Een fanfareorkest met een lange geschiedenis, een molen met de naam De Tijd en de uit Wales afkomstige hymne Blaenwern: samen vormen ze een aansprekende basis voor zeven aaneengeschakelde tijdschetsen die thematisch gezien met elkaar verweven zijn. Een afwisselend werk vol energie, ritmiek en vrolijkheid, maar ook luisterrijke verstilling.

Carl Wittrock liet zich inspireren door de grote ijsvlakte om en nabij de Zuidpool.Schilderachtige en majestueuze klanken geven deze compositie een fascinerend beeld van dit '6e'werelddeel.

Antarctica is een vrije,muzikale impressievan de spectaculaire gezichten van op de Zuidpool. Melodieën zijn aan elkaar verbonden om zo de verschillende aspecten van het landschap over te brengen. Samen met eenvoudige harmonische begeleidingen is dit werk een genotvoor zowel luisteraar als muzikant.

Gewoonlijk wordt filmmuziek bij de in een draaiboek vastgelegde afhandeling geschreven. Dat het ook andersom kan, bewijst Jacob de Haan met La Storia. Zonder te weten welke geschiedenis erachter schuilgaat, levert de componistrond zeven minuten meeslepende muziek. Voor één keer mag u zonder gebonden te zijn aan het commentaar van een componist een eigen verhaal bij de muziek denken. Jacob de Haan heeft La Storia opgedragen aan een van de beroemdsteschrijvers van filmmuziek, de Italiaan Ennio Morricone.

Between the Two Rivers werd gecomponeerd in opdracht van de Fanfare Prins Hendrik uit Aalst. De titel verwijst naar het feit dat Aalst tussen twee zijrivieren van de Dommel ligt. Aalst is een streng gelovige gemeente, dus was heteen voor de hand liggende keuze van Philip Sparke om het beroemde lutherse koraal Een vaste burcht te gebruiken als thema voor een viertal variaties. Variation I is een moto perpetuo, Variation II is langzamer en marsachtig van karakter,VariationIII is een sinister langzaam deel en Variation IV heeft tot slot de vorm van een fuga. Between the Two Rivers zal beslist een belangrijk concertwerk worden in het repertoire van blaasorkesten. Het werk is verplichtgesteld op het Wereld Muziek Concours 2005 te Kerkrade.

De letters uit de titel staan voor vier begrippen binnen een orkest: de C voor consensus, de O voor onafhankelijkheid, de D voor doorzettingsvermogen en de N voor nieuw (vernieuwing). Verder is ‘codon’ een begrip uit de moleculairegenetica (de studie van het leven): een groep van drie nucleotiden. In dit werk symboliseert ‘codon’ de drievoudige interactie tussen dirigent, muzikanten en bestuur. De drie hoofdthema’s in Codon zijn gebaseerd op het tertsinterval,tritonale samenklanken en tertsrelaties. Het werk bestaat uit drie delen, die symbool staan voor de fasen die een mens, maar ook een muziekvereniging, ondergaat: de geboorte, de groei in het leven en de overgang naarde eeuwigheid.

Arcana is het meervoud van het Latijnse woord ‘arcanum’, dat geheim betekent. Hier wordt de titel gebruikt in de betekenis van het ontrafelen van de rijke geschiedenis van een muziekvereniging.

Atropos, Clotho en Lechesis. Samen bepalen deze schikgodinnen het lot van de mens. Wanneer het iemands tijd is, knipt Atropos de levensdraad door. Clotho is het die de draad ooit spon en Lachesis bepaalt de lengte. Ondanks dit watsombere gegeven, is de compositie Atropos positief van karakter. De componist geeft daarmee aan dat je van het leven kunt genieten, ook al ben je met je lot verbonden. Het filmische karakter biedt het gehele orkest uitdagingop het gebied van klankvorming en ritme. Atropos besluit in een spetterende finale. Dit is de uitdaging die u zoekt voor uw orkest!

In Dogon neemt Kevin Houben de luisteraar mee naar de helling van de West-Afrikaanse Dogonvallei. Majestueuze koperklanken schetsen de cultuur van de gelijknamige Malinese bevolkingsgroep. De Dogon geloven dat de vallei zowel een dreiging alseen belofte voor de toekomst inhoudt: om dit te symboliseren monden donkere en mysterieuze akkoorden uit in een rustpunt binnen de compositie. Daarna zijn er drie solisten (hoorn, trompet en sopraansaxofoon) te horen, op weg naar een spetterend slotdat verwijst naar de gemaskerde dansen van de Dogon.

