Ray of Light werd gecomponeerd ter gelegenheid van het 75-jarig bestaan van Koninklijke Harmonie De Heidegalm Berkenbos. De mijncité van Berkenbos (Heusden-Zolder, B) is de getuige van wat eens één van de meest bloeiendeindustrieën van Limburg was, de mijnexploitatie. Als mijnwerker de eerste keer met de lift in de schacht afdalen was een sensatie. Het kabaal van de sluitende deuren, de schok waarmee de liftkooi zich in beweging zette om dan meteen snelheid van bijna 30km per uur suizend in de diepte te vallen. Het openingsthema van Ray of Light weerspiegelt niet enkel de moed van de afdalende kompels, maar ook de angst, de twijfel en onzekerheid. In de solo passage isde angst tijdens de lange wandeling in het duister door de mijngangen met enkel de hoofdlampen en mijnwerkerslampen duidelijk hoorbaar. Het werk in de mijnen was niet zonder gevaar. Het zeer brandbare en bij momenten explosievemijngas vormde steeds een verborgen dreiging. Daarnaast was er voortdurend instortingsgevaar. De prachtige koraalbewegingen zijn dan ook een ode aan de gestorven mijnwerkers. De Oosterse toonladder refereert naar hetmulticulturele karakter van de mijncité van Berkenbos, de vele handelszaken en de verschillende huizentypes, eigen aan de mijnarchitectuur. Het beroep van mijnwerker is nog steeds een gevaarlijk beroep, maar aan het einde van dedonkere mijngang zien ze toch steeds een straaltje licht als hoop.

Ready Steady Brass behoort tot een reeks succesvolle werken die Otto M. Schwarz creëerde, met onder andere Last Call, Funky Brass, Glory Fanfare en Groove Machine. Het werk opent met een fanfareachtig deel, waarna de muziek ons via melodische gedeelten en technisch uitdagende solistische passages meeneemt naar een krachtig slot.

Doelen. We stellen ze aan ons zelf in het leven. Sommige kunnen we vergelijken met bergen; ze zijn niet altijd gemakkelijk te bereiken… Red Mountain verbeeldt deze momenten, bezaaid met twijfels en emoties maar ook met vertrouwen en rust. Het werk won de publieksprijs op de EBBA 2012 compositiewedstrijd. Red Mountain, uw volgende doel..?

Na het megasucces van Coldplay in Symphony creëerde Bert Appermont met zijn filmische schrijfstijl een symfonisch arrangement met muziek van Adele. Voor deze medley gebruikte hij fraaie melodische elementen van haar grootste hits, zoals ‘Set Fire to the Rain’, ‘Hello’, ‘Someone Like You’ en Rolling in the Deep’.

Een Jiddisch thema wordt door de componist op een buitengewoon spectaculaire wijze uitgebouwd tot een verrassende concert-uitsmijter. Van der Reijden's ervaring als trompettist en arrangeur van de Klezmerband 'Di Gojim' komt goedvan pas. Een heerlijk werk vol uitdaging voor alle secties van het fanfare -orkest!

Welke zijn de ware kwaliteiten in een mens? Uiterlijke vertoon of innerlijke schoonheid? Of iets tussen de twee in?
Deze vraag stelt eenieder zich van tijd tot tijd. En het antwoord is zowel een persoonlijk als een heel subjectief vraagstuk. Het is tevens het thema achter deze compositie. De soldaat-dichter Cyrano de Bergerac is gekend voor zijn grote neus en zijn groot intellect. De 17e-eeuwse schrijver koestert gevoelens voor de beeldschone Roxanne maar hij is er van overtuigd dat dit niet wederzijds is. Roxanne wordt verliefd op de cadet Christian de Neuvillette, een man met ‘de looks’ maar verder zonder inhoud. Cyrano de Bergerac schrijft liefdesgedichten in naam van Christian om Roxanne’s hart te winnen. En dan is er ook nog Graaf Guiche die getrouwd is maar van Roxanne zijn minnares wil maken. Christian en Roxanne trouwen uiteindelijk en de furieuze Graaf Guiche zendt Christian en Cyrano, die samen dienen in het regiment van de Kapitein van Gascogne, naar het front en zendt hen enkele maanden later op een zelfmoordmissie. Niet lang voor de veldslag biechtte Roxanne aan haar echtgenoot op dat ze niet langer van hem houdt voor zijn schoonheid, noch voor zijn innerlijke waarden. Christian is ontzet en smeekt Cyrano om Roxanne de waarheid te vertellen, maar lukt hier niet in. Christian de Neuvillette sterft in een gevecht en Cyrano de Bergerac verzwijgt de ware afkomst van de brieven. Pas veel later komt de waarheid aan het licht; getekend door de oorlog bezoekt Cyrano Roxanne in het klooster waar ze leefde sinds de dood van Christian en bekent zijn liefde voor haar. Hij sterft uiteindelijk in de armen van Roxanne.

