De muziek begint met een ritmisch en opzwepend motief dat de anticipatie van het opstijgen weerspiegelt. Cornetten en trombones nemen het voortouw terwijl de kracht van de raketmotoren tot leven komt. 

Na de ontsteking verandert de muziek in een snelle opwindende melodie, die de raket omhoog de ruimte in volgt. De repetitieve motieven doorheen heel het orkest geven de duizelingwekkende snelheid weer waarmee de raket de atmosfeer benadert. 

Het trage deel geeft een prachtig beeld van onze planeet vanuit het heelal. De bugel presenteert het hoofdthema een eerste keer vooraleer deze door heel het orkest naar een apotheose geleid zal worden. De cornetten en trombones kondigen dan met een herneming van het beginthema de reis naar huis aan.

Deze begint aan een even duizelingwekkende snelheid, de spanning van de reis wordt steeds meer opgedreven tot deze resulteert in een triomfantelijke finale met een spectaculair slot die de thuiskomst van de ruimtereizigers weerspiegelt. 

"Ignition" is een opwindend openingswerk die de kracht van menselijke exploratie viert. Laat deze muzikale reis uw verbeelding prikkelen.

Verschillende theorieën gaan ervan uit dat de oorsprong van de Azteken in Siberië en Mongolië ligt. De vermeende voorouders kwamen over de Beringstraat en trokken via het huidige Noord-Amerika naar het zuiden, op zoek naar een nieuw thuis.Naar verluidt droeg de zonnegod Huitzilopochtli hun op hun nieuwe stad daar te stichten waar een adelaar op een cactus zou zitten met een slang in zijn bek. Na lange omzwervingen bereikten ze de Vallei van Mexico (de naam Mexico komt van metztlixcictlico: plaats in het midden - of de navel - van de maan). In het midden van deze vallei lag een zoutmeer, Texcoco genaamd, met een rotseiland erin. Op een van de rotsen zat een adelaar op een cactusmet een slang in zijn bek. Voor de Azteken was dit het teken dat ze hier hun hoofdstad moesten bouwen, met de naam Tenochtitlan: plaats waar de cactus op een steen groeit. Tegenwoordig ligt hier Mexico-Stad. Met dit gegeven als inspiratiebron componeerde Kevin Houben - in opdracht van de Koninklijke Fanfare-Brassband De Kempengalm uit Vlimmeren (België) - Lake of the Moon. De compositie bevat flarden oosterse muziek en Zuid-Amerikaanse ritmes; hier en daar lijken Russische kozakken de orde te verstoren. De tocht van noord naar zuid is niet zonder gevaren; er gaat enige dreiging van de muziek uit. In het Adagio divoto neemt de componist ons mee naar het Texcocomeer, dat door de Azteken het meer van de maan werd genoemd. In het laatste deel weerklinkt de vreugde die de Azteken voelden toen hun zwerftocht eindelijk ten einde was - de ontwikkeling van een nieuwe beschaving kon beginnen.

'Vita Iter', wat Latijn is voor 'Levensreis', is geschreven ter gelegenheid van het 40-jarige huwelijk van Zwannie en Frits Werkman. De compositie is gebaseerd op psalm 121, een psalm die van speciale betekenis is voor ze. De melodie en motieven van de psalm komen in verschillende gedaanten voorbij, bijvoorbeeld in energieke en vlotte bewegingen en ook in een meer gedragen setting, dit als weerspiegeling van het onderwerp 'Levensreis'. Ook klinken er lange (bourdon) tonen die worden omspeeld door warme samenklanken, als metafoor voor iets wat tijdloos/eeuwig is en altijd blijft bestaan. In het middendeel klinkt psalm 121 (optioneel) in zijn originele vorm.

Een Jiddisch thema wordt door de componist op een buitengewoon spectaculaire wijze uitgebouwd tot een verrassende concert-uitsmijter. Van der Reijden's ervaring als trompettist en arrangeur van de Klezmerband 'Di Gojim' komt goedvan pas. Een heerlijk werk vol uitdaging voor alle secties van het fanfare -orkest!