De Koninklijke Fanfare St. Hubertus uit Neerglabbeek (België), die werd opgericht in 1911, kende in de jaren vijftig en zestig een enorme bloei onder de toenmalige dirigent Henri Max. Onder zijn dynamische leiding werden verschillendehoogtepunten opgetekend. Toen hij overleed, kwam er een einde aan deze bloeiperiode. De instrumenten verdwenen echter niet in de kast. De goede tijden mochten niet vergeten worden en de fanfare stelde zich ten doel te herrijzen.Een kameraadschappelijke omgeving creëren, iedereen de kans geven tot zelfontplooiing - met de nodige aandacht voor creativiteit - en vooral samen muziek maken: dat werden (en zijn nog steeds) de belangrijkste doelstellingen.In Forgotten World kun je die stemming proeven. Componist Kevin Houben zette in de Fanfare St. Hubertus zijn eerste stappen als dirigent. Daar heeft hij zelf de vriendelijke, hartelijke sfeer binnen de fanfare ondervonden,tot op de dag van vandaag. En zo ontstond de rode draad in Forgotten World. Ernstige en vrolijke passages wisselen elkaar af. Het centrale thema is in een modern jasje gegoten. Passages vol speelvreugde verklanken de gezondebalans tussen ernst en plezier. Een balans die vaak vergeten wordt in deze competitieve tijden, maar een wereld van verschil betekent. Gelukkig draagt de Fanfare St. Hubertus deze ‘forgotten world’ hoog in het vaandel.

The Battle on the Heath Op 24 januari 1597 was de ‘Thielsche Heyde’, gelegen bij het Belgische dorpje Tielen, ten zuiden van Turnhout , het toneel van een grote veldslag. Prins Maurits van Nassau, aanvoerder van het leger der Noordelijke Nederlanden, bracht hier een verpletterende nederlaag toe aan graaf Varax, Bourgondisch veldheer in Spaanse dienst. In militaire kringen baarde de Slag bij Turnhout veel opzien: een Spaans leger van vijfduizend manwerd eerst urenlang opgehouden door gedurfde prikacties van een vijftiental ruiters en een paar honderd voetknechten - en vervolgens werd dit Spaanse leger door amper duizend ruiters, zonder hulp van het voetvolk, verslagen. Een nieuwe bewapening bewees die dag zijn nut. De ruiters van de prins waren namelijk niet, zoals tot dan toe gebruikelijk was, met lansen gewapend, maar met zinkroeren, een soort heel lange pistolen of karabijnen. Voordat de piekeniers van het Spaanse leger hun geduchte zes meter lange pieken konden vellen (schuin in de grond steken) tegen de aanstormende paarden, werden zij overhoop geschoten en omvergereden. De staatse troepen maakten tijdens de veldslag een aantal vaandels buit , die nog jarenlang de Ridderzaal in Den Haag zouden sieren .In een Nederlands militair tijdschrift uit onze tijd is de overwinning op de Tielenheide omschreven als “de zwaarste klap die ooit door de Nederlandse cavalerie is uitgedeeld”. Het gebied waar de slag plaatsvond, is inmiddels geen heidegebied meer. Het is een dennenbos dat in de vorige eeuw werd aangelegd om te voldoen aan de vraag naar hout voor de vroegere Limburgse steenkoolmijnen. Het bos is nu deels militair domein van het Derde Bataljon Para en deels natuurgebied De Waal: het is niet toegankelijk voor het publiek. In Tielen is er nog wel een straat die de Tielenheide heet en vlak bij de vroegere heide gelegen is.

Verplicht werk 1e divisie Open Nederlandse Fanfare Kampioenschappen 2025

The Lords of Masmine werd gecomponeerd ter gelegenheid van het negentigjarig bestaan van het Koninklijk Fanfare Orkest Volksopbeuring uit Massemen in België in 2021. Het werk geeft een aantal eeuwen uit de geschiedenis van Massemen gestalte – met de Heeren van Masmine als leidraad –in een boeiende en afwisselende klankschildering waarin de vele dimensies van het fanfareorkest ten volle worden benut. Voor elke sectie valt muzikaal wat te beleven en ook het publiek zal zich geen moment vervelen!