Left Banner
Actieve filters
-
- Niet op voorraad
-
- Niet op voorraad
To(o) Funk(y)€ 64,99To(o) Funk(y) is een korte maar krachtig openingstune die door Juri Briat georchestreerd werd. Deze tune bevat een knallende cocktail van funk, swing en modern beat en is ideaal als opener voor uw concert.
-
- Niet op voorraad
De Bello Gallico€ 94,00De titel van dit werk is ontleend aan het gelijknamige verslag van Julius Caesar die de verovering van Galië tussen ca. 58 v.Chr. en 50 v.Chr. vertelt. -
- Niet op voorraad
Haexdonck€ 94,99Haexdonck werd gecomponeerd in opdracht van de gemeente Kapelle-op-den-Bos ter gelegenheid van de 150ste verjaardag van Kanunnik Jaak Muyldermans en is een oude schrijfwijze van de huidige wijk “Oxdonk” waar hij heeft geleefd.
-
- Niet op voorraad
Dynamite€ 74,99Dit spetterend openingswerkje geeft meteen een stevige dosis energie aan het begin van uw concert, of na de pauze. Gordel aan en helm op!
-
- Niet op voorraad
-
- Niet op voorraad
-
Jirinkova polka€ 85,02A Czech dance "polka" is for B. Smetana (1824-1884), author of famous symphony “My country”, a typical compositional form, similarly as a waltz for Strauss family or a polonaise for Chopin. He composed "Dahlia polka" for piano solo in the age of his 17, inspired by "Dahlia feasts” with its characteristic flower decorations.
-
- Niet op voorraad
The sleeping beauty€ 106,82"Sleeping Beauty" (French: La Belle au bois dormant), or "Little Briar Rose" (German: Dornröschen), also titled in English as "The Sleeping Beauty in the Woods", is a classic fairy tale about a princess who is cursed to sleep for a hundred years by an evil fairy, to be awakened by a handsome prince at the end of them.
-
- Niet op voorraad
An American in Paris€ 201,65An American in Paris is a jazz-influenced orchestral piece by American composer George Gershwin first performed in 1928. It was inspired by the time that Gershwin had spent in Paris and evokes the sights and energy of the French capital in the Années folles.
-
-
Till Eulenspiegel€ 257,24Strauss's Till Eulenspiegels lustige Streiche (1895) may be read as the composer's credo of a new, antimetaphysical musical modernism that resonated with aspects of Nietzschean philosophy.