Spectaculair en feestelijk! Dat is A Farewell to Arms, geschreven voor commandant Dick van Putten toen hij na vele jaren trouwe dienst de Koninklijke Marechaussee Nederland verliet. De componist combineert traditionele technieken zoals een fugato en koraal waarmee hij recht doet aan de muzikale voorkeuren van commandant Van Putten. Veel percussie en diverse hero sche thema's maken deze compositie tot een ideaal openingswerk.

Dit programmatische werk maakt gebruik van materiaal uit 'De vier jaargetijden' van Antonio Vivaldi en vertelt het volgende verhaal:

Het jaar is 2024, de aarde is binnengevallen door een groep kwaadaardige organisten genaamd 'The Buxtehudarians', waardoor het grootste deel van de mensheid is uitgeroeid. Een geheime groep zeer intelligente honden heeft echter de componist Antonio Vivaldi ontdooid, die cryogeen was ingevroren door het Vaticaanse genootschap van muziek voor gehoorzame honden. Hun belangrijkste hondenleider 'Bongo', die na jaren van luisteren naar de muziek van Vivaldi het vermogen heeft gekregen om te vliegen, gaat een missie naar Saturnus ondernemen om de gouden Fagot te bemachtigen waarmee ze de tirannieke Buxtehuderianen kunnen verslaan. Met Vivaldi stevig op Bongo stijgen ze op in volle hondendrive en breken ze door de vele satellieten en tweedehands saxofoons die de aardatmosfeer omringen. Terwijl ze door de ruimte vliegen, wordt Vivaldi helaas afgeleid door een dronken trombonist en raakt hij gescheiden van Bongo. Bongo roept nu zijn muzikale capaciteiten op om Vivaldi's tweede deel de 'Lente uit de Vier Jaargetijden' uit te voeren op een klokkenspel dat opgeslagen ligt in het internationale ruimtestation, om Antonio terug te lokken naar hun missie. Ze komen uiteindelijk aan bij Saturnus en grijpen snel de gouden Fagot, waarna ze met een dreun terugkeren naar de Aarde. Hun missie is voltooid! Maar kunnen ze die vervelende organisten verslaan?

De tijd zal het uitwijzen...

Between the Two Rivers werd gecomponeerd in opdracht van de Fanfare Prins Hendrik uit Aalst. De titel verwijst naar het feit dat Aalst tussen twee zijrivieren van de Dommel ligt. Aalst is een streng gelovige gemeente, dus was heteen voor de hand liggende keuze van Philip Sparke om het beroemde lutherse koraal Een vaste burcht te gebruiken als thema voor een viertal variaties. Variation I is een moto perpetuo, Variation II is langzamer en marsachtig van karakter,VariationIII is een sinister langzaam deel en Variation IV heeft tot slot de vorm van een fuga. Between the Two Rivers zal beslist een belangrijk concertwerk worden in het repertoire van blaasorkesten. Het werk is verplichtgesteld op het Wereld Muziek Concours 2005 te Kerkrade.

De letters uit de titel staan voor vier begrippen binnen een orkest: de C voor consensus, de O voor onafhankelijkheid, de D voor doorzettingsvermogen en de N voor nieuw (vernieuwing). Verder is ‘codon’ een begrip uit de moleculairegenetica (de studie van het leven): een groep van drie nucleotiden. In dit werk symboliseert ‘codon’ de drievoudige interactie tussen dirigent, muzikanten en bestuur. De drie hoofdthema’s in Codon zijn gebaseerd op het tertsinterval,tritonale samenklanken en tertsrelaties. Het werk bestaat uit drie delen, die symbool staan voor de fasen die een mens, maar ook een muziekvereniging, ondergaat: de geboorte, de groei in het leven en de overgang naarde eeuwigheid.

In The Lost Labyrinth beschrijft Kevin Houben de aanhoudende zoektocht naar een Oud-Egyptische dodentempel. De verwijzing naar Gregorio Allegri's aangrijpende psalm Miserere staat voor het speurwerk van de onderzoekers en vormt indit werk het leidmotief in een aantal moderne variaties. Zo worden verleden en heden met elkaar verbonden.

Arcana is het meervoud van het Latijnse woord ‘arcanum’, dat geheim betekent. Hier wordt de titel gebruikt in de betekenis van het ontrafelen van de rijke geschiedenis van een muziekvereniging.

Dit werk voor symfonisch blaasorkest is een hommage aan de Vlaamse schilder Pieter Bruegel de Oude. Het beschrijft enkele scènes uit het schilderij De Kruisdraging uit het jaar 1564. De muziek geeft eerst een beschrijving vande indrukken die je op het eerste gezicht ziet als je naar het schilderij kijkt. Daarna volgt de ontdekking van de vele op zichzelf staande scènes: naast Jezus met het kruis bijvoorbeeld de huilende vrouwen, de beul en spelendekinderen. Een indrukwekkend schilderij, verpakt in indrukwekkende muziek!

