De stad werd in 1969 door een aardbeving grotendeels verwoest en is daarna weer in moderne stijl opgebouwd. De naam BanjaLuka betekent "bad van Lukas". Volgens het volksgeloof heeft de evangelist Lukas hier het beroep van arts uitgeoefend en geneeskrachtige bronnen ontdekt, die nog steeds in gebruik zijn.Deze compositie vertolkt de componist zijngevoelens ten aanzien van het in de jaren negentig door een burgeroorlog geteisterde voormalig Joegoslavië. Een agressieve inleiding stelt het conflict voor, waarna de saxofoonsectie het drama verklankt. Dit gedeelte mondt uitin een gebed, weergegeven door de trompet en de trombonesolist. Nadat het conflict weer even de kop opsteekt, volgt een tamelijk lichtvoetig gedeelte, waarmee de hoop op vrede tot uitdrukking wordt gebracht. Dat deze hoop voorbarigis, blijkt uit het feit dat de heersers (uitgebeeld door de sopraan- en de altsaxofoon) anders beslissen. De strijdkrachten rukken vervolgens op en laten een spoor van dood en verderf achter. Het noodlot slaat bikkelhard toe: onschuldigemensen worden verkracht en vermoord en er vinden op grote schaal etnische zuiveringen plaats. De bevolking lijdt.