Net zoals in zijn eerste suite komt ook in deze tweede jazz-suite de genialiteit en het gevoel voor humor van de componist sterk tot uiting. Hoewel de naam doet vermoeden dat men met echte onvervalste jazz te maken krijgt is dit echter niet geheel waar. Integendeel zelfs, de compositie bevat vrijwel geen jazz-elementen. Het is meer een ballet-suite met westerse – vooral Weense - invloeden uit de romantiek.
De pogingen van Shostakovich om aansluiting te krijgen met de Westerse romantiek zijn zeer duidelijk hoorbaar. Dagelijks was deze vertolking meerdere malen op radio en TV te horen en te zien. Deze "klassieke" melodie kwam zelfs in de Mega-Top 50 terecht en stond binnen de kortste tijd nummer 1 op deze pop-lijst! Deze bewerkingen voor harmonie en fanfare zijn een gegarandeerd succes tijdens het populaire gedeelte van uw concert. Het is eigenlijk een "must" op een Nieuwjaarsconcert.