Cleopatra

Het eerste deel begint met de levendige introductie van Marcus Antonius. Met het dynamische en enigszins militaire karakter van de muziek wordt de Romeinse generaal krachtig neergezet. Snel daarna doemt een zachter en melodieuzer thema op – een weerspiegeling van Cleopatra’s vrouwelijkheid. De twee persoonlijkheden gaan vervolgens samen verder in een vlotter tempo. Het middelste deel beschrijft de liefde die Marcus Antonius en Cleopatra voor elkaar voelden. Hun hartstochtelijke relatie duurde tien jaar en bracht drie kinderen voort. Dit wordt uitgedrukt in een warm en intens thema waarin tevens de schoonheid van de Egyptische koningin doorschemert. Het derde en laatste deel opent vastberaden en in militaire sfeer. Marcus Antonius en Cleopatra waren vaak bij elkaar vandaan: de generaal was geregeld weg om strijd te voeren. In Alexandrië vierden ze samen hun triomf, maar de jaloezie en ambitie van Octavius, de zoon van Julius Caesar, gooide roet in het eten. De geliefden werden in de val gelokt en de onvermijdelijke verovering van Egypte door de Romeinen volgde al snel. Toen Marcus Antonius het onjuiste bericht kreeg dat Cleopatra zelfmoord had gepleegd, maakte hij een eind aan zijn eigen leven: de koningin van Egypte werd op haar beurt kort daarna gevangengezet. De twee geliefden behoren tot de beroemdste stellen uit de wereldgeschiedenis. Cleopatra werd in opdracht geschreven om het negentigjarig bestaan van het blaasorkest uit de gemeente Antony dicht bij Parijs te markeren. Dat orkest bracht het onder leiding van Philippe Rossignol in première.