Hunting Autographs werd geschreven ter gelegenheid van een Internationaal Wind Band Festival dat jubileerde. Dit festival biedt plaats aan amateurorkesten uit de 3e, 4e en 5e divisie. Vele orkesten geven hier acte de présence met het uitvoeren van een koraalmatig werk, een solowerk en het verplichte werk.
Componist Rob Goorhuis kwam op het idee om het door hem geschreven verplichte werk te larderen met muzikale handtekeningen van ‘collega componisten’ zonder dat er een specifieke componist model heeft gestaan. Het klinkend resultaat is een concertwerk dat een bepaalde nostalgie uitstraalt, om die reden zeer prettig in het gehoor ligt en daarnaast speelvreugde geeft. Zie daar de ingrediënten voor een werk dat uitstekend past in de filosofie van het jubilerende Festival.
Rob Goorhuis hierover: ‘Het idee ontstond toen ik in 2013 bij een concertwedstrijd jureerde waarbij een tweetal werken verplicht waren die gebaseerd waren op stijlen van bekende componisten. De verplichte werken aldaar waren composities van Edward Gregson en Oliver Waespi die bijzonder in de smaak vielen bij het publiek ondanks de ‘bekende’ thematiek.
Een muzikant attendeerde mij er in diezelfde tijd op dat ook mijn muziek een eigen stijl en signatuur had. Dat bracht mij op het idee om dit werk te maken en het Hunting Autographs te noemen. Ik heb daarbij geen specifieke componisten op het oog gehad waarvan ik een handtekening heb weergegeven, maar meer gezocht naar algemeen herkenbare elementen, die we sinds jaar en dag in composities tegenkomen. Het kunnen motieven of harmonische wendingen, bepaalde ritmische patronen of melodische figuren zijn. Maar de oplettende luisteraar zal in het laatste deel vast de handtekening van een heel bekende componist kunnen horen. In zeker opzicht is dit stuk dus een feest der herkenning.…en misschien is mijn eigen handtekening ook wel te horen.’
