Johannes Brahms kan gerekend worden tot de topcomponisten van de negentiende-eeuwse kamermuziek. Hij was hierin een gigant en een hoogwaardig opvolger van Beethoven en Haydn. Een meesterwerk uit zijn kamermuziekoeuvre is het trio in Eb opus 40 voor piano, viool en natuurhoorn. In 1865, het jaar van zijn Hoorntrio, stierf Brahms’ moeder Christiane. Het is bekend dat hij diepe gevoelens voor haar koesterde. Het langzame deel van het Hoorntrio met de tempoaanduiding Adagio Mesto (droevig) kan worden beschouwd als een treurlied voor zijn moeder. Het werk werd voor het eerst uitgevoerd in Zürich op 28 november 1865 en werd een jaar later gepubliceerd in november 1866. In deze versie voor harmonieorkest blijft Kevin Houben zo trouw mogelijk aan het origineel. Het resultaat is een diepe, donkere orkestratie van het wondermooie Adagio Mesto. Een uitdaging voor elk orkest en uiterst geschikt als concertwerk.

The Flood werd in opdracht van de Algemene Muziekvereniging Maris Sonores uit Biddinghuizen gecomponeerd ter gelegenheid van haar 55-jarig bestaan. In deze kleurrijke compositie is de naam van de vereniging op inventieve wijze verweven – Maris Sonores betekent geluiden van de zee – door middel van key clicks in de fluiten en klarinetten, windeffecten bij diverse blazers en de pauken, en geluidseffecten in het klein slagwerk. Ook komt de geschiedenis van het dorp muzikaal tot klinken. Vele eeuwen geleden, rond het jaar 800, bestond er al een gehucht met de naam Bidningahusum, dat ten prooi viel aan het water van de toenmalige Zuiderzee. Later deed de grote stormvloed van 1170 er nog een schepje bovenop. In de jaren zestig van de vorige eeuw klonk de roep van pioniers om in de polder van Oostelijk Flevoland weer een plaats met de naam Biddinghuizen op te bouwen – en zo geschiedde. Dit veelzijdige werk, dat verkrijgbaar is voor zowel harmonie- als fanfareorkest, is zo geschreven dat veel orkesten het kunnen spelen. Elke instrumentengroep komt daarbij goed tot zijn recht, zodat The Flood een plezier is om te spelen én om naar te luisteren.

Dance into the Sun van componist Kevin Houben werd geschreven in opdracht van Banda de Música de Felanitx (Mallorca, Spanje), ter gelegenheid van de tweehonderdste verjaardag van het orkest in 2020. Felanitx is een gemeente in de Spaanse provincie Balearen (op het eiland Mallorca) die geroemd wordt voor haar wijn. De compositie kadert in een project waarbij men muziek en wijn met elkaar wilde verbinden. Er zijn 5 wijnkelders in Felanitx en voor elke verschillende wijn werd één bijhorende compositie geschreven. De wijn die bij deze compositie hoort, is de ‘Castell de Santueri Rouge’, die afkomstig is van het middeleeuwse kasteel van Santueri. Een wijn met temperament, fris en rond. Je proeft het mediterrane klimaat. Felanitx is naast haar wijn ook gekend om … de zon! Kevin Houben schreef deze vrolijke dans in de zon op een renaissanceritme. Het werk opent met een dwarsfluitsolo waarin het hoofdthema naar voren komt. Na de brede openingspassage ontstaat een gevoel van energie en vreugde, licht en sprankelend, zoals een zonovergoten dag aan het “Castillo de Santueri” en als eerbetoon aan de rijkdom van de natuur.

As The Curtain Closes is een plechtstatige compositie die een nobele trots uitstraalt en voor alle secties de nodige uitdaging bevat. Aan het begin wordt het hoofdthema door de fluit geïntroduceerd, begeleid door gedempt slagwerk. Snel daarna wordt de sfeer opener en werkt de muziek met optimistische klanken toe naar een majestueuze climax om te eindigen met een stralend slotakkoord.

De schaduw van een voorgevoel strijkt als een donkere sluier neer over het land en de mensen. Een tot nu toe onbekend gevaar komt geleidelijk dichterbij en brengt ons dagelijks leven op ongekende wijze tot stilstand. Een virus dwingt ons om thuis te blijven, waardoor we in veel gevallen ons werk niet kunnen uitoefenen. Ook kunnen we onze dierbaren en vrienden niet meer bezoeken. Een nachtmerrie wordt werkelijkheid: een pandemie! Het onzichtbare gevaar breidt zich steeds verder uit en doet ons verstijven van angst en ontzetting. De afstand tot medemensen wordt groter. Tegelijkertijd beginnen we ons meer te realiseren wat van wezenlijke waarde is. We hebben weer tijd! De mensen helpen elkaar. Burenhulp en steun binnen de eigen familie komen tot stand. We staan elkaar bij. Ineens hebben we ook weer de tijd voor dingen waarvoor we voorheen geen tijd hadden. Tijd voor bezinning... Een nieuw tijdperk breekt aan. Er ontstaat eindelijk weer hoop. We verlaten onze huizen, maar niets is meer zoals het was. Met hernieuwde kracht kijken de mensen weer positief en optimistisch naar de toekomst. Met een beetje meer oog en aandacht voor het hier en nu hebben we ondanks alles het gevoel dat we best tevreden mogen zijn.

