De Koninklijke Fanfare St. Hubertus uit Neerglabbeek (België), die werd opgericht in 1911, kende in de jaren vijftig en zestig een enorme bloei onder de toenmalige dirigent Henri Max. Onder zijn dynamische leiding werden verschillendehoogtepunten opgetekend. Toen hij overleed, kwam er een einde aan deze bloeiperiode. De instrumenten verdwenen echter niet in de kast. De goede tijden mochten niet vergeten worden en de fanfare stelde zich ten doel te herrijzen.Een kameraadschappelijke omgeving creëren, iedereen de kans geven tot zelfontplooiing - met de nodige aandacht voor creativiteit - en vooral samen muziek maken: dat werden (en zijn nog steeds) de belangrijkste doelstellingen.In Forgotten World kun je die stemming proeven. Componist Kevin Houben zette in de Fanfare St. Hubertus zijn eerste stappen als dirigent. Daar heeft hij zelf de vriendelijke, hartelijke sfeer binnen de fanfare ondervonden,tot op de dag van vandaag. En zo ontstond de rode draad in Forgotten World. Ernstige en vrolijke passages wisselen elkaar af. Het centrale thema is in een modern jasje gegoten. Passages vol speelvreugde verklanken de gezondebalans tussen ernst en plezier. Een balans die vaak vergeten wordt in deze competitieve tijden, maar een wereld van verschil betekent. Gelukkig draagt de Fanfare St. Hubertus deze ‘forgotten world’ hoog in het vaandel.

De bekende Belgische componist Kevin Houben componeerde de compositie “Ride” speciaal voor de Fanfare ‘Bereden Wapens’. Dit orkest is ontstaan na de ingrijpende reorganisaties en bezuinigingen, die in 2011 en 2012, binnen heel defensie plaatsvonden. Zo ook bij de militaire muziek krijgsmacht. De achterliggende gedachte van de compositie “Ride” is het signaal “voorwaarts”. Signaal ‘Voorwaarts’ is tijdens een militaire herdenkingsceremonie, het teken om een droevige of donkere periode af te sluiten, om weer met hernieuwde kracht verder te gaan. “Ride” is natuurlijk ook een commando voor paarden voorwaarts te gaan. Toepasselijk, daar de Fanfare ‘Bereden Wapens’, aan het regiment Huzaren van Boreel toebehoort. Een onderdeel van de Cavalerie. Het opheffen van het Fanfarekorps Koninklijke Landmacht ‘Bereden Wapens’, was voor de leden van het orkest een droevige, maar ook ingrijpende gebeurtenis. De Fanfare ‘Bereden Wapens' zet een nieuwe periode in en pakt de draad weer op, met een bruisende en spetterende compositie: “Ride”.

The Sound of Unity werd geschreven en gecomponeerd in opdracht van de gemeente Riemst (België).De tekst voor koor ad libitum belicht de verschillende kenmerken van deze Limburgse gemeente: de eigenheid en de charmes van dedertien woonkernen, de band met het rijke verleden, de vele monumenten, het prachtig glooiende landschap, de toeristische trekpleisters … maar vooral ook de saamhorigheid, die vol vertrouwen doet uitkijken naar de toekomst. Riemstis ook een van de muzikaalste gemeentes van het land, met een zeer rijk verenigingsleven.The Sound of Unity brengt de twee genoemde elementen - samenhorigheid en muziek - samen in een werk dat zowel de rust als de dynamiekvan de dorpen weerspiegelt. Deze combinatie leidt naar een muzikaal hoogtepunt dat de trots van elke muzikant tot uitdrukking brengt. Deze compositie is in meerdere opzichten adembenemend en kan ook zonder koor worden uitgevoerd,waarbij het werk geenszins aan intensiteit inboet.

The Battle on the Heath Op 24 januari 1597 was de ‘Thielsche Heyde’, gelegen bij het Belgische dorpje Tielen, ten zuiden van Turnhout , het toneel van een grote veldslag. Prins Maurits van Nassau, aanvoerder van het leger der Noordelijke Nederlanden, bracht hier een verpletterende nederlaag toe aan graaf Varax, Bourgondisch veldheer in Spaanse dienst. In militaire kringen baarde de Slag bij Turnhout veel opzien: een Spaans leger van vijfduizend manwerd eerst urenlang opgehouden door gedurfde prikacties van een vijftiental ruiters en een paar honderd voetknechten - en vervolgens werd dit Spaanse leger door amper duizend ruiters, zonder hulp van het voetvolk, verslagen. Een nieuwe bewapening bewees die dag zijn nut. De ruiters van de prins waren namelijk niet, zoals tot dan toe gebruikelijk was, met lansen gewapend, maar met zinkroeren, een soort heel lange pistolen of karabijnen. Voordat de piekeniers van het Spaanse leger hun geduchte zes meter lange pieken konden vellen (schuin in de grond steken) tegen de aanstormende paarden, werden zij overhoop geschoten en omvergereden. De staatse troepen maakten tijdens de veldslag een aantal vaandels buit , die nog jarenlang de Ridderzaal in Den Haag zouden sieren .In een Nederlands militair tijdschrift uit onze tijd is de overwinning op de Tielenheide omschreven als “de zwaarste klap die ooit door de Nederlandse cavalerie is uitgedeeld”. Het gebied waar de slag plaatsvond, is inmiddels geen heidegebied meer. Het is een dennenbos dat in de vorige eeuw werd aangelegd om te voldoen aan de vraag naar hout voor de vroegere Limburgse steenkoolmijnen. Het bos is nu deels militair domein van het Derde Bataljon Para en deels natuurgebied De Waal: het is niet toegankelijk voor het publiek. In Tielen is er nog wel een straat die de Tielenheide heet en vlak bij de vroegere heide gelegen is.

