Alloway Tales

In het eerste deel zien we een muzikaal portret van Duncan Gray die in de stad binnenrijdt om er Maggie te begroeten. Na een bang voorgevoel van Maggie’s kant luiden toch kort nadien de bruilofstklokken en ze leefden nog lang en gelukkig tesamen. Het tweede portret is er één van Mary Campbell die slaapt aan de oevers van de rustig kabbelende rivier Afton Water. Dit is één van Burns’ mooiste liederen. De finale is het lied The De’il’s awa wi’th’ Exciseman, dat vertelt over de plaag die het dorp teistert, de belastingsman die bezeten door de duivel in een vlaag van stof het dorp moet ontvluchten. In het dorp blijven enkel gelukkige dorpsbewoners over die geen tijd verliezen om hun goed bewaarde fortuin te vieren. De fanfareversie is van de hand van Luc Vertommen.