Zes Retroromaanse volksliederen afkomstig uit Graubünden, het grootste kanton van Zwitserland, liggen aan de basis van dit prachtige werk van Oliver Waespi. De componist citeerde deze melodieën bijna letterlijk en verwerkte ze ineen rapsodie. Dit werk is ideaal voor een concert of wedstrijd en laat in het bijzonder toe aan uw orkestklank te werken.

In 2025 vierde de Oostenrijkse Stadtmusikkapelle Wilten haar 375-jarig bestaan en het Tiroler Blasmusikverband zijn 100-jarig bestaan. Century Variations, geschreven in opdracht van beide gezelschappen, is een vrije fantasie op het beroemde lied Innsbruck, ich muss dich lassen (Innsbruck, ik moet je verlaten) van Heinrich Isaac. Naast pulserende ritmes en een heldere stroom van klank omvat dit energieke concertwerk een prachtig ingetogen adagio waarin verschillende solo-instrumenten aan bod komen.

De zon die over de witblauwe rots glijdt, het felle tegenlicht van de door de wind opgewaaide sneeuwvlokken, spiegelbeelden in watervallen en ijsvlakten, gletsjers doorregen met moranen, wat verderop de donkere grotten en kliffen, stenen afgronden die oneindig donker lijken, de koele schaduw op de noordflank van de rotsen, vochtige kilte, bossen aan de voet van het dal. Een nimmer ophoudend spel van licht en schaduw leert ons, de mens, de Alpen te voelen. Deze sterke, bijna poëtische beelden zetten het compositorische proces van de componist in gang, om dan zoveel tijd later te resulteren in "Berglicht". Een verder belangrijk compositorisch element is de koraal "Wie schön leuchtetder Morgenstern", die het idee van 'licht' nog versterkt.

"Berglicht" werd zo een koraalfantasie voor groot harmonie orkest gecomponeerd in opdracht van de Stadtmusik Saltina Brig en haar dirigent Edo Zurwerra naar aanleiding van het festival Alpenstadt 2008.In het begin van het werk, na een korte inleiding, stelt de koperblazergroep delen van het koraalthema voor, met begeleiding van heldere akkoorden in de houten. Hierna volgt een snel gedeelte waarin het thema voor een eerste keer wordt gevarieerd, eerst zeer ritmisch, daarna op zangerige wijze. Vervolgens klinkt een idyllische "Pastorale d'été", die evenwel geleidelijk aan donkerder van stemming wordt. Voor het eerst wordt nu het volledige thema voorgesteld met gedempte kopers, begeleid door duistere akkoorden in de houtblazers. Langzaam maar zeker neemt de spanning toe waarin het koraalthema zich evenwel op dramatische maar slechts fragmentarische manier opnieuw ontplooit. Naar het einde toe keert de rust langzaam weer. Het licht schijnt opnieuw en het thema klinkt voor een laatste keer, maar nu met een andere kleur en ritme. 

Hertog Jan Rapsodie van componist Robert Theeuwen, is een muzikale ode aan een legendarische figuur uit de Brabantse geschiedenis. Geïnspireerd door het geliefde volkslied "Toen de Hertog Jan kwam varen", brengt deze compositie de kracht, pracht en traditie van de hertog tot leven in een symfonisch eerbetoon. De melodieën weerspiegelen de trotse Brabantse geest, waarin heldhaftigheid en volksvreugde samensmelten.

Van de majestueuze opening tot de levendige passages die de sfeer van het oorspronkelijke lied oproepen, neemt Hertog Jan Rapsodie het publiek mee op een muzikale reis door tijd en erfgoed. Beleef de klanken die de rivier doen golven en de hertog in volle glorie laten varen!

Elpis is in de Griekse mythologie de personificatie van hoop. Hoop bleef achter in de doos die door Pandora werd geopend en waarmee rampspoed over de aarde werd verspreid. Dit zou geïnterpreteerd kunnen worden als dat hoop nog resteert in slechte tijden.

De adembenemende schoonheid van Africa inspireerde Johan Nijs tot het schrijven van deze compositie waarin speciale Afrikaanse slagwerkinstrumenten gebruikt worden.

Tijdens zijn bezoek aan de stad Teplitz in Tsjechie, schreef Ludwig van Beethoven een klein pianowerk. Henk Hogestein maakte van dit thema een mooie bewerking voor orkest.

