Met dit werk biedt Rob Goorhuis de bands een werk dat op elk niveau gespeeld kan worden en voor al die niveaus een zekere uitdaging bezit. Gratitude werd geschreven in opdracht van een muziekliefhebber pur sang die haar ouders en familie met dit werk, en dus op een bijzondere wijze, haar dankbaarheid (Gratitude) wil tonen.

In 2024 bewerkt voor fanfareorkest bij gelegenheid van het 100-jarig bestaan van CMV Tida Kira Munnekezijl.

Deze compositie verteld de mythe van Osiris: de eerste koning van Egypte.

Zijn broer is jaloers en vermoordt Osiris. Hij hakt hem in stukken, en al die stukken verstopt hij door het hele land. De echtgenote van Osiris gaat op zoek naar de  toffelijke overschotten. Van al die stukken maakt ze weer een lichaam, waar ze een kind mee verwekt. Het kind verovert uiteindelijk de troon terug van zijn oom.

De compositie verteld niet zozeer het hele verhaal van Osiris, maar het vertelt het verhaal over onrust, onmacht, wraak, verdriet en liefde. En als je goed luistert, kun je delen hiervan horen in de muziek, bijvoorbeeld dat Osiris in stukken wordt gehakt, of dat zijn vrouw een clownesk figuur tegenkomt op haar zoektocht.

Verplicht werk 4e divisie Open Nederlandse Harmonie Kampioenschappen 2025

Opgedragen aan het Twents Jeugd Harmonie Orkest o.l.v. Kimmy Reef. Het boek ‘Erik of het klein insectenboek’ van de Nederlandse schrijver Godfried Bomans inspireerde componist Tjeerd Nijhof tot het schrijven van de compositie World of Insects.

De titel “Overture For A Twisted Mind” is gebaseerd op de vele nieuwsberichten over de geestelijke gezondheid van de bevolking. De directe aanleiding daarvan is de coronacrisis. Het idee dat elke "mind" wel eens wat "twisted" kan zijn vind ik een interessante gedachte. Dit openingswerk geeft kleur aan die gedachte.

Het werk opent met spetterende, licht schizofrene passages met grote dynamische verschillen. Vervolgens wordt het getoonde materiaal uitgewerkt op een fragiele manier met steeds meer ruimte voor rust en schoonheid, die in het middendeel tot uiting komt. Dan keert de onrust terug en werkt het stuk naar een stralend slotakkoord.

A Water's Fantasy (In En Om De Sprengen) is een fantasie-achtig werk in drie delen, geschreven in opdracht van muziekvereniging Prins Bernhard Emst. 

Deel 1 opent met de spreng die vol loopt. Het water komt in grote en kleine scheuten de spreng binnen. Vervolgens gaat het op avontuur door Emst. Het stroomt als het ware vanuit deel 1 via de rustige weilanden en natuur (repetitiecijfer D) het dorp in, waar het allerlei toeristen treft in deel 2. Dit tweede deel (repetitiecijfer F) kenmerkt zich door de reuring. Hier en daar wordt het wat onrustig, maar overheersend is de bijna feestelijke stemming. Allerlei verschillende mensen bij elkaar, dat horen we ook terug in de snelle afwisseling in de muziek. Na deze drukte is er weer even ruimte voor de rust die de natuur om Emst uitstraalt (repetitiecijfer I). Dan komt het Emsterfeest in zicht. Eerst de voorbereiding (repetitiecijfer J) en dan barst het feest los (repetitiecijfer L). Hierbij is er de mogelijkheid om de hele vereniging, inclusief blokfluitgroep en net startende jeugd mee te laten spelen d.m.v. de flexpartijen. Dit gedeelte (repetitiecijfer L t/m het einde) is ook als los intermezzo te spelen.

Geïnspireerd door de prachtige beelden van Wild Scandinavia en de nieuwste Planet Earth-serie, met de bekende stem van de legendarische David Attenborough, componeerde Feike van Tuinen 'Song of Nature'. Deze compositie is een eerbetoon aan de adembenemende schoonheid en grootsheid van de natuur. Maar deze schoonheid staat in scherp contrast met de kwetsbaarheid veroorzaakt door menselijk ingrijpen. In de serie waarschuwt Attenborough ons indringend dat het voor sommige plaatsen vijf voor twaalf is. Deze waarschuwing heeft de componist ook verwerkt door middel van een doordringend, klassiek, trompet- en paukensignaal.

Dus koester onze schitterende wereld, geniet van haar wonderen, en laat je meevoeren met de 'Song of Nature.'

Een muzikaal eerbetoon aan dirigent Jan Maat, ter ere van zijn pensionering na meer dan vier decennia toewijding aan muziekverenigingen Nooit Gedacht uit Windesheim en Concordia uit Elburg.

Deze compositie is opgedragen aan Jan Maat, die na meer dan veertig jaar van toewijding en uitmuntende muzikaliteit met pensioen gaat. De titel van het muziekstuk, "Compagno", is een bijzondere keuze die een diepere betekenis draagt. Het Italiaanse woord voor 'maat' (compagno) weerspiegelt niet alleen de naam van Jan Maat, maar benadrukt ook het gevoel van kameraadschap en samenwerking. Jan's invloed reikt verder dan de noten en partituren; hij heeft ons geleerd wat de waarde van samenwerking, toewijding en vriendschap is.

