Concert/ Concours

Verplicht werk 2e Divisie Concert Band - WMC 2026

Variations on a Ticinese Folksong I TRE RE

"Epiphany" is een compositie van de Nederlandse componist Henk Badings. Badings was een invloedrijke figuur in de 20e-eeuwse klassieke muziek, bekend om zijn innovatieve benadering van compositie en het gebruik van elektronische muziek. Het stuk staat bekend om zijn rijke harmonieën en complexe ritmes, wat typerend is voor Badings' stijl.

"Variations on a Ticinese Folksong 'I TRE RE'". "I TRE RE" is een traditioneel volkslied uit Ticino, een regio in Zwitserland. Het lied is een belangrijk onderdeel van de lokale folklore en wordt vaak uitgevoerd door regionale muziekgroepen zoals de Bandella di Tremona. De melodie en tekst van "I TRE RE" zijn traditioneel en weerspiegelen de rijke culturele geschiedenis van Ticino.

Verplicht werk 1e divisie Concert Band - WMC 2026

In de traditie van Fontane di Roma van Respighi beschrijft dit werk, dat bestaat uit vier doorgecomponeerde delen, de stad Barcelona op verschillende momenten van de dag. Trencadís is geïnspireerd op de gelijknamige mozaïekstijl die de beroemde Spaanse architect Gaudí veel gebruikte in zijn bouwwerken en architecturale kunst. De instrumentatie en harmonisatie zijn dan ook buitengewoon kleurrijk, met een speciale rol voor de Catalaanse hymne El Virolai. Geef uw volgende concert een Spaans t

Eind 1944 vielen geallieerde troepen vanuit België Nederland binnen. Hoop en verlangen naar vrijheid, die nu zo dichtbij leek, golfden door Nederland: Operatie Market Garden werd gelanceerd. Enorme aantallen parachutisten maakten de gevaarlijke sprong om vijandelijk gebied aan de zuidkant van de Rijn in te nemen. Hevige gevechten en pogingen om de rivier over te steken en veilig te stellen resulteerden in zware verliezen voor de bevrijdende troepen. Grondsteun vanuit het zuiden kwam te laat en er was geen alternatief dan Operatie Market Garden af te blazen. Wat leek op een snelle bevrijding van Nederland veranderde in een lange, bittere strijd. Tot overmaat van ramp volgde er een strenge winter: honger en kou vrat de hoop en het vooruitzicht op een bevrijd Nederland weg. De compositie 1944 gebruikt originele radiofragmenten uit 1944 om deze gebeurtenissen te beschrijven.

Het Spaans oorlogsgaljoen met 64 kanonnen, gebouwd in Cuba tussen 1770 en 1771 voor een Engelse reder in dienst van de koning van Spanje vertrok in 1784 vanuit Peru naar Cádiz met een enorme lading koper, goud, zilver en andere kostbaarheden aan boord. Er waren ook meer dan 400 mensen aan boord, waaronder passagiers, bemanning en Inca gevangenen na een opstand. De oversteek van de Atlantische Oceaan verliep vlot, waarbij Portugal werd gepasseerd om te profiteren van gunstige winden. De schipbreuk bij Peniche was het resultaat van een menselijke fout, blijkbaar te wijten aan Franse kaarten met dramatische fouten in de positie van de eilanden Berlengas en naburige eilandjes. Op 2 februari 1786 was de zee kalm en de nacht helder, maar ze raakten de rotsformatie Papoa en de romp brak onmiddellijk in tweeën. De bodem zonk snel, terwijl het dek nog enige tijd bleef drijven. 128 mensen verloren het leven, waaronder veel indianen die vastzaten in de kelder. Dit scheepswrak wordt beschouwd als een van de belangrijkste in de maritieme geschiedenis.

Wat de componist wil overbrengen, en wat men kan voelen als men luistert, is allereerst het geluid van macht, van hoop, van de glorie van verovering, van de pracht van rijkdom. Dit wordt gevolgd door de perceptie van de maritieme omgeving, de harmonie met de zachtheid van de oceaan, het glijden van de romp in het schuim van de zee op zonnige, blauwe dagen. Maar samen met deze rust hoor je al snel een ritmische ketting die je een voorstelling geeft van de drukte, van de drukke bemanning, van het harde werk van een zeeman, van de wanhoop van een exotisch volk dat gevangen zit in een donkere, vochtige kelder. Een duidelijk ritme dat ons doet denken aan de "salero" van Andalusië, met zijn Arabische invloeden en zijn mensen, het sussen van de berusting van anderen die gedwongen worden zich te onderwerpen. Dan horen we duidelijk een crescendo dat ons de lijdensweg doet voorstellen van de aanvaring die voorafgaat aan de schipbreuk. Het breken van de romp, het water dat alles overspoelt, de wanhoop, het botsen van lichamen op de rotsen, de tragedie die komen gaat. Vóór de "grote finale", waarin de terugkeer van de muzikale zachtheid ons eraan herinnert dat het verhaal voorbij is. De overmacht van de natuur over de hebzucht van de mens. De golven, hoewel zacht, vegen het wrak, de levens en de schatten van de Nieuwe Wereld naar de bodem van de zee.

