Vanuit een intieme sfeer ontwikkelt zich geleidelijk een krachtige, melodische opbouw die uitmondt in een pakkende climax, gedragen door de volledige instrumentatie. Deze lyrische uitbarsting, rijk aan kleur en klank, vormt een moment van catharsis – een muzikale ademhaling waarin emotie, schoonheid en innerlijke rust samenkomen. De combinatie van transparante texturen en warme harmonieën maakt dit deel tot een intens beleefbare kernmoment binnen het werk. Met APATHEIA wil ik niet alleen een muzikale reis creëren, maar ook een innerlijke. Het werk is geschreven met liefde voor lyriek, diepgang en instrumentatie, en met diep respect opgedragen aan Tijmen Botma – een vriend, een inspirator, en een muzikale geest die deze staat van sereniteit als geen ander weet te belichamen.

beschikbaar omstreeks 10 september

In opdracht van WMC Kerkrade (NL) Opgedragen aan mijn dierbare vriend en inspiratie: Maestro Tijmen Botma De titel APATHEIA vindt zijn oorsprong in het stoïcisme en wordt treffend omschreven in de internationale bestseller Ikigai – The Japanese Secret to a Long and Happy Life. De stoïcijnen streefden niet naar roem of materieel succes, maar naar innerlijke rust: de afwezigheid van negatieve emoties zoals angst, schaamte en boosheid, en de aanwezigheid van positieve gevoelens zoals liefde, dankbaarheid, sereniteit en geluk. Deze staat van evenwicht, apatheia, vormt het hart van deze compositie.

Het werk opent met een mysterieuze cel – een muzikaal motief dat als rode draad doorheen de hele compositie geweven is. Deze cel groeit en transformeert organisch, en vormt de voedingsbodem voor een lyrische ontplooiing. Solistische lijnen ontvouwen geleidelijk het thematisch materiaal, met subtiele verwijzingen naar het daaropvolgende, meer signaalachtige deel. Hier worden technische en klankmatige uitdagingen niet geschuwd, maar steeds in dienst van de muzikale expressie. Vanaf maat 44 betreedt het werk een meer gelaagde en grandioze fase. Deze passage, waarin verschillende tempi, onafhankelijke lijnen en ad libitum-elementen samenkomen, biedt de dirigent volop ruimte voor interpretatie en persoonlijke invulling. De structuur en vrijheid doen denken aan Percy Grainger’s Lincolnshire Posy, en zorgen ervoor dat elke uitvoering uniek wordt. Dirigenten omschrijven dit soort passages vaak als de momenten waarop “de jonge knapen van de echte mannen worden onderscheiden”. Het middendeel van de compositie vormt zonder twijfel het emotionele hart van het werk. In deze passage wordt de luisteraar meegevoerd in een wereld van diepe gevoeligheid en expressie. Vanuit een intieme sfeer ontwikkelt zich geleidelijk een krachtige, melodische opbouw die uitmondt in een pakkende climax, gedragen door de volledige instrumentatie. Deze lyrische uitbarsting, rijk aan kleur en klank, vormt een moment van catharsis – een muzikale ademhaling waarin emotie, schoonheid en innerlijke rust samenkomen. De combinatie van transparante texturen en warme harmonieën maakt dit deel tot een intens beleefbare kernmoment binnen het werk. Met APATHEIA wil ik niet alleen een muzikale reis creëren, maar ook een innerlijke. Het werk is geschreven met liefde voor lyriek, diepgang en instrumentatie, en met diep respect opgedragen aan Tijmen Botma – een vriend, een inspirator, en een muzikale geest die deze staat van sereniteit als geen ander weet te belichamen.

De virtuoze flair van het klassieke thema Carnaval de Venice krijgt een frisse, eigentijdse glans in deze sprankelende bewerking voor fanfare door Willem Flisijn. Gebaseerd op het beroemde Venetiaanse volkslied, dat door talloze componisten als basis diende voor briljante variaties.

Deze bewerking combineert sierlijke solo’s tot dynamische tutti-passages, elk instrument krijgt de kans om te schitteren. Ook in een Fanfare met een kleinere bezetting.

Klaar om de maskers op te zetten en het feest te laten beginnen?

Met bruisende energie en onweerstaanbare charme dendert The Barber of Seville het podium op. Nu in een sprankelende fanfarebewerking van Willem Flisijn. Deze meesterlijke compositie van Gioachino Rossini, oorspronkelijk gecreëerd als opera buffa in 1816, is wereldwijd geliefd om zijn snelle ritmes, speelse melodieën en briljante humor.

Flisijns arrangement weet de originele levendigheid prachtig te vertalen naar het krachtige en kleurrijke klankpalet van een fanfareorkest, ook in een kleinere bezetting. 

In zijn magistrale Symphonie No. 3 in C mineur, beter bekend als de "Orgelsymfonie", liet Camille Saint-Saëns het orgel samensmelten met orkestrale grandeur tot een hemels muzikaal landschap. Het Choral, dat aan het slot majestueus opklinkt, is doordrenkt van religieuze kracht en serene monumentaalheid — een muzikale verheffing die rechtstreeks uit een kathedraal lijkt te komen.

Met zijn bewerking voor fanfare blaast Willem Flisijn dit iconische moment nieuw leven in, zonder de ziel ervan te verliezen. De koperklanken samen met het orgelbrengen een frisse, heldere dynamiek, terwijl het koorachtige karakter intact blijft. Flisijn transformeert de originele harmonie tot een majestueus fanfarepalet: statig, warm en ontroerend.

Deze uitvoering nodigt u uit om Saint-Saëns opnieuw te beleven — niet als luisteraar in een concertzaal met een pijporgel, maar als toeschouwer van een fanfare die hemelse grandeur brengt met aardse adem.