Op hoge, kalkrijke zandsteenrotsen liggen de monumentale kloosters van Meteora, een gebied in het noorden van centraal Griekenland. De rotspilaren bieden uitzicht op de vallei van de Pinios. Met dit onderwerp als bron van inspiratieheeft componist Kevin Houben Valley of the Pinios gecreëerd. Je hoort als het ware de wind rond de kalkrotsen wervelen. De sacrale sfeer van de kloosters, de gebeden, de eenzaamheid… maar ook de weidsheid van de vallei ende pracht van de natuur worden in deze compositie verklankt.

Voor Tenor Saxophone en Fanfare
Het werk heeft één centraal thema dat door de hele compositie wordt uitgewerkt, zowel in langzame als in snelle beweging. Zo wordt het thema van allerlei kanten belicht met een vleugje virtuositeit en flinke dosis romantiek. Vandaar de titel ‘Kaleidoskoop’, geschreven met 2 k’s, vanwege de herkomst van dit woord uit het oude Grieks, waar geen c’s en wel k’s voorkwamen in het alfabet.

Met dit werk biedt Rob Goorhuis de bands een werk dat op elk niveau gespeeld kan worden en voor al die niveaus een zekere uitdaging bezit. Gratitude werd geschreven in opdracht van een muziekliefhebber pur sang die haar ouders en familie met dit werk, en dus op een bijzondere wijze, haar dankbaarheid (Gratitude) wil tonen.

In 2024 bewerkt voor fanfareorkest bij gelegenheid van het 100-jarig bestaan van CMV Tida Kira Munnekezijl.

Deze compositie verteld de mythe van Osiris: de eerste koning van Egypte.

Zijn broer is jaloers en vermoordt Osiris. Hij hakt hem in stukken, en al die stukken verstopt hij door het hele land. De echtgenote van Osiris gaat op zoek naar de  toffelijke overschotten. Van al die stukken maakt ze weer een lichaam, waar ze een kind mee verwekt. Het kind verovert uiteindelijk de troon terug van zijn oom.

De compositie verteld niet zozeer het hele verhaal van Osiris, maar het vertelt het verhaal over onrust, onmacht, wraak, verdriet en liefde. En als je goed luistert, kun je delen hiervan horen in de muziek, bijvoorbeeld dat Osiris in stukken wordt gehakt, of dat zijn vrouw een clownesk figuur tegenkomt op haar zoektocht.

Last Call was commissioned by and written for Brass Band Oberösterreich (Austria) as a special concert finale. Austrian composer Otto M. Schwarz was asked to write an encore piece with which the band could really show off. Featuring all the sections of the band in turn, your audience will surely be dazzled by their skills!

Verplicht werk 1e divisie Open Nederlandse Fanfare Kampioenschappen 2025

The Lords of Masmine werd gecomponeerd ter gelegenheid van het negentigjarig bestaan van het Koninklijk Fanfare Orkest Volksopbeuring uit Massemen in België in 2021. Het werk geeft een aantal eeuwen uit de geschiedenis van Massemen gestalte – met de Heeren van Masmine als leidraad –in een boeiende en afwisselende klankschildering waarin de vele dimensies van het fanfareorkest ten volle worden benut. Voor elke sectie valt muzikaal wat te beleven en ook het publiek zal zich geen moment vervelen!

Verplicht werk 4e divisie Open Nederlands Fanfare Kampioenschappen 2025

"Lacus Flevo" verwijst naar het voormalige Flevomeer, een groot binnenwater dat zich bevond in wat nu de Nederlandse provincie Flevoland is. Het Flevomeer was een van de vele meren die ontstonden na het terugtrekken van de gletsjers aan het einde van de laatste ijstijd.

Het eerste deel van dit concertwerk roept de sfeer op van de ongerepte natuur van het vroegere meer.

In de loop van de geschiedenis zijn er verschillende ingrepen geweest om het land droog te leggen voor landbouw en bewoning. Een van de bekendste projecten is de Zuiderzeewerken. Dit leidde tot de drooglegging van delen van het Flevomeer waar uiteindelijk de provincie Flevoland ontstond.

Deze transitie wordt in het tweede deel van de compositie uitgebeeld door een krachtige thematiek die uitmondt in een grootse finale.