In deze turbulente tijden waarin de wereld geconfronteerd wordt met uitdagingen en conflicten, biedt dit stuk een krachtige boodschap van bezinning, hoop en verbondenheid. Prachtige melodieën en aangrijpende harmonieën als we eer betonen aan de slachtoffers van oorlog en streven naar een toekomst van vrede en verzoening. Ervaar de kracht van muziek om ons te verenigen en te inspireren in deze tijd van onzekerheid en verandering.

Libuše is een 'festivalopera' in drie bedrijven, met muziek van Bedřich Smetana. Het libretto werd oorspronkelijk in het Duits geschreven door Josef Wenzig en vervolgens in het Tsjechisch vertaald door Ervín Špindler. In de Tsjechische historische mythe voorspelt Libuše, de titelfiguur, de stichting van Praag. Dit arrangement werd zeer vakkundige gemaakt door Harrie Janssen.

THE LEGEND OF CARTHAGE is een symfonisch gedicht geïnspireerd op de oude stad Carthago, gelegen in het huidige Tunesië. Door middel van zijn melodieën en geluidseffecten probeert de componist muzikanten, regisseur en publiek mee te nemen naar een andere tijd en een andere plaats, door middel van verschillende emoties en talen: beschrijvend, episch, klassiek of filmisch.

In opdracht van de muzikanten, directie en vrienden van de Banda de Música de Vilela - Portugal. De belangrijkste doelstelling van het werk is om hulde te brengen aan de dirigent en professor José Ricardo Freitas, voor al het werk dat hij heeft ontwikkeld als dirigent van de Banda de Música de Vilela. Het thematische en muzikale materiaal dat in het werk wordt gepresenteerd, is bedoeld om de menselijke en professionele kenmerken van maestro José Ricardo Freitas te tonen.

Oorspronkelijk geschreven in 2017 voor 'Banda Orquestral de Câmara de Lobos 'Os Infantes'', is deze compositie nu hier gepubliceerd voor Concert Band, gearrangeerd en herzien door de auteur zelf. Met een Swinged Funk-stijl presenteert dit stuk ons een nette en coole groove die je lichte muzikale vaardigheden op de proef zal stellen. Toen de auteur, die er toen nog niet over nadacht, voor het eerst naar de titel van het stuk werd gevraagd, antwoordde hij ' Who knows?'. En de naam bleef hangen!

Een frisse en traditionele Paso Doble met verrassende melodieën, aangeboden door het bestuur van de Associação Recreativa e Musical de Vilela - Portugal aan Domingos Barros als dank voor zijn trouwe vriendschap en bijdrage aan deze instelling.

Limbricht, nabij Sittard, eind zeventiende eeuw. Haar leven lang is Entgen Luijten gewend haar eigen weg te gaan, in familiekwesties, in zaken en in de liefde. Ze wordt daarin gesteund door een grote kennis van de natuur, die ze ook regelmatig aanwendt om haar dorpsgenoten te helpen. Maar dan wordt ze vanwege een paar ongelukkige voorvallen beschuldigd van hekserij. De kasteelheer is gebrand op een bekentenis, waarvoor hij gebruikmaakt van alle middelen die de inquisitie hem ter beschikking stelt. Maar wat als Entgen tegen alle verwachtingen in standhoudt?

Farewell werd gecomponeerd bij het afscheid van Fanfare Trompetterkorps Der Cavalerie in 1993. Het werk is gebaseerd op 2 van de bekendste taptoesignalen uit de militaire muziek: "Reveille" en "Taptoe". Farewell opent feestelijk met stralende trompetten en vervolgt dan met een wat melancholieke bugelsolo. Nadat in het hoogtepunt van het werk alle signalen en thema's met elkaar verweven zijn eindigt het werk verstild, met 'in de verte' een eenzame trompet die het taptoesignaal speelt...

BAIA is een symfonische episode geïnspireerd door de ondergedompelde Italiaanse stad. Door middel van melodieën en geluidseffecten wil de auteur het publiek mee te nemen naar verschillende momenten en biedt een aquatisch perspectief vanuit de ogen van een rusteloze en avontuurlijke vis. Deze muzikale reis leidt naar de verkenning van de stad Baia en haar archeologische rijkdom die bewaard is gebleven onder de zeebodem, zelfs door de tijd heen. [In zijn tijd was Baia een oude Romeinse stad die floreerde in de 1e en 2e eeuw na Christus. Het was een luxueuze bestemming en een belangrijk politiek en sociaal centrum in het Romeinse Rijk. Bekend om zijn thermale baden, indrukwekkende architectuur en de prachtige natuurlijke omgeving, werd de stad een populair toevluchtsoord voor de Romeinse society, waaronder keizers, edelen en kunstenaars. In de loop der eeuwen werd Baia echter beïnvloed door vulkanische activiteit en veranderingen in de kustlijn, wat resulteerde in een groot deel van de stad onder water kwam te staan. Vandaag de dag liggen de overblijfselen van Baia onder het water van de Golf, waardoor het een fascinerende onderwater archeologische vindplaats is geworden...]…

De Aa is een Franse kustrivier in het noorden van Frankrijk, in de regio Hauts-de-France, die uitmondt in de Noordzee. De rivier is gedeeltelijk gekanaliseerd en stroomt door de steden van Saint-Omer en Gravelines. Een spannend, programatisch werk met veel diverse klankkleuren.

