De Beek/ Der Bach

De tweetalige titel van dit werk verraadt al dat er iets bijzonders mee aan de hand is. 
Natuurlijk is de Duitse vertaling van “De Beek” “Der Bach”, maar er heeft een dieper liggende gedachte gespeeld in het brein van de componist bij het schrijven van deze noten.

Het hoofdthema is de Eerbeekse beek in het prachtige natuurgebied bij Eerbeek. Het is een rustig kabbelend beekje, niets spectaculairs. Een publiek daarmee muzikaal onderhouden vraagt iets meer dan het nabootsen van het zachtjes ruisen van het water.

B-A-C-H, de letters van de naam van een van grootste componisten van de West-Europese geschiedenis, betekent ook “beek”. Wat is er mooier dan het uitbeelden van vervlochten betekenissen. De tonen B (bes), A, C, H (b) lenen zich bij uitstek om het ontspringen van een beek uit te beelden, zeker wanneer dit in een glijdende beweging wordt vormgegeven. Maar tegelijkertijd kunnen deze tonen op andere manieren worden verwerkt, zodat ze de naam van Johann Sebastian in muzikale enigma’s levend houden.

In dit werk wordt aldus de Eerbeekse beek geschilderd, terwijl in de geest Bach steeds boven het water zweeft. In de compositie gaat Bach ook wel een eigen leven leiden en steekt zijn naam af en toe nadrukkelijk de kop op, waardoor het karakter van het werk de eigenschappen van de beek meer dan te boven gaat.