Signatures

Componist Rob Goorhuis kwam op het idee om het door hem geschreven verplichte werk te larderen met muzikale
handtekeningen van ‘collega componisten’ zonder dat er een specifieke componist model heeft gestaan. Het klinkend
resultaat is een concertwerk dat een bepaalde nostalgie uitstraalt, om die reden zeer prettig in het gehoor ligt en
daarnaast speelvreugde geeft. Zie daar de ingrediënten voor een werk dat uitstekend past in de filosofie van het
Gouden Spiker Festival.

Rob Goorhuis hierover: ‘Het idee ontstond toen ik in 2013 bij de NBK jureerde waarbij werken verplicht waren die
gebaseerd waren op stijlen en componist van aleer. DE verplichte werken waren composities van Edward Gregson en
Oliver Waespi en die vielen erg in de smaak. Een muzikant attendeerde mij er in diezelfde tijd op dat ook mijn
muziek een eigen stijl en signatuur had. Dat bracht mij op het idee om dit werk te maken en het Signatures te
noemen. Ik heb daarbij geen specifieke componisten op het oog gehad waarvan ik een handtekening heb weergegeven,
maar meer gezocht naar algemeen herkenbare elementen, die we sinds jaar en dag in composities tegenkomen. Het
kunnen motieven of harmonische wendingen, bepaalde ritmische patronen of melodische figuren zijn. Maar de
oplettende luisteraar zal in het laatste deel vast de handtekening van een heel bekende componist kunnen horen. In
zeker opzicht is dit stuk dus een feest der herkenning.…en misschien is mijn eigen handtekening ook wel te horen.’