Wat hebben de Amerikaan Joseph Kittinger en de Oostenrijker Felix Baumgartner met elkaar gemeen? Ze maakten beiden een parachutesprong vanaf een hoogte van meer dan 30 kilometer. Terwijl Kittingers sprong op 16 augustus 1960 plaatsvond vanaf een hoogte van ‘slechts’ 31.333 meter, brak Felix Baumgartner dit record op 14 oktober 2012, toen hij een sprong waagde van de adembenemende hoogte van 38.969 meter. Schwartz’ compositie Stratosphere beschrijft het spannende avontuur – van het instappen in de capsule, die daarna met behulp van een ballon opsteeg, tot de korte pauze in de stratosfeer, en dan de sprong, de turbulentie tijdens de vrije val, en tot slot de opening van de parachute en de veilige landing.

Verplicht werk 4e divisie Open Nederlands Fanfare Kampioenschappen 2025

"Lacus Flevo" verwijst naar het voormalige Flevomeer, een groot binnenwater dat zich bevond in wat nu de Nederlandse provincie Flevoland is. Het Flevomeer was een van de vele meren die ontstonden na het terugtrekken van de gletsjers aan het einde van de laatste ijstijd.

Het eerste deel van dit concertwerk roept de sfeer op van de ongerepte natuur van het vroegere meer.

In de loop van de geschiedenis zijn er verschillende ingrepen geweest om het land droog te leggen voor landbouw en bewoning. Een van de bekendste projecten is de Zuiderzeewerken. Dit leidde tot de drooglegging van delen van het Flevomeer waar uiteindelijk de provincie Flevoland ontstond.

Deze transitie wordt in het tweede deel van de compositie uitgebeeld door een krachtige thematiek die uitmondt in een grootse finale.

Verplicht werk 4e divisie Open Nederlandse Harmonie Kampioenschappen 2025

Opgedragen aan het Twents Jeugd Harmonie Orkest o.l.v. Kimmy Reef. Het boek ‘Erik of het klein insectenboek’ van de Nederlandse schrijver Godfried Bomans inspireerde componist Tjeerd Nijhof tot het schrijven van de compositie World of Insects.

Bleak Forest is a piece for smaller concert bands and offers the musicians above all space to improve their sound and their effect playing. The technical requirements are therefore deliberately kept low. With this piece, the composer won the VLAMO International Composition Contest 2022. Thematically, the work is influenced by the composer's childhood memories. In his hometown there was a dark and mysterious forest, that seemed to the children in the small village to be magical. Without a reasonable explanation, every trip into the woods was exciting and somewhat terrifying. There were tales of dangerous animals, which can be heard at the beginning of the piece, as well as magical beasts. The magic of the forest is depicted musically from bar 70 in the andante section. The snapping of the fingers represents single raindrops. From bar 99 onwards, we hear the trek home, with the occasional moments of trepidation as the children spook each other with their fanciful tales. In the end, though, we arrive safely at home because after all, magical beasts only exist in fairy tales… don’t they? Andreas Ziegelbäck studied music education at the Mozarteum University in Salzburg, and history at the Paris Lodron Universität, Salzburg. In addition to his studies, he trained in ensemble conducting for wind orchestra with conductor and composer Thomas Doss. It was Doss who sparked Ziegelbäck’s interest in composing. In 2021, Andreas Ziegelbäck completed his composition studies with Johannes Maria Staud. In 2020, he took part in a brass band composition masterclass in Bern with Oliver Waespi, followed by a premiere by the Swiss Army Brass Band.

Overture on an Indian Folk Melody Op. 46
Arizona, geschreven in de kenmerkende driedelige vorm van een ouverture, is niet een louter beschrijvend werk. De componist heeft er stemmingen en emoties in gelegd. Hij werd daarbij ge nspireerd door de Amerikaanse staat Arizona: de eindeloze woestijnlandschappen met hier en daar wat cactussen, een eenzame indiaan te paard, de legendarische Grand Canyon Railway, het Petrified Forest en het natuurschoon van de Monument Valley komen allemaal aan bod.

A Water's Fantasy (In En Om De Sprengen) is een fantasie-achtig werk in drie delen, geschreven in opdracht van muziekvereniging Prins Bernhard Emst. 

