Classical arrangement

Met Schlaflieder creëert Rob Goorhuis een muzikaal landschap dat de luisteraar meeneemt in een wereld van verstilling en zachte overpeinzingen. Dit werk, geschreven voor harmonieorkest, is een eerbetoon aan de poëtische klanken van de romantiek, waarin Goorhuis zich liet inspireren door twee bijzondere composities: Abendfriede van Joseph Rheinberger en Drömvisa van Selim Palmgren.

Panorama uit het ballet „Doornroosje“. Het balletsuite "Doornroosje" van Pyotr Ilyich Tchaikovsky ging in première in Sint-Petersburg in 1890. Tot op heden blijft "Doornroosje" een van de meest populaire balletten en maakt het deel uit van het standaardrepertoire van het klassieke ballet. Het panorama uit de 2e akte van het balletsuite beschrijft de gezamenlijke reis van de jonge, verliefde prins Désiré met de Lila Fee door een betoverd bos naar zijn geliefde Aurora, die hij wil trouwen. Tijdens deze betoverende scène klinkt een wonderlijke en mysterieuze muziek.

Geïnspireerd door het succes van de operettes van Jacques Offenbach in Wenen, begon Franz von Suppé (1819-1895) vanaf 1860 zijn eerste podiumwerken te componeren. "Isabella", zijn komische opera in één akte uit 1869, ging in première in Wenen. In de ouverture zijn zowel Spaanse als Weense melodieën te horen. Hoewel de muziek van Suppé niet altijd een typisch Weense klank heeft, heeft hij met zijn ouvertures zoals "Dichter en Boer" of "Lichte Cavalerie" een plek veroverd in concertzalen.

Het nieuwste arrangement van Björn Vüllgraf is een innovatieve fusie van klassieke muziek en funk! De wereldberoemde "Air" van Johann Sebastian Bach, uit de Orchestral Suite No. 3, ondergaat een spannende metamorfose in Vüllgrafs meesterlijke arrangement. Deze cross-over versie voor solo bugel en blaasorkest geeft dit tijdloze meesterwerk een frisse, funky smaak.

(Complete version)

De suite Pini di Roma is het tweede orchestrale werk uit Respighi’s Romeinse trilogie. Deze in 1923 voor symphonieorkest gecomponeerde suite beschrijft diverse plaatsen in Rome waar pijnbomen groeien. Dat dit meesterwerk overeind blijft als het bewerkt wordt voor harmonie bewijst het arrangement van Ton van Grevenbroek wel. De 4 achtereenvolgende delen zijn: I Pini di Villa Borghese, Pini Presso una Catacomba, I Pini del Gianicolo en I Pini della Via Appia.

Dvoráks verblijf in de Verenigde Staten wordt steevast geassocieerd met zijn 9de symfonie Uit de Nieuwe Wereld, maar ook zijn fameuze celloconcert én de pianosuite (opust 98) zijn afkomstig uit het tijdvak (1892-1895) dat Dvorák artistiek directeur van het Conservatorium te New York was. Deze suite voor piano werd door Dvorák zelf georkestreerd, een jaar na voltooiing van de pianoversie. Deze werkwijze hanteerde hij ook bij zijn beroemde Slavische Dansen (opus 46 en 72) en de Legenden. De orkestsuite kreeg als titel American Suite en verscheen onder opusnummer 98b. Dvorák heeft de orkestversie nooit kunnen horen: de première vond plaats op 1 maart 1910 in Praag, zes jaar na zijn dood. Net als zijn Nieuwe Wereld Symfonie en zijn Amerikaans strijkkwartet zijn duidelijk Amerikaanse invloeden te bespeuren in de American Suite: het veelvuldig gebruik van pentatoniek (d.w.z. gebruik makend van slechts 5 verschillende tonen) en de toepassing van gesyncopeerde ritmes. De bewerking voor harmonieorkest van de American Suite (oorspronkelijke toonsoort A-dur) omvat 3 van de 5 delen:

I. Andante con Moto

II. Moderato - Alla Polacca

III. Finale: Allegro

from La Damnation de Faust

In 1846 schreef Berlioz de Hongaarse Mars die hij later dat jaar opnam in het grote werk Le Damnation de Faust. De mars werd geschreven op advies van anderen die Berlioz verteld hadden dat het Hongaarse publiek, waar hij dat jaar concerten voor moest verzorgen, zeer gecharmeerd zou zijn van een stuk uit hun eigen cultuur. Als thema voor zijn Hongaarse mars koos hij dat van de Rákóczi March. De tip bleek een goede te zijn want het concert en de mars werden een groot succes.

Alexander’s Band is back in Dixieland, Anything is nice of it comes from Dixieland en I’ll dance my way right back to Dixieland. Drie karakteristieke dixieland everygreen, vakkundig gezet voor Molenaar's Easy flex serie door Wil van der Beek.