The title Two Saints is derived from 2 saints, or more specifically 2 saints' melodies. Those of Saint Martin and Saint Anthony. Commissioned by Theo Roels (father of the composer) who strives to preserve and immortalize these 2 folk melodies. The 1st part of the march is inspired by the Martinus song and mainly sounds stately and powerful, while the 2nd part contrasts with the rather lilting Antonius song.

Carl Michael Ziehrer was een Oostenrijkse componist, vooral bekend om zijn walsen en marsen. Een van zijn minder bekende, maar toch charmante werken is de "Regentropfen Walzer" ("Regendruppelwals"). Deze wals wordt gekenmerkt door een levendige en tegelijk zachte melodie, die de vallende regendruppels muzikaal weerspiegelt. Ziehrer, die actief was in de tweede helft van de 19e eeuw, slaagde erin de delicate en vluchtige natuur van de regen in dit stuk vast te leggen. De "Regentropfen Walzer" nodigt uit tot dromen en is een mooi voorbeeld van de lichtheid en elegantie die Ziehrers muziek kenmerkt.

Hoe vaak in de geschiedenis heeft men “In de Naam van…” uitgeroepen om een bepaald doel te rechtvaardigen? Hoe is het mogelijk dat veldslagen en oorlogen werden gevoerd “In de Naam van…”.

Het is een rode draad in de geschiedenis van verschillende religies. Deels werd dit gebruikt ‘ten goede’ maar veelal zegevierde ‘het kwade’ “In de Naam van…”. Een gelijkaardig verhaal vinden we terug in de geschiedenis van de Premonstratenzer Abdij van Wadgassen. In de 12e eeuw werd in een woest en verlaten gebied midden in een heidelandschap een abdij gebouwd dat later de machtigste religieuze gemeenschap van het Saarland werd. Onder het motto “Desertum florebit quasi lilium” (De woestijn zal bloeien als een lelie) werd er veel moois gecreëerd binnen de abdij, maar er werd ook hardhandig opgetreden tegen misdaden. Er was een eigen school waar kinderen werden ingewijd in de 7 vrije kunsten (meetkunde, muziek, ...), terwijl buiten de kloostermuren arme mensen verhongerden en uitzonderlijk op feestdagen de ‘restjes’ kregen van het feestmaal van de monniken. Het is een periode waarin mensen die feestten en dansten op uitbundige wereldlijke muziek beticht konden worden van duivelse praktijken en onterecht tot de brandstapel werden veroordeeld in schijnprocessen die ook werden gevoerd “In de Naam van…”. 1789: Abt Bordier regeert ondertussen 10 jaar. Hij weet nog niet dat hij de laatste abt zal zijn van een bijna 700 jaar oude traditie. Niet ver van het klooster ligt de Franse grens waar reeds menig geweerschot weerklinkt. Dit is de voorbode van de Franse Revolutie hoewel op dat moment er nog maar weinigen in de revolutie geloven. Niet lang daarna kloppen de Fransen op de poort, bestormen het klooster en gaan via het portaal de vertrekken van de monniken binnen. In blinde woede worden alle orgelpijpen van het kloosterorgel zwaar beschadigd, worden iconen vernietigd, monniken gedood en talloze gebouwen in brand gestoken. Ook de kloosterkerk staat in brand. Abt Bordier en een handvol broeders vluchten onverrichterzake en kunnen via een geheime tunnel onder de Saar (een naburige rivier) vluchten naar het naburige stadje Bous. Ze leven. Maar de droom van hun Premonstratenzer abdij is voor altijd voorbij. Terwijl ze vluchten naar een klooster in de richting van Praag (Strahov-klooster), wordt de Wadgassen abdij helemaal afgebroken en later zelfs gebruikt als steengroeve. Enkele decennia later bloeit de woestijn weer. Er onstaat nieuw leven op de fundamenten van de abdij in de vorm van een glasblazerij die bij het terugkeren van rust en vrede in de regio ook werk en perspectief biedt aan de mensen in de regio.

Josef Hellmesberger jr. (1855-1907) was een Oostenrijkse violist, componist en dirigent. Tot zijn composities behoren onder andere operettes, balletten, dansen en walsen. Zijn wals "Für die ganze Welt", gecomponeerd in 1903, sluit naadloos aan bij de grote Weense wals traditie door gebruik te maken van zwevende lyrische thema’s.

