In deze Delft-cel is een tritonus aanwezig die verwijst naar Trinitas, de bourdonklok van de Oude Kerk in Delft, die enkel slaat bij een begrafenis van het Nederlandse Koninklijk Huis. De Delft-melodie gaat over in de Agneta-mars, een verwijzing naar de geschiedenis van de harmoniekapel. Vervolgens verschijnt het liefdesthema, aanvankelijk in het basregister. Het betreft hier de liefde van de inwoners voor hun stad door de eeuwen heen. In het middendeel wordt de schoonheid van de stad nog eens bezongen in de althobosolo. Bij de uitvoering kunnen desgewenst drie authentieke samples worden toegevoegd – opnamen van karakteristieke geluiden van Delft – voor een waar muzikaal spektakel.