Concert/ Concours

Over Mata Hari (oftewel Margaretha Geertruida Zelle) doen veel verschillende verhalen de ronde. Daarvan is lastig te zeggen wat waar is en wat niet. Wat in ieder geval vaststaat is dat haar leven bol staat van mysterie, verleiding, misleiding en drama. Ze werkt zich op eigenzinnige wijze op in de elite kringen, verleidt mannen met haar exotische dans en ze schijnt zelfs als dubbelspion te werken. Ze is betoverend en heeft een sluier om haar heen, zowel letterlijk als figuurlijk. Bovendien heeft ze een enorm gevoel voor drama.

Deel 1 - “Creating Mata Hari” De van origine Friese Margaretha gaat schuil achter de naam Mata Hari, als exotische danseres na haar kennismaking met de Indische cultuur. In dit deel horen we de belangrijkste melodie van het werk, die doet denken Javaanse en Balinese gamelan muziek.

Deel 2 - “Facade” Jarenlang houdt Mata Hari stand dankzij haar charismatische uitstraling, haar sterke wil en zelfvertrouwen. Ze is een meesteres in het creëren van illusie — misschien geloofde ze op den duur zelfs haar eigen verhaal...

Deel 3 - “Dancing Kisses” Haar dans is haar wapen, haar masker, haar identiteit. Zelfs wanneer ze wordt gearresteerd en ter dood veroordeeld wegens spionage, blijft ze haar rol spelen. Kalm en theatraal blaast ze kusjes naar de mensen om haar heen, tot het allerlaatste moment.

New Beginnings was commissioned by the National Youth Brass Band of Great Britain and was first performed by The National Children’s Brass Band of Great Britain in August 2021.

It describes in sonic terms the effect that energy can create, both musically and emotionally.  Here, in a burst of vibrant rhythmic patterning, and dedicated to the young players of this famous brass band, New Beginnings is born.

There are three sections.

From the start, it is driven by the percussion section, who push the energy through a sequence of mysterious and joyous moments.

After a sonorous climax, the music subsides to a slower, romantic middle section where the earlier rhythmic energy is transformed into melodic playing from the brass.

As the Finale begins, earlier themes are combined, first with a fugato which passes the melodies around the band and then unites in a recapitulation that brings the whole composition to a rousing finish as the romantic hymn makes a final appearance.

The work comprises three related parts and opens with a heroic theme representing the ‘battle’. The second movement is calm and serene and reflects ‘peace’. The work concludes with a joyful, cantabile dance (gigue). The strengths of this composition lie in its simple execution and the compact, variable instrumentation.

This piece has a central theme that is paramount to the Christian: the opportunity to offer glory and thanksgiving to God, in return for his great love to us that will last throughout eternity. His presence in the life of the Christian can mean many things, but a thankful heart is the basis for all he requires from us. So close is the love and care of God, that not only does he reveal himself through his word, but through the lives of other people. It is at that stage we recognise the gift of being nurtured and prayed for by those around us who love him too. These thoughts, emotions and gifts are portrayed in the music which seeks to bless, move and excite both player and listener

Verplicht werk Kampioensdivisie NBK 2025

Rococo Variations was commissioned by the British Open Championships for their 2008 contest in Symphony Hall, Birmingham, and co-commissioned by the Norwegian Band Federation, for their National Championship in Bergen in 2009.

The title of the work has been used before, of course, most notably by Tchaikovsky in his work for cello and orchestra. My set of variations follows the Tchaikovskian model in that it is based on a quasi-Baroque original theme, and has certain ‘dance-like’ characteristics in the variations, but beyond that all comparisons end.

There are six variations: Toccata, Siciliana, Waltz, Moto Perpetuo, Lament, and Fugal Scherzo, followed by a triumphant re-statement of the theme. Throughout, there is considerable contrast in the music, with the fast variations being rather virtuoso in character, sometimes with constantly changing time patterns, whilst the two slow variations (Siciliana and Lament) are in turn lyrical and pensive in mood with prominent solos and duets for a number of instruments.