Goede tijden en slechte tijden – we stellen ze vaak voor in beelden die ofwel somber zwart-wit zijn, of stralend in kleur. Prachtige landschappen, rustige dorpjes, plaatsen vol vrede en harmonie... maar plotseling kunnen ze ten prooi vallen aan de vlammen. Geluk zakt weg in ellende, maar elk einde brengt een nieuw begin. Uit de as ontstaat iets nieuws, als een feniks die herrijst. Zo is het altijd geweest, de eeuwige levenscirkel die onze wereld omspant. Stel je een idyllisch landschap voor, hoog in de bergen. Koeien grazen rustig op de alpenweide, de lucht is diepblauw, en de warme lentestralen van de zon werpen een gouden gloed over de aarde. Vanaf een heuvel kijken we naar het dorp beneden, waar rust en vrede heersen. Het is een plek dat de adem van de tijd in zich draagt. Maar dan, alsof in een droom, vervagen de kleuren. Zwart-wit neemt de plaats in, en we worden 80 jaar teruggevoerd: het is 20 april 1943. De schaduwen van de Tweede Wereldoorlog hebben zelfs St. Jakob am Arlberg bereikt. De hakenkruisvlag hangt zwaar boven het dorpsplein, terwijl veel van de mannen uit het dorp dienen aan het front. Op deze dag, de verjaardag van Adolf Hitler, begint de tragedie. Een brand breekt uit – eerst klein, maar gevoed door wind en hout groeit het uit tot een onstuitbare vuurzee. De vlammen grijpen huis na huis, en uiteindelijk bereikt het vuur het kloppende hart van het dorp: de kerk. Alarmkreten galmen door de straten, paniek verspreidt zich als het vuur zelf, en de dorpsbewoners vechten wanhopig tegen de allesverzengende hitte. Maar ondanks hun inspanningen stort de toren, die ooit de tijd voor het dorp sloeg, in en brandt de kerk tot op de grond af. Het dorp is gewond, de mensen staan tussen de puinhopen van hun leven. Maar te midden van de as en de wanhoop toont de gemeenschap haar ware kracht. Zij aan zij, hand in hand, helpen ze elkaar om op te bouwen wat verloren leek. Langzaam keert de kleur terug in de beelden. De wonden beginnen te helen, de tranen drogen op, en het leven bloeit weer op. Het dorp herrijst opnieuw, stralend van hoop en veerkracht, geboren uit zijn donkerste uren. Want zo is de cirkel van het leven: uit pijn groeit kracht, en uit de as van het verleden wordt de toekomst geboren – steeds weer opnieuw.

De 330 meter hoge Eiffeltoren is een van de bekendste monumenten ter wereld. Oorspronkelijk gebouwd als een tijdelijke structuur voor de Wereldtentoonstelling van 1889, moest het de technologische en industriële vooruitgangen van de 19e eeuw symboliseren. De bouw begon in 1887 en werd in 1889 op tijd voor de tentoonstelling voltooid, die de honderdste verjaardag van de Franse Revolutie vierde. Meer dan twee jaar werkten ongeveer 300 arbeiders aan de montage van de 18.038 ijzeren onderdelen. Tot in de jaren dertig was de Eiffeltoren met 330 meter het hoogste gebouw ter wereld en werd het beschouwd als een triomf van de ingenieurskunst. Met zijn opvallende en toen omstreden vorm brak de Eiffeltoren met de architectonische tradities en stelde nieuwe normen voor het gebruik van metalen structuren. De totstandkoming ervan ging echter gepaard met heftige debatten. Veel kunstenaars en intellectuelen, waaronder Charles Gounod en Alexandre Dumas, bekritiseerden het "gigantische skelet" als onesthetisch en bedreigend voor de Parijse skyline. Sommigen vroegen zelfs om de afbraak na de Wereldtentoonstelling. Toch overleefde de Eiffeltoren deze bezwaren en ontwikkelde het zich tot een symbool, niet alleen voor Parijs, maar voor heel Frankrijk. De structuur was niet alleen esthetisch, maar ook praktisch: tijdens de Eerste Wereldoorlog speelde het een belangrijke rol bij de radio-communicatie, omdat een antenne op de top cruciaal was voor de Franse communicatie. Dit functionele gebruik droeg bij aan het voorkomen van de afbraak. Vandaag de dag is de Eiffeltoren een wereldwijd symbool van innovatie, moderniteit en Franse cultuur. Bij grote evenementen, zoals de Olympische Spelen van 2024, staat het opnieuw in de schijnwerpers en trekt het elk jaar miljoenen bezoekers. De elegantie en het spectaculaire uitzicht vanaf de platforms maken het tot een onvergetelijke ervaring. Sinds de bouw heeft de Eiffeltoren meer dan 300 miljoen bezoekers verwelkomd, wat het een van de meest bezochte monumenten ter wereld maakt.

