Mercury Rising werd in 2018 geschreven in opdracht van het sinfonisches blasorchester wehdel en dirigent Thomas Ratzek, ter gelegenheid van het vijftigjarig bestaan van het orkest. Het werk werd op 2 november 2018 in première gebracht op het feestelijke halve-eeuwconcert van het orkest in het Bremerhaven Stadttheater in Duitsland. Mercury Rising, een virtuoos en levendig openingswerk, begint met een jachtige energie en stuwende, gesyncopeerde ritmes in een golf van klankkleuren. De hoorns en saxofoons introduceren een brede melodie, die na een modulatie door de trompetten wordt overgenomen. Een rustiger moment introduceert een verre fanfare op gedempte hoorns boven sprankelende zestiende noten in de lage klarinetten. Deze fanfare wordt onderbroken door een gepassioneerde tenormelodie, maar keert snel terug in de complete kopersectie, begeleid door echo’s van de houtklanken uit de opening en zich vervolgens uitbreidend om het werk op triomfantelijke wijze af te sluiten.

Colores is Spaans voor kleuren – en daar draait het dan ook om in deze compositie. Muzikale kleuren, timbres, geluiden, zachte en scherpe klankschakeringen, sonore effecten… ze zijn allemaal in dit werk aanwezig. Het is een abstracte compositie zonder verhaal, scenario of programmatische inspiratie achter de noten. De muziek spreekt voor zich. Alle secties komen aan bod in een buitengewoon gevarieerd geheel dat veel van de orkestleden vraagt. Trek alle registers open voor het beste resultaat!

Guardian Angels verklankt de legende van dominee Louis Henri Antoine Bähler en in combinatie met het gebruik van Psalm 34. De Noordwest-Veluwe en in het bijzonder Oldebroek (Nederland) kent een rijke religieuze traditie. Dit is te zien aan de monumentale kerkgebouwen. Ze vertellen het verhaal van een roerige geschiedenis. Dominee Bähler heeft daarin een bijzondere rol gespeeld. Geïnspireerd door zijn komst als predikant in 1870 in het naburige Oosterwolde, zijn twee grote kerkgemeenschappen met kenmerkende kerkgebouwen ontstaan, maar is er ook grote maatschappelijke onrust geweest. Met deze compositie wordt stilgestaan bij deze markante persoonlijkheid en in het bijzonder bij de geschiedenis van de Engelenwacht.

Dit werk van Thierry Deleruyelle beschrijft een van de belangrijkste gebeurtenissen in de geschiedenis van de kolenmijnen: de mijnramp van Courrières in het noorden van Frankrijk. Deze vond plaats op 10 maart 1906 en wordt beschouwd als de meest indringende mijncatastrofe in Europa en de op één na ergste van de wereld.

Atmospheres' werd voor de Musiktage van Uster, het bekende Zwisterse blaasmuziek festival, gecomponeerd en er op 1 oktober 1989 gecreëerd. Als uitgangspunt nam de componist de idee dat een kamer steeds dezelfde blijft, terwijl de atmosfeer erin sterk kan veranderen, naargelang de sfeer verwekt door de daden en de gevoelens van de mensen die in deze kamer vertoeven. Een twist bijvoorbeeld, kan een onaangename, gespannen sfeer teweegbrengen, terwijl een gulle lach op diezelfde plaats een lichte, ontspannen atmosfeer kan verwekken. Er is in dit werk dus een 'atmosfeer akkoord' dat nauwelijks verandert in het verloop van het stuk, behalve dat het nu en dan getransponeerd wordt. Wat rond dit akkoord allemaal gebeurt verandert echter steeds volgens de heersende gevoelens in de kamer. Al wordt het stuk zonder onderbreking gespeeld, toch zijn er drie duidelijk onderscheiden delen, die elk voor zichzelf spreken: 1 - Mysterie, 2 - Kwaad en 3 - Kalmte.

Chasing Light is eendelige compositie in 3 bewegingen. Het werk opent met een langzame inleiding, donker van sfeer, waarin de belangrijkste thematische ingrediënten geëxposeerd worden. Hierop volgt een snel deel, de jacht naar het licht, waarin eerder gehoord thematisch materiaal verwerkt wordt. Karakteristiek voor dit middendeel is de stuwende motorische beweging die bovengenoemde jacht verzinnebeeldt. Een uitgebreide Euphonium solo slaat de brug naar het slotdeel. Hierin overheersen etherische klanken. Harp en Mallets domineren het klankbeeld en staan symbool voor het licht dat uiteindelijk is bereikt.