Verplicht werk 5e divisie Open Nederlandse Harmonie Kampioenschappen 2020

Na de successen van "Last Call," "Funk Attack," en "Funky Brass," presenteert Schwarz opnieuw een gedurfde mix van pop en funk, waarbij de grenzen van de orkestwereld worden verlegd. „Let's Celebrate" vangt de essentie van moderne orkestmuziek en combineert traditionele instrumentatie met eigentijdse klanken. Onderdompel uzelf in een meeslepende viering van muziek en ontdek het nieuwste meesterwerk van Schwarz dat zeker zowel uw orkest als uw publiek zal boeien!

Wat hebben de Amerikaan Joseph Kittinger en de Oostenrijker Felix Baumgartner met elkaar gemeen? Ze maakten beiden een parachutesprong vanaf een hoogte van meer dan 30 kilometer. Terwijl Kittingers sprong op 16 augustus 1960 plaatsvond vanaf een hoogte van ‘slechts’ 31.333 meter, brak Felix Baumgartner dit record op 14 oktober 2012, toen hij een sprong waagde van de adembenemende hoogte van 38.969 meter. Schwartz’ compositie Stratosphere beschrijft het spannende avontuur – van het instappen in de capsule, die daarna met behulp van een ballon opsteeg, tot de korte pauze in de stratosfeer, en dan de sprong, de turbulentie tijdens de vrije val, en tot slot de opening van de parachute en de veilige landing.

Bleak Forest is a piece for smaller concert bands and offers the musicians above all space to improve their sound and their effect playing. The technical requirements are therefore deliberately kept low. With this piece, the composer won the VLAMO International Composition Contest 2022. Thematically, the work is influenced by the composer's childhood memories. In his hometown there was a dark and mysterious forest, that seemed to the children in the small village to be magical. Without a reasonable explanation, every trip into the woods was exciting and somewhat terrifying. There were tales of dangerous animals, which can be heard at the beginning of the piece, as well as magical beasts. The magic of the forest is depicted musically from bar 70 in the andante section. The snapping of the fingers represents single raindrops. From bar 99 onwards, we hear the trek home, with the occasional moments of trepidation as the children spook each other with their fanciful tales. In the end, though, we arrive safely at home because after all, magical beasts only exist in fairy tales… don’t they? Andreas Ziegelbäck studied music education at the Mozarteum University in Salzburg, and history at the Paris Lodron Universität, Salzburg. In addition to his studies, he trained in ensemble conducting for wind orchestra with conductor and composer Thomas Doss. It was Doss who sparked Ziegelbäck’s interest in composing. In 2021, Andreas Ziegelbäck completed his composition studies with Johannes Maria Staud. In 2020, he took part in a brass band composition masterclass in Bern with Oliver Waespi, followed by a premiere by the Swiss Army Brass Band.

Trimbeka is een compositie die haar ontstaan dankt aan het jubileum van Muz. Ver. de Vlecke te Gorredijk.

De naam Gorredijk is afkomstig van Goor of Gor, wat moerassige plaats betekent.Langs het moerassige veengebied liepeen dijk, die Gordijk werd genoemd. De naam van het dorp zorgde voor een band met de componist, die zelf afkomstig is uit het Twentse Goor.

In het gebied rondom Gorredijk stroomden vroeger drie beken. De historische naam Trimbeets(Trimbeka) herinnert daar nog aan. Gorredijk was een bloeiende ‘Vlecke’ (groot dorp) dat op een kruispunt lag van enkele belangrijke verbindingswegen. De levendigheid die dit met zich meebracht is één van de elementen diein Trimbeka terug te horen zijn. Voorts klinken er onheilspellende klanken die een verwijzing kunnen zijn naar het moerasgebied en is er vermaak tijdens de jaarlijkse markt.

Het langzame middendeel is een ode aan de prachtigenatuur.