Het gedicht "De Opstanding" van Friedrich Gottlieb Klopstock werd door Gustav Mahler getoonzet in het vijfde deel van zijn Tweede Symfonie, ook wel bekend als "De Opstanding". De centrale passage uit Mahlers muzikale bewerking werd opgenomen in "A Tribute to Mahler", een compositie die als eerbetoon aan Mahler werd gecreëerd, 100 jaar na zijn dood. Krachtige klanken van koperblazers en delicate houtblazersmelodieën wisselen op een mahleriaanse wijze af met hoorn- en trompetsignalen vanuit de verte. Het koor wordt daarbij op engelachtige wijze omlijst door de solo-altsaxofoon. „A Tribute to Mahler" beoogt ons, als een voortzetting "na een korte rust", een blik te gunnen in de zalige wereld waar we uiteindelijk allemaal naartoe zullen gaan.

Het werk "Fragments" is een uiterst krachtig en energiek Concertino voor trombone, vol verschillende klankkleuren en gebaseerd op twee motieven die worden opgesplitst in hun fragmenten en verder verwerkt. Het licht speelse hoofdmotief wordt na een imposante inleiding door de solist gepresenteerd en ontwikkelt geleidelijk jazzy elementen zonder de eigentijdse geest te verlaten. Gedurende het hele werk worden de laatste drie noten van het inleidende motief gepresenteerd als een kort, schel fragment en als een lyrisch thema, dat de constante afwisseling tussen leggero en marcato ondersteunt. Een ostinato, dat door alle registers wordt gedragen, geeft het werk de nodige stuwing en dient als een rode draad om de verschillende delen met elkaar te verbinden. "Fragments" werd geschreven in opdracht van het Luxemburgse Ministerie van Cultuur in samenwerking met het "De klenge Maarnicher Festival" en was een verplicht stuk voor de eindronde van de "1st Michel Becquet International Trombone Competition".

„Hommage!" is een feestelijk stuk dat begint met een imposante fanfare in het diepe koperregister en geleidelijk alle instrumenten van het orkest laat stralen. Een subtiele melodie in het houtblazersregister vormt het emotionele middendeel van het werk. Deze eenvoudige hymne, in de stijl van een ballade, keert terug naar het oorspronkelijke thema en mondt opnieuw uit in krachtige slotakkoorden. Het werk is een eerbetoon aan alle musici en dirigenten die zich met passie en toewijding wijden aan de wereld van de harmoniemuziek.

Weerspiegelingen vertolkt in verschillende met elkaar verbonden delen het muzikale verhaal van fanfare ‘Looft den Heer ’ uit Oudega (Smallingerland). De compositie werd geschreven ter gelegenheid van het 120-jarige jubileum van dit orkest. Het eerste deel verklankt de ‘blauwe steen ’ , die als 'hedendaagse totem' de (muzikale) weg naar Oudega markeert en waarover vele verhalen rondgaan maar waarvan de oorsprong nog steeds onbekend is. Het deel introduceert aan elkaar geregen thema's en motieven die later in de compositie een rol gaan spelen. De oude klok van de Sint-Agathatsjerke, die van oudsher het ritme van de mens bepaalde, brengt de compositie naar het tweede deel. Het tweede deel is geïnspireerd op het karakteristieke landschap rondom Oudega, de Alde Feanen en ook hoe de tijd het landschap heeft gevormd en nog steeds vormt. Het gebied was oorspronkelijk moeilijk toegankelijk en is om die reden relatief laat bewoond geraakt. Na een historie van oorlogen en vikingaanvallen kreeg Oudega na het jaar 950, vanuit het initiatief van het bisdom Utrecht, haar eigen kerk. De gemeenschap kreeg hiermee steeds meer vorm. In het derde deel staat de fanfare 'Looft den Heer' centraal. Een koraal-achtige benadering met solistische passages weerspiegelen de signatuur van deze vereniging. Thematisch materiaal uit het eerste deel wordt gecombineerd solistische passages, o.a. in de trompet en trombone partij. Het deel bevat tevens een citaat van een compositie die ontstond in hetzelfde jaar als deze vereniging (1904), namelijk van 'Miroirs' (deel 5; 'de vallei der klokken') van Maurice Ravel. In het vierde deel staat de Grietman centraal. Hij was in het verleden het hoofd van de burgerlijke gemeente en had veel macht en invloed. Daarnaast mocht hij rechtspreken. Veroordeelden werden opgesloten in de toren van de Sint-Agathatsjerke, tevens werden het schandblok en ook de martelpaal gebruikt. Dit deel kenmerkt zich door een deciso karakter en contrastrijk muzikaal materiaal. Vanaf het vijfde deel werkt de compositie toe naar een groots slot. Dit deel grijpt terug op allerlei muzikaal materiaal van de voorgaande delen. Ook speelt de thematiek van psalm 150, een wens vanuit de opdrachtgever, een belangrijke rol. De Psalm is daarnaast ook een blauwdruk geweest voor alle delen op zich. Elk deel gebruikt namelijk het kopmotief van een van de regels van deze Psalm als materiaal voor nieuw te vormen motieven en melodieën.

Geïnspireerd door het succes van de operettes van Jacques Offenbach in Wenen, begon Franz von Suppé (1819-1895) vanaf 1860 zijn eerste podiumwerken te componeren. "Isabella", zijn komische opera in één akte uit 1869, ging in première in Wenen. In de ouverture zijn zowel Spaanse als Weense melodieën te horen. Hoewel de muziek van Suppé niet altijd een typisch Weense klank heeft, heeft hij met zijn ouvertures zoals "Dichter en Boer" of "Lichte Cavalerie" een plek veroverd in concertzalen.