De titel Chasing Light kan als een metafoor gezien worden voor het streven naar een oplossing van grote problemen waarvoor de wereld zich vandaag de dag gesteld ziet, zoals o.a. de Corona pandemie en het klimaatprobleem.

Chasing Light werd gecomponeerd in opdracht van Stadsfanfaren Izegem, olv Hans Demeurisse ten behoeve van het Wereld Muziek Concours 2022 te Kerkrade.

De letters uit de titel staan voor vier begrippen binnen een orkest: de C voor consensus, de O voor onafhankelijkheid, de D voor doorzettingsvermogen en de N voor nieuw (vernieuwing). Verder is ‘codon’ een begrip uit de moleculairegenetica (de studie van het leven): een groep van drie nucleotiden. In dit werk symboliseert ‘codon’ de drievoudige interactie tussen dirigent, muzikanten en bestuur. De drie hoofdthema’s in Codon zijn gebaseerd op het tertsinterval,tritonale samenklanken en tertsrelaties. Het werk bestaat uit drie delen, die symbool staan voor de fasen die een mens, maar ook een muziekvereniging, ondergaat: de geboorte, de groei in het leven en de overgang naarde eeuwigheid.

Dit werk voor symfonisch blaasorkest is een hommage aan de Vlaamse schilder Pieter Bruegel de Oude. Het beschrijft enkele scènes uit het schilderij De Kruisdraging uit het jaar 1564. De muziek geeft eerst een beschrijving vande indrukken die je op het eerste gezicht ziet als je naar het schilderij kijkt. Daarna volgt de ontdekking van de vele op zichzelf staande scènes: naast Jezus met het kruis bijvoorbeeld de huilende vrouwen, de beul en spelendekinderen. Een indrukwekkend schilderij, verpakt in indrukwekkende muziek!

“Man wird mit Keulen zu Boden geschlagen und dann auf Engelsfittichen zu den höchsten Höhen gehoben.” (Mahler over zijn 2de symfonie “Wederopstanding”, Juli 1894) *“You are clubbed to the ground and then lifted to the highest heights on angels' wings” Geschreven in opdracht van Concertband Maasmechelen (BE), onder leiding van dirigent Mark Prils. Kevin Houben liet zich voor dit werk inspireren door Gustav Mahlers 2de symfonie, beter gekend als de Wederopstanding-symfonie.

Where Angels Fly is geschreven in opdracht van de VLAMO (Vlaamse amateurmuziekorganisatie). Kevin Houben schreef dit werk voor de Europese Brassband Kampioenschappen 2017 in het Belgische Oostende. Het is een zeer technisch, krachtig en virtuoos werk met een uiterst fragiele en zachte inleiding waarin het hoofdmotief ontleend aan La Prière uit Le Retour au Pays van Paul Gilson (1865-1942) wordt ontplooid. Het bevat tevens Houbens eigen muzikale handtekening: HBE(N). Where Angels Fly is een uitdagend, indrukwekkend en virtuoos wedstrijdwerk.

Het werk werd geschreven in opdracht van het Wereld Muziek Concours in Kerkrade als verplicht werk voor de 1ste divisie fanfare in de editie van 1989, en was lange tijd alleen verkrijgbaar als origineel fanfarewerk. Sindsdien is het voor het blaasmuziek-publiek een zeer aansprekende compositie gebleven, niet alleen door het spannende verloop van het stuk, maar ook door de bijzondere compositorische aanpak.

Zoals dat vaker gaat bij populaire werken werd ook met betrekking tot dit werk regelmatig gehint op een versie voor harmonieorkest. Het is vrij algemeen bekend dat Rob Goorhuis niet graag in een HAFABRA-modus schrijft. Zijn werken bestaan over het algemeen slechts in één bezetting, de originele, voor de orkestvorm waarvoor het gedacht is. Rob Goorhuis heeft zich echter gewijd aan een geheel nieuwe versie, die het kleurenpalet van het harmonieorkest mooi tot zijn recht laat komen. De lenigheid van de  houtblazers geeft een extra dimensie aan het aldus ontstane nieuwe werk.