In het werk wordt uitdrukking gegeven aan gevoelens en emoties, die verbonden zijn met oorlogen en vredesmissies. Het lijden en de gruwelijkheden van zowel de twee wereldoorlogen als van Cambodja en Srebrenica zijn verklankt in vier staties.
Deel 1 De tekst van de brief plaatst ons midden in een wanhopige situatie. We zoeken contact met de buitenwereld, willen ons verhaal kwijt en onze angst delen. Ons ik heeft verschillende kanten, vandaar dat de mannen en vrouwenstemmen afwisselend zingen. De belichting van de tekst verandert steeds van kleur, van unisono tot vierstemmigheid.
Deel 2 Het tweede deel gaat over machteloosheid en gelatenheid. Wat er gebeurt is onwezenlijk. Je voelt de tintelende sfeer van een beginnende lente, terwijl de dood langs de weg ligt. Een streng ritme luidt de doodsklok, maar het lijkt niet tot je door te dringen.
Deel 3 Het schrijnende contrast tussen de vrolijke klanken van een marcherend pijperkorps en de wreedheden van een etnische zuivering. Ook hier klinken uitingen van machteloosheid. Als je je omdraait, zie je niet wat er gebeurt; je weet het wel. Het pijperkorps help je de dingen tijdelijk minder tot je door te laten dringen, afleiding. Maar je raakt het nooit meer kwijt. En steeds weer hoor je de quasi vrolijke klanken, die de hartverscheurende beelden nu eerder oproepen dan verdrijven, je leven lang.
Deel 4 Dit deel gaat over de berustende beschouwing van het verleden en het beginnen aan een nieuwe toekomst. De sporen van de oorlog zijn goeddeels onzichtbaar gemaakt. De nieuwe buurman staat symbool voor de wonden van de oorlog en een verwachtingsvolle toekomst. Hij heeft zijn intrek genomen in het huis van een van de slachtoffers van het geweld, maar is ook iemand die zich gaat inzetten voor een hoopvolle toekomst. Mensen willen vooruit kijken.
Prijs is inclusief 25 koorpartijen en 1 CD