Deel 1 opent met de spreng die vol loopt. Het water komt in grote en kleine scheuten de spreng binnen. Vervolgens gaat het op avontuur door Emst. Het stroomt als het ware vanuit deel 1 via de rustige weilanden en natuur (repetitiecijfer D) het dorp in, waar het allerlei toeristen treft in deel 2. Dit tweede deel (repetitiecijfer F) kenmerkt zich door de reuring. Hier en daar wordt het wat onrustig, maar overheersend is de bijna feestelijke stemming. Allerlei verschillende mensen bij elkaar, dat horen we ook terug in de snelle afwisseling in de muziek. Na deze drukte is er weer even ruimte voor de rust die de natuur om Emst uitstraalt (repetitiecijfer I). Dan komt het Emsterfeest in zicht. Eerst de voorbereiding (repetitiecijfer J) en dan barst het feest los (repetitiecijfer L). Hierbij is er de mogelijkheid om de hele vereniging, inclusief blokfluitgroep en net startende jeugd mee te laten spelen d.m.v. de flexpartijen. Dit gedeelte (repetitiecijfer L t/m het einde) is ook als los intermezzo te spelen.

Verplicht werk 4e divisie Open Nederlands Fanfare Kampioenschappen 2025

"Lacus Flevo" verwijst naar het voormalige Flevomeer, een groot binnenwater dat zich bevond in wat nu de Nederlandse provincie Flevoland is. Het Flevomeer was een van de vele meren die ontstonden na het terugtrekken van de gletsjers aan het einde van de laatste ijstijd.

Het eerste deel van dit concertwerk roept de sfeer op van de ongerepte natuur van het vroegere meer.

In de loop van de geschiedenis zijn er verschillende ingrepen geweest om het land droog te leggen voor landbouw en bewoning. Een van de bekendste projecten is de Zuiderzeewerken. Dit leidde tot de drooglegging van delen van het Flevomeer waar uiteindelijk de provincie Flevoland ontstond.

Deze transitie wordt in het tweede deel van de compositie uitgebeeld door een krachtige thematiek die uitmondt in een grootse finale.

Geïnspireerd door de prachtige beelden van Wild Scandinavia en de nieuwste Planet Earth-serie, met de bekende stem van de legendarische David Attenborough, componeerde Feike van Tuinen 'Song of Nature'. Deze compositie is een eerbetoon aan de adembenemende schoonheid en grootsheid van de natuur. Maar deze schoonheid staat in scherp contrast met de kwetsbaarheid veroorzaakt door menselijk ingrijpen. In de serie waarschuwt Attenborough ons indringend dat het voor sommige plaatsen vijf voor twaalf is. Deze waarschuwing heeft de componist ook verwerkt door middel van een doordringend, klassiek, trompet- en paukensignaal.

Dus koester onze schitterende wereld, geniet van haar wonderen, en laat je meevoeren met de 'Song of Nature.'

Een muzikaal eerbetoon aan dirigent Jan Maat, ter ere van zijn pensionering na meer dan vier decennia toewijding aan muziekverenigingen Nooit Gedacht uit Windesheim en Concordia uit Elburg.

Deze compositie is opgedragen aan Jan Maat, die na meer dan veertig jaar van toewijding en uitmuntende muzikaliteit met pensioen gaat. De titel van het muziekstuk, "Compagno", is een bijzondere keuze die een diepere betekenis draagt. Het Italiaanse woord voor 'maat' (compagno) weerspiegelt niet alleen de naam van Jan Maat, maar benadrukt ook het gevoel van kameraadschap en samenwerking. Jan's invloed reikt verder dan de noten en partituren; hij heeft ons geleerd wat de waarde van samenwerking, toewijding en vriendschap is.

…alles begint met een intocht, een binnenkomst.
‘Pak het publiek’ met Entry! Een korte openingsfanfare, zowel statig en flitsend, waarmee je de toon zet voor het concert. 
Een aanrader!

Dit werk is een 'fun' item, met het idee dat het orkest zich onder het publiek mengt en sectie voor sectie op het podium verschijnt. Een verrassende flashmob voor de start van uw concert. Of met de zangtekst aan het slot een leuke afsluitend 'bedankt' voor uw publiek.

IntroMotion is een compact en sprankelend werk, geschikt als openingswerk (introductie) of energiek intermezzo tijdens een concert. Het werk start op beweeglijke wijze en in dialoogvorm, waarbij verschillende instrumentgroepen elkaar afwisselen met korte virtuoze melodieën. Het maestoso (grootse) middengedeelte bevat een ronde en warme orkestklank die zich op een kleurrijke manier ontwikkeld naar een kleinere instrumentgroep, waarbij de dialoog tussen twee solo instrumenten centraal staat. Het slotgedeelte combineert korte gejaagde frases in dialoogvorm, een muzikale melodische lijn en warme klanken. Deze ingrediënten worden ingezet om een opbouw te creëren naar een energiek en flitsend slot.