The long history of Jewish folk song has resulted in a rich and varied repertoire of songs which deal with religion, history, festival and celebration. The melodies featured in Shalom! reflect this panoply of subjects and range widely in mood, from lament to rejoicing.

De titel Madrigalum is afgeleid van de term madrigaal - en dit openingswerk begint inderdaad in een renaissancistische sfeer, aanvankelijk met slagwerk. Een fanfareachtig motief, ingezet door een solotrompet, is gebaseerd op het ritmische motief dat de aanvang van veel zestiende-eeuwse madrigalen kenmerkt (een lange toon en twee korte tonen). Maar het werk schudt zijn modale start van zich af: met contrasten tussen verschillende instrumentgroepen verandert het van richting en hult zich in een modern jasje. Een legato gedeelte vestigt de aandacht op de zachter klinkende instrumenten in afwisseling met het madrigaalritme - tot een complete omschakeling naar een sneller coda leidt, waarmee het werk besluit.

Five States of Change is geschreven in opdracht van Kunstfactor voor de 4e divisie van de NBK (Nederlandse Brassband Kampioenschappen) 2011. Het werk is opgedragen aan Jappie Dijkstra en het MUI (Muziekuitleen- en Informatiecentrum)te Arnhem,als waardering voor hun inspanningen met betrekking tot de ontwikkeling van het repertoire voor blaasorkesten.

De componist schrijft: "Het idee voor het werk kwam in mij op toen ik een artikel las over een takbinnen de Chinese filosofie waarvan denaam wordt afgekort tot Wu Xing* - waar geen exacte vertaling voor is, maar wat zoveel betekent als vijf elementen, vijf fasen of vijf stadia van verandering. Het gaat om eenwezenlijk onderdeel van alle componenten binnen hetChinese gedachtegoed, inclusief de wetenschap, filosofie, geneeskunst en astrologie. Simpel gezegd draait het om het creëren van diverse cyclische verbanden tussen vijf elementendie in ieders leven een rol spelen.Een voorbeeld: Aarde - Metaal - Water- Hout - Vuur - (Aarde) enz. In deze cyclus bevat aarde metaal, metaal verandert in vloeistof (water) door verhitting, water helpt bomen te groeien, houtdat brandt creëert vuur, en vuur produceert as (aarde). Zo blijft de cyclus voortgaan. Zelf wasik vooral ge nteresseerd in de cyclus van emoties: Meditatie - Verdriet - Angst - Boosheid - Vreugde - (Meditatie) enz. De gedachte aandit cyclische principe leverde een reis door een muzikale wereld van emoties op. Five States of Changebestaat uit vijf delen die betrekking hebben op de emotionele cyclus. Ik heb geprobeerd de muziek op natuurlijke wijzete laten ontstaan, met zo weinig mogelijk herhalingen. Elk deel vloeit voort uit de muzikale elementen uit het slot van hetvoorgaande deel. Het openingsmateriaal komt, in getransformeerde gedaante, terug aan het einde van het werk.

Three Norwegian Sketches werd geschreven in opdracht van de Åndalsnes Musikkforening uit Noorwegen, die onder muzikale leiding staat van John Hudson. De drie contrasterende delen TROLLVEGGEN (De Trollenmuur), RAUMA ELV (de rivier de Rauma) en RAUMABANAN (de Raumaspoorlijn) beschrijven het fraaie landschap rondom Åndalsnes, een kleine plaats aan de prachtige Noorse westkust. Dit is een uitdagend, verbeeldingsrijk en veelzijdig nieuw werk, dat ideaal is voor een concert of concours.

A Sevenoaks Suite werd geschreven in opdracht van de Sevenoaks and Tonbridge Concert Band uit Kent, in het zuidoosten van Engeland. De suite beschrijft drie beroemde landschapselementen en bouwwerken in de buurt van Sevenoaks en Tonbridge: als eerste ‘Knole Park’, dat ten zuidoosten van Sevenoaks ligt. Dan volgt ‘The Chapel Tonbridge School’, een deel dat is opgebouwd rond een hymne-achtig koraal. ‘The Vine Bandstand’ doet denken aan het type muziek dat vaak in muziekpaviljoens wordt gespeeld. Dit laatste deel is gecomponeerd in marsvorm, maar het is geen complete mars, in die zin dat er ook wordt afgedwaald naar andere stijlen voordat het werk eindigt in eenkrachtig slot.