Although the work overall is dedicated by my brother, each of the six variations pays tribute to a different composer whose contribution to the brass band repertoire during the second half of the twentieth century has been of great significance. To this end, all six composers have their own ‘musical signature’ embraced within the particular variation, a process which reaches its zenith, contrapuntally speaking, during the final variation and reprise of the theme.

- Edward Gregson

Verplicht werk 2e Divisie Brass Band - WMC 2026

Modern Times is een concertsuite uit de muzikale theatervoorstelling Le Temps de Lyre, die werd geschreven en geregisseerd door Nicolas Bussard. Het werk werd geschreven ter gelegenheid van het honderdjarig bestaan van de Zwitserse brassband Lyre de La Roche, die onder leiding staat van Marc-Olivier Broillet. De première vond plaats in juli 2024 voor een publiek van meer dan tweeduizend toeschouwers.

Deze suite belicht drie van de twaalf scènes uit de voorstelling. Na een inleiding die een soort reis terug in de tijd verklankt, illustreert de eerste scène (maat 20) verschillende rampen die zich in de loop der jaren in het dorp La Roche hebben voorgedaan. De lucht wordt donker, de donder rommelt, het regent pijpenstelen en er razen hevige windstoten over het land. Uiteindelijk gaat de storm liggen om plaats te maken voor grote verlatenheid.

De tweede scène (maat 117) beschrijft de veerkracht van de dorpelingen, die al hun moed bijeenrapen om de schade te herstellen. De muziek is zacht, kalm en hoopvol.

Dankzij dit nieuwe begin kan het dorp de moderne tijd omarmen: motorvoertuigen vervangen de paarden, er wordt een dam gebouwd en het toerisme ontwikkelt zich, waardoor een samenleving ontstaat die openstaat voor andere culturen. De derde scène in deze suite illustreert al deze vooruitgang (maat 177). Muzikaal gezien is dit laatste deel een eerbetoon aan George Gershwin en Leonard Bernstein, twee van de grootste musici en componisten van de twintigste eeuw, die werkten tijdens de fascinerende periode van de late moderniteit en daarna.

De legendarische Engelse rockband Oasis komt na vijftien jaar weer samen! De broers Liam en Noel Gallagher laten hun muzikale magie opnieuw schitteren in een spectaculaire reünietour in 2025. Dit is het moment waarop fans wereldwijd hebben gewacht.

Met tijdloze klassiekers als Wonderwall, Don't Look Back in Anger en Champagne Supernova keren de broers terug naar het podium om een nieuwe generatie te raken en oude fans opnieuw mee te nemen naar de hoogtijdagen van de jaren negentig.

Speciaal voor deze gelegenheid heeft Philip Sparke een adembenemende medley gearrangeerd. De nostalgie en rauwe energie van deze iconische nummers bezorgen iedere muzikant en luisteraar gegarandeerd kippenvel – waarmee dit unieke arrangement een nieuwe dimensie toevoegt aan uw concertprogramma.

Melt is een flitsend openingswerk van Tjeerd Nijhof die zijn naam eer aandoet—een muzikale stroom waarin klankkleuren en melodieën samensmelten tot een meeslepende ervaring.

Met deze nieuwe versie voor Brassband krijgt Nijhof ’s compositie een frisse interpretatie, waarin de energie en het samenspel van de Brassband zorgen voor een geheel eigen karakter. Laat je meevoeren en ervaar de transformatie van Melt in haar nieuwste vorm.

Mount McKinley is de hoogste berg in Noord-Amerika. Over de verschillende hellingen zijn 5 grote gletsjers verdeeld. Op de berg zijn de temperaturen extreem laag.

De wereld is geweldig veelzijdig en kleurrijk en dit gegeven inspireerde Johan Nijs tot het schrijven van Colors of the World.

De adembenemende schoonheid van Africa inspireerde Johan Nijs tot het schrijven van deze compositie waarin speciale Afrikaanse slagwerkinstrumenten gebruikt worden.

