Concert/ Concours

Een flashback is een psychologisch fenomeen: een hedendaagse belevenis roept zomaar uit het niets herinneringen uit het verleden op. Zo verging het ook Jan de Haan, toen hij een muziekstuk voor het Nationaal Jeugd Fanfare Orkest in opdracht kreeg. Het is het orkest waarin hij zelf ooit speelde.

Met Harmony Festival betuigt Jan de Haan zijn respect voor de componist der componisten: Johann Sebastian Bach. Hij gebruikte de vier notennamen die samen de achternaam van deze componist vormen. (In Duitsland wordt de besaangeduid met de letter b, en de noot b met de letter h) Aan de hand hiervan creëerde de componist onverwachte akkoordverbindingen, waarmee een festival van harmonieën ontstond. In het eerste deel van het werk wordt het thema voorgesteldin verschillende variaties. Hierbij valt het gebruik van polymetriek op. Er volgt een overgang naar het tweede, langzame deel. Dit begint met een solo, die -net als de begeleiding- ge nspireerd is door het "leidmotief" Decompositie eindigt met een stralende finale.

Elegy I ‘Jealousy’ werd genoemd naar het gelijknamige gedicht van John Donne. Jaloezie (Jealousy) roept een hele rij emoties op. Van teleurstelling, treurnis en verdriet tot boosheid en woede.

De opdrachtgever van dit werk is op meerdere wijze verbonden aan de componist. Hierdoor is By the River een zeer persoonlijk en indrukwekkend werk geworden.

'Toccata Festiva’ was commissioned in 1994 by the Dutch Brass Band Championships. The wind band version was made a year later by the composer himself. Historically speaking, the toccata is considered to be one of the first independent instrumental forms for keyboard instruments.

The Round Table, een opdracht van Concert Band "Odyssey" in België, werd speciaal gecomponeerd om de diverse instrumentale groepen en afzonderlijke instrumenten van het orkest voor te stellen. Deze sprankelende compositie bevat een kleurenpalet dat zowel door het orkest als het publiek zal gesmaakt worden. Ideaal als opening of als concertwerk.

Philip Sparke schreef Three Extraordinary Journeys t.g.v. het honderdste sterfjaar van Jules Verne. Deze schrijver woonde een groot deel van zijn leven in de Franse stad Amiens, waar in 2005 de première van het werk plaatsvond. De muziek, gebaseerd op drie romans uit Jules Verne’s serie reisverhalen Voyages Extraordinaires, geeft de spanning en het avontuur van deze beroemde boeken weer.

In The Essence of Youth geeft de componist zijn visie op de kindertijd en de jeugd. Zijn eigen dochter vormde hierbij een belangrijke inspiratiebron.

Bellum et Pax is een compositie die twee oeroude begrippen verklankt: ‘oorlog’ en ‘vrede’. Qua structuur is het werk op te vatten als een eendelig muziekstuk met vier in elkaar overlopende onderdelen. Het geheel begint met mysterieus en dreigend slagwerk om via een kort recitatief van de sopraansaxofoon uit te monden in een klaagzang, vertolkt door de bugel.

The Saga of Haakon the Good werd geschreven in opdracht van Frei Hornmusikk uit Noorwegen, ter gelegenheid van het samengaan van de twee Kommuner (gemeenten) Frei en Kristiansund op 1 januari 2008. Deze brassband gebruikte het werk bij het Noorse Nationale Brassbandkampioenschap in februari. De compositie is gebaseerd op belangrijke gebeurtenissen in het leven van Haakon de Goede (ca. 920-961), die koning Haakon 1 van Noorwegen werd - THE FUTURE KING.

Verschillende theorieën gaan ervan uit dat de oorsprong van de Azteken in Siberië en Mongolië ligt. De vermeende voorouders kwamen over de Beringstraat en trokken via het huidige Noord-Amerika naar het zuiden, op zoek naar een nieuw thuis.Naar verluidt droeg de zonnegod Huitzilopochtli hun op hun nieuwe stad daar te stichten waar een adelaar op een cactus zou zitten met een slang in zijn bek. Na lange omzwervingen bereikten ze de Vallei van Mexico (de naam Mexico komt van metztlixcictlico: plaats in het midden - of de navel - van de maan). In het midden van deze vallei lag een zoutmeer, Texcoco genaamd, met een rotseiland erin. Op een van de rotsen zat een adelaar op een cactusmet een slang in zijn bek. Voor de Azteken was dit het teken dat ze hier hun hoofdstad moesten bouwen, met de naam Tenochtitlan: plaats waar de cactus op een steen groeit. Tegenwoordig ligt hier Mexico-Stad. Met dit gegeven als inspiratiebron componeerde Kevin Houben - in opdracht van de Koninklijke Fanfare-Brassband De Kempengalm uit Vlimmeren (België) - Lake of the Moon. De compositie bevat flarden oosterse muziek en Zuid-Amerikaanse ritmes; hier en daar lijken Russische kozakken de orde te verstoren. De tocht van noord naar zuid is niet zonder gevaren; er gaat enige dreiging van de muziek uit. In het Adagio divoto neemt de componist ons mee naar het Texcocomeer, dat door de Azteken het meer van de maan werd genoemd. In het laatste deel weerklinkt de vreugde die de Azteken voelden toen hun zwerftocht eindelijk ten einde was - de ontwikkeling van een nieuwe beschaving kon beginnen.

Dit gevoelvolle werk is geïnspireerd op het verhaal van een jonge trombonist die aan kanker stierf. Het is een emotionele rollercoaster waarin levensvreugde, het noodlot, het afscheid, verdriet en opnieuw vreugde worden verklankt. In deze intens menselijke muziek valt voor ieder van ons wel iets te herkennen. The Last Journey weerspiegelt het rouwproces, maar drukt bovenal de schoonheid van het leven uit.