Na de successen van "Last Call," "Funk Attack," en "Funky Brass," presenteert Schwarz opnieuw een gedurfde mix van pop en funk, waarbij de grenzen van de orkestwereld worden verlegd. „Let's Celebrate" vangt de essentie van moderne orkestmuziek en combineert traditionele instrumentatie met eigentijdse klanken. Onderdompel uzelf in een meeslepende viering van muziek en ontdek het nieuwste meesterwerk van Schwarz dat zeker zowel uw orkest als uw publiek zal boeien!

Keizerin Elisabeth van Oostenrijk, ook bekend als Sisi, leidde een fascinerend leven, gekenmerkt door externe beperkingen en interne strijd. Geboren in 1837 in München, werd ze keizerin door haar huwelijk met keizer Frans Jozef I. Ondanks de hoogte- en dieptepunten in haar huwelijk kreeg ze vier kinderen. Sisi's buitengewone schoonheid en haar kenmerkende kledingstijl waren even bekend als haar verlangen naar vrijheid, dat haar leidde naar talrijke reizen door Europa, met een bijzondere band met Hongarije. Haar relaties met de mannen in haar leven, vooral keizer Frans Jozef I. en graaf Gyula Andrássy, zijn van betekenis. De compositie van Otto M. Schwarz verkent Sisi's liefde voor vrijheid en haar liefdes, waarbij de componist korte muzikale motieven uit haar tijd integreert.

De Juvavum Fanfare is gecomponeerd voor het slotconcert van de eerste deeltijdse universitaire opleiding tot dirigent van blaasorkesten aan de gerenommeerde Universiteit Mozarteum Salzburg, die voor het eerst plaatsvond van 2019 tot 2021. Deze feestelijke openingscompositie is opgedragen aan de gewaardeerde cursusleider en dirigent, Martin Fuchsberger, evenals aan alle afgestudeerden die dit programma succesvol hebben afgerond. De naam van de fanfare, "Juvavum", is afgeleid van de oude Romeinse naam voor Salzburg. Deze verbinding met Salzburg is niet alleen duidelijk in de première van het stuk aan de Universiteit Mozarteum Salzburg, maar ook in zijn muzikale diepte. Thematisch put de aanvankelijke fanfare en het daaropvolgende lyrische gedeelte uit de melodie van het regionale volkslied van Salzburg, "Land uns'rer Väter". De majestueuze fanfare weerspiegelt de openingstonen van dit volkslied. Vanaf maat 27 is een directe citaat van het melodische thema te horen. Zowel de fanfaremotieven als de zanglijnen van dit volkslied worden uiteindelijk samengebracht in een opwindend slotgedeelte. De Juvavum Fanfare is ideaal geschikt om concerten plechtig te openen en biedt een boeiende ervaring voor zowel luisteraars als musici, dankzij de passende lengte.

Het gedicht "De Opstanding" van Friedrich Gottlieb Klopstock werd door Gustav Mahler getoonzet in het vijfde deel van zijn Tweede Symfonie, ook wel bekend als "De Opstanding". De centrale passage uit Mahlers muzikale bewerking werd opgenomen in "A Tribute to Mahler", een compositie die als eerbetoon aan Mahler werd gecreëerd, 100 jaar na zijn dood. Krachtige klanken van koperblazers en delicate houtblazersmelodieën wisselen op een mahleriaanse wijze af met hoorn- en trompetsignalen vanuit de verte. Het koor wordt daarbij op engelachtige wijze omlijst door de solo-altsaxofoon. „A Tribute to Mahler" beoogt ons, als een voortzetting "na een korte rust", een blik te gunnen in de zalige wereld waar we uiteindelijk allemaal naartoe zullen gaan.

„Hommage!" is een feestelijk stuk dat begint met een imposante fanfare in het diepe koperregister en geleidelijk alle instrumenten van het orkest laat stralen. Een subtiele melodie in het houtblazersregister vormt het emotionele middendeel van het werk. Deze eenvoudige hymne, in de stijl van een ballade, keert terug naar het oorspronkelijke thema en mondt opnieuw uit in krachtige slotakkoorden. Het werk is een eerbetoon aan alle musici en dirigenten die zich met passie en toewijding wijden aan de wereld van de harmoniemuziek.

Geïnspireerd door het succes van de operettes van Jacques Offenbach in Wenen, begon Franz von Suppé (1819-1895) vanaf 1860 zijn eerste podiumwerken te componeren. "Isabella", zijn komische opera in één akte uit 1869, ging in première in Wenen. In de ouverture zijn zowel Spaanse als Weense melodieën te horen. Hoewel de muziek van Suppé niet altijd een typisch Weense klank heeft, heeft hij met zijn ouvertures zoals "Dichter en Boer" of "Lichte Cavalerie" een plek veroverd in concertzalen.