Tijdens zijn bezoek aan de stad Teplitz in Tsjechie, schreef Ludwig van Beethoven een klein pianowerk. Henk Hogestein maakte van dit thema een mooie bewerking voor orkest.

Hoe vaak in de geschiedenis heeft men “In de Naam van…” uitgeroepen om een bepaald doel te rechtvaardigen? Hoe is het mogelijk dat veldslagen en oorlogen werden gevoerd “In de Naam van…”.

Het is een rode draad in de geschiedenis van verschillende religies. Deels werd dit gebruikt ‘ten goede’ maar veelal zegevierde ‘het kwade’ “In de Naam van…”. Een gelijkaardig verhaal vinden we terug in de geschiedenis van de Premonstratenzer Abdij van Wadgassen. In de 12e eeuw werd in een woest en verlaten gebied midden in een heidelandschap een abdij gebouwd dat later de machtigste religieuze gemeenschap van het Saarland werd. Onder het motto “Desertum florebit quasi lilium” (De woestijn zal bloeien als een lelie) werd er veel moois gecreëerd binnen de abdij, maar er werd ook hardhandig opgetreden tegen misdaden. Er was een eigen school waar kinderen werden ingewijd in de 7 vrije kunsten (meetkunde, muziek, ...), terwijl buiten de kloostermuren arme mensen verhongerden en uitzonderlijk op feestdagen de ‘restjes’ kregen van het feestmaal van de monniken. Het is een periode waarin mensen die feestten en dansten op uitbundige wereldlijke muziek beticht konden worden van duivelse praktijken en onterecht tot de brandstapel werden veroordeeld in schijnprocessen die ook werden gevoerd “In de Naam van…”. 1789: Abt Bordier regeert ondertussen 10 jaar. Hij weet nog niet dat hij de laatste abt zal zijn van een bijna 700 jaar oude traditie. Niet ver van het klooster ligt de Franse grens waar reeds menig geweerschot weerklinkt. Dit is de voorbode van de Franse Revolutie hoewel op dat moment er nog maar weinigen in de revolutie geloven. Niet lang daarna kloppen de Fransen op de poort, bestormen het klooster en gaan via het portaal de vertrekken van de monniken binnen. In blinde woede worden alle orgelpijpen van het kloosterorgel zwaar beschadigd, worden iconen vernietigd, monniken gedood en talloze gebouwen in brand gestoken. Ook de kloosterkerk staat in brand. Abt Bordier en een handvol broeders vluchten onverrichterzake en kunnen via een geheime tunnel onder de Saar (een naburige rivier) vluchten naar het naburige stadje Bous. Ze leven. Maar de droom van hun Premonstratenzer abdij is voor altijd voorbij. Terwijl ze vluchten naar een klooster in de richting van Praag (Strahov-klooster), wordt de Wadgassen abdij helemaal afgebroken en later zelfs gebruikt als steengroeve. Enkele decennia later bloeit de woestijn weer. Er onstaat nieuw leven op de fundamenten van de abdij in de vorm van een glasblazerij die bij het terugkeren van rust en vrede in de regio ook werk en perspectief biedt aan de mensen in de regio.

De dichter Adriaen Valerius (ca. 1575-1625) is vooral bekend om zijn collectie van 79 liederen voor zang en luit of citer (postuum gepubliceerd in 1626): de Nederlandtsche Gedenck-clanck. Het boek is een verzameling van degedichten die hij had gemaakt op reeds bestaande populaire melodieën. Het is een van de vroegst gepubliceerde bronnen van het Wilhelmus. Voor Valerius Variations is de bekende melodie gebruikt van Merck toch hoe sterck,waarvan de tekst vertelt over de Nederlandse onafhankelijkheidsoorlog tegen Spanje.