A moving composition portraying the beauty but also ephemeral nature of life itself. Based on a simple seven tone idea, the work develops from a gentle almost intimate mood towards a life- affirming climax. Robin Hoffmann, born 1984, studied composition and arranging at the Dresden College of Music. Since 2006, he has worked as composer, orchestrator and arranger for international film and concert productions. In 2010, the London Symphony Orchestra recorded his violin concerto at Abbey Road studios. His film music for Hero and A Father’s Job won numerous international prizes. He was awarded a gold record in 2022 as arranger for Alex Christensen.

Deze ouverture is oorspronkelijk bedacht als openingsstuk van de Wind Symphony, die bestaat uit 4 delen die de 4 verschillende karakters van de 4 oude goden van de windrichtingen oproepen. In de Griekse mythologie was Aiolos de goddelijke bewaker van de winden en ook koning van het mythische, drijvende eiland Aiolia. Hij hield de winden (Boreas, de noordenwind / Zephyros, de westenwind / Euros, de oostenwind en Notos, de zuidenwind) veilig opgesloten in het grotachtige interieur van zijn eiland, en liet ze alleen los op bevel van de grootste goden om verwoesting over de wereld te brengen. Aiolos was een zoon van de god van de zee, Poseidon, en stond bekend om zijn grote macht over de winden en zijn vermogen om stormen te creëren. Deze compositie is perfect geschikt als opening van elk concertprogramma.

"Rising into a New Era" werd gecomponeerd in 2023 in opdracht van de stad Landeck ter gelegenheid van haar 100-jarig bestaan als stad. Het werk vormt het inleidende deel van een trilogie en beslaat de jaren 1923 tot 1956, waarin Landeck zich ontwikkelde van een marktplaats tot een stad. Het begin van het stuk wordt gekenmerkt door een terughoudende en stille sfeer, die de aanvankelijke onzekerheid weerspiegelt tijdens een periode van economische uitdagingen. Het optimisme voor een nieuw begin wordt alleen weerspiegeld door het geluid van de nieuwe klokken van de stad. Het centrale motief, dat door het hele stuk loopt, is afgeleid van de naam van de stad: LAnDECk (A-D-E-C). Dit motief klinkt aan het begin in het klokgelui, waarna het zich geleidelijk ontwikkelt tot het hoofdthema door de zachte tonen van de klarinetten. Na de eerste jaren van de jonge stad, waarin een positieve maatschappelijke verandering en nieuwe veiligheid worden gesymboliseerd door een tweede muzikaal thema, onderbreekt de plotselinge uitbraak van de Tweede Wereldoorlog deze vooruitgang. Een treurige melodie, ontleend aan het vrolijke tweede thema van het stuk, spreekt van verdriet, weemoed, maar ook troost en hoop op vrede en vrijheid. Een "Vivace furioso" vangt de onzekerheden en heftige turbulentie van de oorlog in. Deze emotionele onrust kalmeert geleidelijk en mondt na een subtiel hobo- en saxofoonsolo uit in het nu machtige hoofdthema in de vorm van een majestueuze koraal. Een "Vivace con bravura" brengt het werk stralend ten einde en wijst op een versterkte toekomst voor de stad Landeck.

Schola Vitae, dedicated to the former director of UGDA Music School in Luxembourg, Paul Scholer, describes in an 8-minute piece that learning and playing music is a school for life. Starting with popular scales that ascend and descend through various keys, an essential tool familiar to every musician appears: the metronome. It sets the tempo, and musicians practice their themes together or against each other, register by register. In music, however, it's not just about technique and precision, but also about emotions. Music connects people, fosters friendships, and accompanies them through the highs and lows of life. The sense of togetherness in music becomes increasingly audible. Everyone works together and pulls in the same direction to ultimately achieve something great. Georges Sadeler, born in 1988 is a Luxembourgish composer and saxophonist with the Grand Ducal Military Band of Luxembourg. His father kindled his interest in composing and arranging at an early age, a study he later continued under his two teachers Marco Pütz and Claude Lenners, both of whom taught at the Conservatoire of Music, Luxembourg. He gradually began to establish his own style, combining the enormous range of possibilities of contemporary music and classical music and, in the years that followed, he won six first prizes at various national and international composition competitions. His works have since been performed all over Europe.

Trimbeka is een compositie die haar ontstaan dankt aan het jubileum van Muz. Ver. de Vlecke te Gorredijk.

De naam Gorredijk is afkomstig van Goor of Gor, wat moerassige plaats betekent.Langs het moerassige veengebied liepeen dijk, die Gordijk werd genoemd. De naam van het dorp zorgde voor een band met de componist, die zelf afkomstig is uit het Twentse Goor.

In het gebied rondom Gorredijk stroomden vroeger drie beken. De historische naam Trimbeets(Trimbeka) herinnert daar nog aan. Gorredijk was een bloeiende ‘Vlecke’ (groot dorp) dat op een kruispunt lag van enkele belangrijke verbindingswegen. De levendigheid die dit met zich meebracht is één van de elementen diein Trimbeka terug te horen zijn. Voorts klinken er onheilspellende klanken die een verwijzing kunnen zijn naar het moerasgebied en is er vermaak tijdens de jaarlijkse markt.

Het langzame middendeel is een ode aan de prachtigenatuur.