Het werk geeft ons een portret van de eigenschappen van Ângela, als persoon (vertrouwen, flexibiliteit, eer, dankbaarheid, respect, empathie, vastberadenheid, gevoeligheid en moed...) en als professional in het muzikale universum. Zo probeert de componist door het werk heen contrasterende en veelzijdige klanken te vinden en te verkennen.

De combinatie van kunst en sport, "de spier met de geest" zoals Pierre de Coubertin zei, is een van de fundamenten van het Olympisme. Voor de Spelen van Parijs 2024 zullen kunst en sport op elkaar inwerken en elkaar verrijken. Om ervoor te zorgen dat de Spelen open, participatief, verenigend en inclusief zijn, moedigt Parijs 2024 iedereen aan - kunstenaars, bedrijven, verenigingen, lokale overheden, sportclubs, enz. - om een rol te spelen in de culturele programmering van de Spelen. Tegen deze achtergrond heeft de Confédération Musicale de France in Hauts de France opdracht gegeven voor een stuk van componist Guillaume Détrez.

Op 14 augustus 2020 zag de componist Noah Wada de Perseïden-meteorenregen vanaf een heuvel. Hij kon duidelijk vele heldere sterren langs de hemel zien stromen, alsof ze op de aarde neervielen. De oogverblindende aanblik was genoeg om hem te inspireren tot het componeren van deze ouverture.

"Starlit Landscape" werd geschreven in opdracht van de Kawagoe High School Band, Kawagoe City, Saitama, Japan en ging in première op 20 maart 2023 door de band en Hiroki Mori, directeur.

"Starlit Landscape" is een sprankelende ouverture van de Japanse componist Naoya Wada. Het begint met een gedurfde fanfare over een heldere passage van houtblazers.

Deze concertouverture is een eerbetoon aan al die helden die ons beschermen en voor ons vechten tegen alle tegenslagen, zoals de brandweerlieden, de marine, de luchtmacht, de politie, medische noodgevallen en voor alle mensen die jouw leven tot de bescherming van ons maken.

Een flitsende compositie die de snelle afdalingen tijdens de slalom en de bijbehorende uitdagingen voor de skiër weergeeft. Vlieg niet uit de bocht!

The Tower werd geschreven in opdracht van het harmonie orkest van Auneau (Frankrijk), voor hun 190-jarig bestaan. De componist werd geïnspireerd door een middeleeuwse toren die in de stad staat en besloot het leven in de middeleeuwen, het gregoriaans van de monniken, een dorpsfeest, de bouw van de toren, stap voor stap in muziek om te zetten, en dan de evocatie van de slag bij Auneau, een van de beroemde religieuze veldslagen uit de middeleeuwen in Frankrijk. Het werk eindigt met de hervonden rust en de monniken die aan het eind van de dag hun gregoriaanse gezang zingen.

Solemnity werd gecomponeerd toen de componist terugkwam van zijn eerste Midwest Clinic in Chicago. Geïnspireerd door alle concertbands die daar optraden en alle collega-componisten die hij bij deze gelegenheid ontmoette, besloot hij een soort fanfarewerk te schrijven, leidend naar een snel thema op een stuwend ritme. Het stuk begint als een fanfare met een plechtig karakter dat de titel van het werk geeft, de koperblazers hebben hier een mooie rol te spelen. Dan volgt een nieuw thema vol energie, gebruikmakend van hetzelfde ritmische motief als het thema van de fanfare, belicht door de hoge houtblazers en tenslotte door meer instrumenten. Het centrale deel is langzaam, waar een melancholisch thema wordt belicht door de hobo en uiteindelijk de rest van de band. Na een fugatogedeelte is het energieke thema terug om te leiden naar een briljante coda.

Symfonisch concertwerk, opgedragen aan de Bauernkapelle St. Georgen, dirigent Johannes Biegler. Het concertwerk "La Cittá", wat vertaald "De Stad" betekent, is een eerbetoon aan het district St. Georgen in de buurt van Eisenstadt in Oostenrijk. Het werk begint met een majestueuze inleiding waarin het hoofdthema wordt gepresenteerd. Het daarop volgende Allegro con Spirito. is bedoeld om de bezetting van de Romeinen na de geboorte van Christus te symboliseren. We horen het "Sint Jorislied", een volksdeuntje bewerkt in verschillende registers. Een ander snel deel herinnert ons weer aan de Romeinen. Na een reprise van het openingsthema met verschillende solo's eindigt het werk in een grandioze finale met het hele orkest.

Wederom een schitterende nieuwe openings fanfare in navolging op Fanfare Festive en Call of Heroes. Indrukwekkend kopergeschal, afgewisseld met een mooi gedragen middendeel.