Klezmer music originated in the shtetl (villages) and ghettos of Eastern Europe, where itinerant Jewish troubadours, known as klezmorim, had performed at celebrations since the early Middle Ages. Three Klezmer Miniatures uses thefollowing traditional tunes: 1. Sham Harei Golan (There are the mountains of Golan) and Nigun Shel Yossi, a circle dance. 2. Tumbalalaika, a Russian Jewish love song. 3. Hava Nagila, the most famous of all Jewish folk dances - thetitle means let us rejoice.

De titel van dit werk verwijst naar het begin van het avontuur van de ‘National Children’s Brass Band of Great Britain’, maar The Pioneers is ook een eerbewijs aan twee helden van de componist: Meriwether Lewis en William Clark,die twee eeuwen geleden op expeditie gingen in opdracht van de Amerikaanse president Thomas Jefferson. Ze vertrokken vanuit Louisville, Kentucky in mei 1804. Ze slaagden er niet alleen in om de Grote Oceaan te bereiken doorvijandig gebied, maar ze vonden ook hun weg terug - in drie jaar! Het werk beschrijft deze reis niet, maar geeft de componist de mogelijkheid om deze geweldige prestatie te memoreren.

The long history of Jewish folk song has resulted in a rich and varied repertoire of songs which deal with religion, history, festival and celebration. The melodies featured in Shalom! reflect this panoply of subjects and range widely in mood, from lament to rejoicing.

Processional is gecomponeerd als huwelijksgeschenk voor Sheona White en Stuart Lingard, respectievelijk solohoornist en eerste cornettist van de beroemde YBS (Yorkshire Building Society) Brass Band. Dit boeiende werk kan eenvoudigweg worden gespeeld als concertwerk, maar is speciaal geschreven voor bruiloften en andere feestelijke plechtigheden. Daartoe kan het worden uitgevoerd op verschillende manieren, afhankelijk van de gewenste hoeveelheid muziek.

Marchissimo is een fantastisch openingsstuk voor elk concert, maar er zit wel een bijzondere wending aan! Het kan gewoon worden gespeeld zoals genoteerd, maar het is eigenlijk zo gecomponeerd dat muzikanten een voor een het podiumop kunnen komen voor ze beginnen te spelen. Het gaat hier in feite om drie marsen in één, waarbij steeds een deel van het orkest aan bod komt. Het stuk leidt naar een climax waarin alledrie de thema’s tegelijkertijd worden gespeld.

Magga is het laatste deel van Philip Sparke’s suite The Four Noble Truths, gebaseerd op de boeddhistische vier edele waarheden (Dukkha, Samudaya, Nirodha en Magga). Magga schetst de edele waarheid van het paddat leidt naar de opheffing van het lijden en geeft een beschrijving van acht disciplines die kunnen helpen de oorzaken van lijden op te heffen. Een kort, gedragen werk dat na een langzame opbouw uitmondt in een grote apotheose.

De titel Madrigalum is afgeleid van de term madrigaal - en dit openingswerk begint inderdaad in een renaissancistische sfeer, aanvankelijk met slagwerk. Een fanfareachtig motief, ingezet door een solotrompet, is gebaseerd op het ritmische motief dat de aanvang van veel zestiende-eeuwse madrigalen kenmerkt (een lange toon en twee korte tonen). Maar het werk schudt zijn modale start van zich af: met contrasten tussen verschillende instrumentgroepen verandert het van richting en hult zich in een modern jasje. Een legato gedeelte vestigt de aandacht op de zachter klinkende instrumenten in afwisseling met het madrigaalritme - tot een complete omschakeling naar een sneller coda leidt, waarmee het werk besluit.

Five States of Change is geschreven in opdracht van Kunstfactor voor de 4e divisie van de NBK (Nederlandse Brassband Kampioenschappen) 2011. Het werk is opgedragen aan Jappie Dijkstra en het MUI (Muziekuitleen- en Informatiecentrum)te Arnhem,als waardering voor hun inspanningen met betrekking tot de ontwikkeling van het repertoire voor blaasorkesten.