Testpiece WMC 2026 - 3rd Division Wind Band

Evolutions for Winds is based on a main theme, which is presented right at the beginning in the low brass and which then undergoes many mutations of all kinds (lengthening, shortening, interval changes, etc.), paired with a varied, colorful orchestration.

Testpiece WMC 2026 - 3rd Division Brass Band

Black Gold werd geschreven in opdracht van de Musikverein 1891 "Harmonie" Saarwellingen e.V. (Duitsland) ter gelegenheid van het 130-jarig bestaan van dit orkest. Deze compositie belicht de geschiedenis van de mijnbouw in de plaats Saarwellingen en omstreken, waar het leven van de mijnwerkers en hun families eeuwenlang in het teken van het zwarte goud stond. Het werk is gebaseerd op motieven uit een beroemde Duitstalig volkslied voor mijnwerkers wereldwijd: Glück auf, Glück auf, der Steiger kommt...

Deze plechtige ouverture werd geschreven voor het 20e Festival Bandistico Besana in Brianza voor harmonieorkesten in 2024. Dit veelzijdige werk bestaat uit drie delen: het serene en plechtstatige Corale solenne wordt gevolgd door Danza con eleganza, waarin wisselende maatveranderingen een zwierig en ook enigszins grillig geheel vormen. De Finale trionfale is thematisch gebaseerd op het openingskoraal, maar dan in een feestelijke gedaante. Veelvuldige modulaties presenteren de melodieën en thema’s in diverse toonsoorten, met een fraaie harmonische veelkleurigheid als resultaat. Viva Besana, viva la musica!

Buffalo Bill neemt ons mee naar het Amerikaanse tijdperk van 19e-eeuwse pioniers, cowboys en indianen. Deze wereld wordt verklankt door een meeslepende melodie, een majestueus thema en een sneller deel, dat ons onderdompelt in het hart van een buffeljacht. Dit werk werd geschreven in opdracht van het Franse Orchestre d’harmonie de Montrouge, de plaats waar Buffalo Bills show tijdens de wereldtentoonstelling van 1889 werd opgevoerd en waar nog steeds het Buffalodistrict te vinden is.

Trimbeka is een compositie die haar ontstaan dankt aan het jubileum van Muz. Ver. de Vlecke te Gorredijk.

De naam Gorredijk is afkomstig van Goor of Gor, wat moerassige plaats betekent.Langs het moerassige veengebied liepeen dijk, die Gordijk werd genoemd. De naam van het dorp zorgde voor een band met de componist, die zelf afkomstig is uit het Twentse Goor.

In het gebied rondom Gorredijk stroomden vroeger drie beken. De historische naam Trimbeets(Trimbeka) herinnert daar nog aan. Gorredijk was een bloeiende ‘Vlecke’ (groot dorp) dat op een kruispunt lag van enkele belangrijke verbindingswegen. De levendigheid die dit met zich meebracht is één van de elementen diein Trimbeka terug te horen zijn. Voorts klinken er onheilspellende klanken die een verwijzing kunnen zijn naar het moerasgebied en is er vermaak tijdens de jaarlijkse markt.

Het langzame middendeel is een ode aan de prachtigenatuur.

Schola Vitae, dedicated to the former director of UGDA Music School in Luxembourg, Paul Scholer, describes in an 8-minute piece that learning and playing music is a school for life. Starting with popular scales that ascend and descend through various keys, an essential tool familiar to every musician appears: the metronome. It sets the tempo, and musicians practice their themes together or against each other, register by register. In music, however, it's not just about technique and precision, but also about emotions. Music connects people, fosters friendships, and accompanies them through the highs and lows of life. The sense of togetherness in music becomes increasingly audible. Everyone works together and pulls in the same direction to ultimately achieve something great. Georges Sadeler, born in 1988 is a Luxembourgish composer and saxophonist with the Grand Ducal Military Band of Luxembourg. His father kindled his interest in composing and arranging at an early age, a study he later continued under his two teachers Marco Pütz and Claude Lenners, both of whom taught at the Conservatoire of Music, Luxembourg. He gradually began to establish his own style, combining the enormous range of possibilities of contemporary music and classical music and, in the years that followed, he won six first prizes at various national and international composition competitions. His works have since been performed all over Europe.