…alles begint met een intocht, een binnenkomst.
‘Pak het publiek’ met Entry! Een korte openingsfanfare, zowel statig en flitsend, waarmee je de toon zet voor het concert. 
Een aanrader!

Trimbeka is een compositie die haar ontstaan dankt aan het jubileum van Muz. Ver. de Vlecke te Gorredijk.

De naam Gorredijk is afkomstig van Goor of Gor, wat moerassige plaats betekent.Langs het moerassige veengebied liepeen dijk, die Gordijk werd genoemd. De naam van het dorp zorgde voor een band met de componist, die zelf afkomstig is uit het Twentse Goor.

In het gebied rondom Gorredijk stroomden vroeger drie beken. De historische naam Trimbeets(Trimbeka) herinnert daar nog aan. Gorredijk was een bloeiende ‘Vlecke’ (groot dorp) dat op een kruispunt lag van enkele belangrijke verbindingswegen. De levendigheid die dit met zich meebracht is één van de elementen diein Trimbeka terug te horen zijn. Voorts klinken er onheilspellende klanken die een verwijzing kunnen zijn naar het moerasgebied en is er vermaak tijdens de jaarlijkse markt.

Het langzame middendeel is een ode aan de prachtigenatuur.

Het Adagio for wind band werd voor bepaalde herdenkingsplechtigheden van de Marinierskapel der Koninklijke Marine geschreven. In samenspraak met Rob Goorhuis heeft Marten van der Wal deze serene compositie bewerkt voor Fanfare: Adagio for Fanfare. 

Het werk ademt een gedragen, ingetogen sfeer. Het melodische element nodigt uit om in gedachten te verwijlen in andere tijden en op andere plaatsen. Er spreekt echter ook een verlangen uit naar een betere wereld.

Een muzikaal rustpunt voor uw erediensten en herdenkingen.

Weerspiegelingen vertolkt in verschillende met elkaar verbonden delen het muzikale verhaal van fanfare ‘Looft den Heer ’ uit Oudega (Smallingerland). De compositie werd geschreven ter gelegenheid van het 120-jarige jubileum van dit orkest. Het eerste deel verklankt de ‘blauwe steen ’ , die als 'hedendaagse totem' de (muzikale) weg naar Oudega markeert en waarover vele verhalen rondgaan maar waarvan de oorsprong nog steeds onbekend is. Het deel introduceert aan elkaar geregen thema's en motieven die later in de compositie een rol gaan spelen. De oude klok van de Sint-Agathatsjerke, die van oudsher het ritme van de mens bepaalde, brengt de compositie naar het tweede deel. Het tweede deel is geïnspireerd op het karakteristieke landschap rondom Oudega, de Alde Feanen en ook hoe de tijd het landschap heeft gevormd en nog steeds vormt. Het gebied was oorspronkelijk moeilijk toegankelijk en is om die reden relatief laat bewoond geraakt. Na een historie van oorlogen en vikingaanvallen kreeg Oudega na het jaar 950, vanuit het initiatief van het bisdom Utrecht, haar eigen kerk. De gemeenschap kreeg hiermee steeds meer vorm. In het derde deel staat de fanfare 'Looft den Heer' centraal. Een koraal-achtige benadering met solistische passages weerspiegelen de signatuur van deze vereniging. Thematisch materiaal uit het eerste deel wordt gecombineerd solistische passages, o.a. in de trompet en trombone partij. Het deel bevat tevens een citaat van een compositie die ontstond in hetzelfde jaar als deze vereniging (1904), namelijk van 'Miroirs' (deel 5; 'de vallei der klokken') van Maurice Ravel. In het vierde deel staat de Grietman centraal. Hij was in het verleden het hoofd van de burgerlijke gemeente en had veel macht en invloed. Daarnaast mocht hij rechtspreken. Veroordeelden werden opgesloten in de toren van de Sint-Agathatsjerke, tevens werden het schandblok en ook de martelpaal gebruikt. Dit deel kenmerkt zich door een deciso karakter en contrastrijk muzikaal materiaal. Vanaf het vijfde deel werkt de compositie toe naar een groots slot. Dit deel grijpt terug op allerlei muzikaal materiaal van de voorgaande delen. Ook speelt de thematiek van psalm 150, een wens vanuit de opdrachtgever, een belangrijke rol. De Psalm is daarnaast ook een blauwdruk geweest voor alle delen op zich. Elk deel gebruikt namelijk het kopmotief van een van de regels van deze Psalm als materiaal voor nieuw te vormen motieven en melodieën.

To see a world in a grain of sand,
And a heaven in a wild flower,
Hold infinity in the palm of your hand
And eternity in an hour.

De compositie Wild Flower, waarvan de titel afkomstig is van het bovenstaande gedicht (William Blake), werd geschreven voor Christelijke Brassband Wilhelmina Kollum (o.l.v. Koen van der Molen) ter gelegenheid van hun 125-jarige jubileum.

'A land of pure delight' (Beulah) vormt op verzoek van de opdrachtgever de basis van deze compositie, die gaat over hoop, geluk en schoonheid vinden in kleine dingen. De compositie viert dat Chr. Brassband Wilhelmina Kollum al 125 jaar lang haar musici de gelegenheid biedt om geluk en schoonheid te vinden in muziek.