Tango for Joe

Tango for Joe verkent de lyrische eigenschappen van de trombone. Na een lange introductie speelt de solist de belangrijkste tangomelodie boven een ritmische begeleiding. In het stuk wisselen band en solist elkaar af. Een cadensachtige passage leidt tot een snellere ‘tango nuevo’, die het grootste deel van het werk uitmaakt. Na een climax en uitgebreide cadens door de trombone eindigt het stuk met een apotheose.