“Man wird mit Keulen zu Boden geschlagen und dann auf Engelsfittichen zu den höchsten Höhen gehoben.” (Mahler over zijn 2de symfonie “Wederopstanding”, Juli 1894) *“You are clubbed to the ground and then lifted to the highest heights on angels' wings” Geschreven in opdracht van Concertband Maasmechelen (BE), onder leiding van dirigent Mark Prils. Kevin Houben liet zich voor dit werk inspireren door Gustav Mahlers 2de symfonie, beter gekend als de Wederopstanding-symfonie.

De bekende Belgische componist Kevin Houben componeerde de compositie “Ride” speciaal voor de Fanfare ‘Bereden Wapens’. Dit orkest is ontstaan na de ingrijpende reorganisaties en bezuinigingen, die in 2011 en 2012, binnen heel defensie plaatsvonden. Zo ook bij de militaire muziek krijgsmacht. De achterliggende gedachte van de compositie “Ride” is het signaal “voorwaarts”. Signaal ‘Voorwaarts’ is tijdens een militaire herdenkingsceremonie, het teken om een droevige of donkere periode af te sluiten, om weer met hernieuwde kracht verder te gaan. “Ride” is natuurlijk ook een commando voor paarden voorwaarts te gaan. Toepasselijk, daar de Fanfare ‘Bereden Wapens’, aan het regiment Huzaren van Boreel toebehoort. Een onderdeel van de Cavalerie. Het opheffen van het Fanfarekorps Koninklijke Landmacht ‘Bereden Wapens’, was voor de leden van het orkest een droevige, maar ook ingrijpende gebeurtenis. De Fanfare ‘Bereden Wapens' zet een nieuwe periode in en pakt de draad weer op, met een bruisende en spetterende compositie: “Ride”.

Where Angels Fly is geschreven in opdracht van de VLAMO (Vlaamse amateurmuziekorganisatie). Kevin Houben schreef dit werk voor de Europese Brassband Kampioenschappen 2017 in het Belgische Oostende. Het is een zeer technisch, krachtig en virtuoos werk met een uiterst fragiele en zachte inleiding waarin het hoofdmotief ontleend aan La Prière uit Le Retour au Pays van Paul Gilson (1865-1942) wordt ontplooid. Het bevat tevens Houbens eigen muzikale handtekening: HBE(N). Where Angels Fly is een uitdagend, indrukwekkend en virtuoos wedstrijdwerk.

The Battle on the Heath Op 24 januari 1597 was de ‘Thielsche Heyde’, gelegen bij het Belgische dorpje Tielen, ten zuiden van Turnhout , het toneel van een grote veldslag. Prins Maurits van Nassau, aanvoerder van het leger der Noordelijke Nederlanden, bracht hier een verpletterende nederlaag toe aan graaf Varax, Bourgondisch veldheer in Spaanse dienst. In militaire kringen baarde de Slag bij Turnhout veel opzien: een Spaans leger van vijfduizend manwerd eerst urenlang opgehouden door gedurfde prikacties van een vijftiental ruiters en een paar honderd voetknechten - en vervolgens werd dit Spaanse leger door amper duizend ruiters, zonder hulp van het voetvolk, verslagen. Een nieuwe bewapening bewees die dag zijn nut. De ruiters van de prins waren namelijk niet, zoals tot dan toe gebruikelijk was, met lansen gewapend, maar met zinkroeren, een soort heel lange pistolen of karabijnen. Voordat de piekeniers van het Spaanse leger hun geduchte zes meter lange pieken konden vellen (schuin in de grond steken) tegen de aanstormende paarden, werden zij overhoop geschoten en omvergereden. De staatse troepen maakten tijdens de veldslag een aantal vaandels buit , die nog jarenlang de Ridderzaal in Den Haag zouden sieren .In een Nederlands militair tijdschrift uit onze tijd is de overwinning op de Tielenheide omschreven als “de zwaarste klap die ooit door de Nederlandse cavalerie is uitgedeeld”. Het gebied waar de slag plaatsvond, is inmiddels geen heidegebied meer. Het is een dennenbos dat in de vorige eeuw werd aangelegd om te voldoen aan de vraag naar hout voor de vroegere Limburgse steenkoolmijnen. Het bos is nu deels militair domein van het Derde Bataljon Para en deels natuurgebied De Waal: het is niet toegankelijk voor het publiek. In Tielen is er nog wel een straat die de Tielenheide heet en vlak bij de vroegere heide gelegen is.