Bloemenwals

De 'Bloemenwals' (1892) is een stuk orkestmuziek uit de tweede akte van De notenkraker, een ballet gecomponeerd door Tsjaikovski. De wals is ook het laatste nummer in zijn Notenkraker Suite. De 'Bloemenwals' is erg populair. Het is veelvuldig gearrangeerd voor verschillende bezettingen en voor verschillende combinaties van instrumenten. Walt Disney Studios heeft de wals geanimeerd voor de film Fantasia. Dit arrangement voor blaasorkest is zeer professioneel gearrangeerd door Geert Schrijvers. De harp partij is optioneel

Dreigroschenoper

Weills beroemde “Dreigroschenoper”, waarin de draak gestoken wordt met geldende opera-conventies. Het eerste deel is een “ernstige”, bijna barok-ouverture, gevolgd door een makkelijk in het oor liggende ballade en de afsluiting is een spetterende song in charleston-setting. Een mix van dansmuziek, vermengd met stijlelementen uit de jazz en vaak gelardeerd met irriterende dissonanten als bewuste ironie. Dit is muziek uit een opera, maar dan totaal anders!

Tollite hostias is een gedeelte uit het Kerstoratorium Opus 12, dat qua afmetingen nauwelijks de grenzen van een cantate overschrijdt maar muzikaal is opgebouwd in de stijl van een oratorium. Oorspronkelijk geschreven voor SATB, strijkers en orgel, is de hier gepresenteerde versie bewerkt voor orkest. Het is het slotkoor van het oratorium.

Thanks Be To God is het nummer 20 uit het 1e deel van het Elias oratorium van Mendelssohn. Dit oratorium geeft het leven van de profeet Elias weer.

Dit arrangement bevat een mix van favoriete thema's van de Romantiek tot de 20e eeuw. De medley bestaat uit de volgende thema's: Triomfmars uit Aida, An der schönen Blauen Donau, The Sleeping Beauty, Die Fledermaus, Florentiner Marsch, An American in Paris, Hongaarse Dans en Ouverture 1812.

Een detachement van inheemse soldaten trekken door het dorp, dan klinkt er een lied van een boot op de Nijl zachtjes over het water, een korte impressie van een Arabier met waterpijp. De soldaten keren terug en sommige van hen zingen het lied in harmonie naar een rustig einde.

My Lady Nevells Book uit 1591 bevat een aantal werken van William Byrd die waarschijnlijk waren gecomponeerd in de 25 jaren daarvoor, inclusief de verhalende suite The Battell. De programmatische muziek van The Battellis zeldzaam in Byrds oeuvre, dat vooral bestaat uit vaste muzikale vormen, zoals gaillardes en pavanes. Het werk is vermoedelijk geschreven na 1588, toen Engeland in een overwinningsroes verkeerde na de zege op de Spaanseen Franse Armada’s. Het deel dat Byrd Marche Before The Battell noemde, werd bekend als The Earl of Oxford’s March, hoewel het niet geheel duidelijk is waarom. Deze muziek, die Byrd schreef in zijn hoogtijdagen, isnog altijd treffend.

Johannes Brahms kan gerekend worden tot de topcomponisten van de negentiende-eeuwse kamermuziek. Hij was hierin een gigant en een hoogwaardig opvolger van Beethoven en Haydn. Een meesterwerk uit zijn kamermuziekoeuvre is het trio in Eb opus 40 voor piano, viool en natuurhoorn. In 1865, het jaar van zijn Hoorntrio, stierf Brahms’ moeder Christiane. Het is bekend dat hij diepe gevoelens voor haar koesterde. Het langzame deel van het Hoorntrio met de tempoaanduiding Adagio Mesto (droevig) kan worden beschouwd als een treurlied voor zijn moeder. Het werk werd voor het eerst uitgevoerd in Zürich op 28 november 1865 en werd een jaar later gepubliceerd in november 1866. In deze versie voor harmonieorkest blijft Kevin Houben zo trouw mogelijk aan het origineel. Het resultaat is een diepe, donkere orkestratie van het wondermooie Adagio Mesto. Een uitdaging voor elk orkest en uiterst geschikt als concertwerk.

Een collectie van acht beroemde meesterwerken uit het klassieke en traditionele repertoire, gearrangeerd voor flexibele bezetting. Passend in elk concert of dienst begeleiding.

Ave verum corpus, is een motet in D majeur, gecomponeerd door Wolfgang Amadeus Mozart in 1791. Het is het decor van de Latijnse hymne Ave Verum Corpus. Mozart schreef het voor Anton Stoll, een vriend die kerkmuzikant was van St. Stephan in Baden bei Wien.

Ludwig van Beethoven componeerde "Egmont" als een set van toneelstukken voor het gelijknamige toneelstuk van Johann Wolfgang von Goethe. De ouverture is op zichzelf beroemd geworden en heeft een vergelijkbare stijl als de "Vijfde Symfonie", die hij twee jaar eerder had voltooid. Deze bewerking van de laatste set is van Davide Pedrazzini. 

Voor dit fraaie arrangement gebruikte Hans Joachim Rogoll enkele bekende klassieke thema’s, te weten Flight of the Bumble Bee (Nikolai Rimsky Korsakov), verschillende thema’s uit Carmen van Georges Bizet, en de sabeldans uit Gayaneh van Aram Khachaturian. In een swingende stijl passeren al deze prachtige thema’s de revue.

Een ode aan de geniale Oostenrijkse componist Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791).