De componist schrijft: "Het idee voor het werk kwam in mij op toen ik een artikel las over een takbinnen de Chinese filosofie waarvan denaam wordt afgekort tot Wu Xing* - waar geen exacte vertaling voor is, maar wat zoveel betekent als vijf elementen, vijf fasen of vijf stadia van verandering. Het gaat om eenwezenlijk onderdeel van alle componenten binnen hetChinese gedachtegoed, inclusief de wetenschap, filosofie, geneeskunst en astrologie. Simpel gezegd draait het om het creëren van diverse cyclische verbanden tussen vijf elementendie in ieders leven een rol spelen.Een voorbeeld: Aarde - Metaal - Water- Hout - Vuur - (Aarde) enz. In deze cyclus bevat aarde metaal, metaal verandert in vloeistof (water) door verhitting, water helpt bomen te groeien, houtdat brandt creëert vuur, en vuur produceert as (aarde). Zo blijft de cyclus voortgaan. Zelf wasik vooral ge nteresseerd in de cyclus van emoties: Meditatie - Verdriet - Angst - Boosheid - Vreugde - (Meditatie) enz. De gedachte aandit cyclische principe leverde een reis door een muzikale wereld van emoties op. Five States of Changebestaat uit vijf delen die betrekking hebben op de emotionele cyclus. Ik heb geprobeerd de muziek op natuurlijke wijzete laten ontstaan, met zo weinig mogelijk herhalingen. Elk deel vloeit voort uit de muzikale elementen uit het slot van hetvoorgaande deel. Het openingsmateriaal komt, in getransformeerde gedaante, terug aan het einde van het werk.

The Green Hills of Tyrol is in 2019 geschreven in opdracht van Jrena en Beat Knüsel ter gelegenheid van de twintigste verjaardag van hun zoon, de Zwitserse euphoniumspeler Joel Knüsel. Ze verzochten Philip Sparke een werk te creëren dat geschikt zou zijn voor gebruik in een solowedstrijd, eventueel op basis van een Schotse of Ierse melodie. De componist opperde dat een ‘ouderwetse’ air varié misschien een bruikbaar idee kon zijn. Het werk volgt de gangbare formule van een thema met daarop vier variaties.

De geschiedenis van de originele melodie is fascinerend, en hoewel deze nu bekend is als doedelzaklied, ligt de oorsprong eerder in Oostenrijk of Italië dan in Schotland. De melodie verschijnt als koor van Zwitserse soldaten in Rossini’s opera Willem Tell uit 1829, maar was daarvoor mogelijk een al bestaand Tirools volkswijsje. In 1854, tijdens de Krimoorlog, hoorde Pipe Major John MacLeod van het regiment 93rd Highlanders een band van het Sardinische contingent delen van de opera spelen in het kamp voor de Belegering van Sebastopol. Hij werd er aangenaam door getroffen en maakte een arrangement voor zijn doedelzakspelers dat hij The Green Hills of Tyrol doopte – als verwijzing naar Tells bezoek aan de Oostenrijkse streek Tirol in de opera. Sindsdien is het stuk wereldwijd populair geworden bij pipe bands, die het meestal A Scottish Soldier noemen. In 1961 werd het met de toevoeging van een songtekst een hit voor Andy Stewart.

Skin and BonesSkin and Bones werd geschreven in opdracht van Brett Baker, ter herinnering aan trombonist Julian Smith en ter ere van Garry Reeds twintigjarig lidmaatschap van de Black Dyke Band, die in juni 2023 de première verzorgde. Na een inleiding door de band brengen de trombones het hoofdthema van het werk naar voren. Er volgt een korte bridgepassage, waarop de band het thema overneemt en de solisten een tegenmelodie toevoegen. Een modulatie kondigt een legato triomelodie in de band aan, die wordt herhaald door de trombones. Daarna treedt het drumstel voor het voetlicht om de solisten te begeleiden in een virtuoze cadensachtige passage met tussenvoegingen door de band. Dit gedeelte mondt uit in een bloemrijke herhaling van het openingsthema, waarmee het werk in stijl wordt afgesloten.