Resurrection

Het werk kan beschouwd worden als een Ma(h)lerei van talrijke compositorische en sferische elementen die verwijzen naar de Oostenrijkse componist maar die hier op een hedendaagse manier worden verwerkt. Zoals Mahler vaak zijn inspiratie haalde in de natuur, brengt de opening van dit werk de luisteraar terug naar de natuur. Het werk start met een altfluitsolo begeleid door een pedaalnoot in vier octaven waarbij er harmonische antwoorden als echo worden verwerkt. Al van bij aanvang kleurt Kevin Houben Mahlers materiaal met eigentijdse tinten. Zo vervangt hij de natuurgeluiden die Mahler gebruikt (reine kwart) door tritonus sprongen. De off stage trompetsignalen zijn behouden maar worden voorzien van een nieuwe begeleiding. Geleidelijk aan maakt het orkest doorheen het werk zijn eigen onafhankelijke ontwikkeling door. Mahlers muzikale handtekening blijft herkenbaar maar Kevin Houben laat deze o.a. door het gebruik van diverse klankkleuren opbloeien in een moderner muziekidioom dat typerend is voor de hedendaagse composities voor harmonieorkest (cfr. Where Angels Fly). Het werk eindigt grandioos met een passage van het beroemde koraal uit Mahlers 2de symfonie. De rijke orkestratie van dit koraal wekt bij de luisteraar de illusie van de aanwezigheid van een koor en orgel zonder dat deze daadwerkelijk gebruikt worden. In Resurrection komt elke instrumentengroep ruim aan bod: in solistische fragmenten, in transparante thematische passages of in grandioze tutti’s. Het werk vormt dan ook op meerdere vlakken een boeiende uitdaging voor een harmonieorkest, zowel op technisch vlak als op melodisch vlak – dit laatste door de grote spanningsbogen die de muzikale structuur vereist. Het werk is toegankelijk voor een breed publiek en kan als een meerwaarde worden beschouwd voor elk concertprogramma. Resurrection voert het publiek als het ware mee doorheen diverse sferen en belevingen: van indrukwekkend tot huiveringwekkend, van kalmerend tot in vervoering brengend… „Die Musik muss immer ein Sehnen enthalten, ein Sehnen über die Dinge dieser Welt hinaus.“ (Gustav Mahler, 1860-1911) “Music must always involve a longing, a yearning beyond the things of this world.”