Jan de Haan inspireerde dit werk op vijf schilderijen uit de Hermitage in Sint-Petersburg, een van de grootste en meest veelzijdige musea ter wereld. Daarbij gebruikte hij het melodieuze Andante cantabile uit het strijkkwartet opus 11 van de Russische componist Pjotr Iljitsj Tsjaikovski als uitgangspunt. Zo creëerde hij een eigen muzikale schildering die net zo gevarieerd is als de doeken die eraan ten grondslag liggen – van Vrolijk gezelschap in een herberg van Dirck Hals tot De dans II van Henri Matisse. Een waar kunststuk!

Beating Beats is in ritmisch opzicht een bijzonder werk: vrij conventionele maatsoorten worden zo gemanipuleerd dat de luisteraar (zonder partituur) in verwarring kan raken en hier en daar zelfs op het verkeerde been wordt gezet. De accenten in de vierkwartsmaat worden bijvoorbeeld niet op de gebruikelijke wijze gelegd, waarmee de indruk ontstaat van een geheel andere maatsoort. Maar tegelijkertijd kan het zijn dat sommige instrumenten wél het normale vierkwartsmaatpatroon volgen, waardoor iedereen in de war wordt gebracht – zowel de uitvoerenden als het publiek! Aan de ene kant is het een ‘eenvoudig’ werk met uitstekend speelbare en melodieuze thema’s, maar door de raadselachtige ritmiek klinkt het niet alleen complexer, maar wordt het spel ook een grotere uitdaging voor zowel de spelers als de dirigent! Zoals vaak het geval is in de werken van Jan Van der Roost, is de orkestratie zowel veelkleurig als contrastrijk, en wordt elke sectie van het moderne blaasorkest in gelijke mate ingezet. Al met al is dit een werk vol verrassingen met enkele onverwachte harmonieën en bijzondere melodielijnen, maar bovenal met metrische en ritmische elementen die je vast en zeker zullen overrompelen!

Variations on a Fourth is geschreven voor een innovatief project van het Siena Wind Orchestra uit Tokio. Vier Europese en vier Japanse componisten creëerden een nieuw werk voor harmonieorkest ter gelegenheid van een speciaal concert op 15 juni 2019 in de Bunkyo Civic Concert Hall, waar alle acht werken – die ook op cd zijn opgenomen – in première werden gebracht. Variations on a Fourth bevat vier variaties waarin het kwartinterval in zowel melodische als harmonische zin een grote rol speelt. Zo is een boeiend vierdelig werk vol afwisseling ontstaan waar elk orkest zijn muzikale hart aan kan ophalen!

Keystone vertelt het verhaal van het Odeon in de Nederlandse plaats Vriezenveen. Historisch beschouwd is odeon de naam voor een gebouw uit de Grieks-Romeinse oudheid waar zang, muziek en dichtkunst werden beoefend. In 1998 kozen de leden van de Vriezenveense Harmonie deze naam voor het culturele centrum dat ze gingen bouwen. Het werk begint langzaam met de basinstrumenten en wint aan snelheid via een contrapuntpassage waarin het hoofdmotief steeds van instrumentengroep wisselt. Na een langzamer gedeelte versnelt de muziek opnieuw, om uit te monden in een majestueus koraal dat het prachtige Odeon weerspiegelt.

Rotterdam 1945 is geschreven op verzoek van Maestro Arjan Tien, de chef-dirigent van de Marinierskapel van de Koninklijke Marine, ter gelegenheid van hun 75-jarig jubileum in 2020. 1945 markeerde ook het einde van de Tweede Wereldoorlog, het jaar dat mijn geboorteland Holland werd bevrijd van nazi-Duitsland. Mijn vader is in 1910 in Rotterdam geboren, dus ik heb een bijzondere band met deze dynamische stad. Ik heb de cijfers 1-9-4-5 gebruikt om het hoofdthema te creëren, en vertaalde het in een motief van vier noten: C - D’- F - G.

Bacchanalia is geschreven in opdracht van het Yokohama Bacchus Brass Orchestra, dat in 2019 twintig jaar bestond. Het orkest wilde graag dat de titel van dit korte openingswerk zou verwijzen naar Bacchus, uit de eigen naam, waarop is gekozen voor Bacchanalia. En de geest van de Griekse god van de wijn is inderdaad aanwezig in het werk, met verschillende bruisende thema’s en hier en daar de nodige harmonische ambiguïteit. Een prachtige compositie vol levensvreugde.

Dit werk werd geschreven in opdracht van Marktmusik Timelkam, ter gelegenheid van haar 170-jarig bestaan. Het weerspiegelt de bedrijvigheid en het culturele leven in het Oostenrijkse plaatsje Timelkam, de thuisbasis van het orkest. Carnival beschrijft een feestelijke optocht die begint op het marktplein en tot in de kleine uurtjes voortduurt. Het werk, dat veel carnavaleske elementen bevat, is voor de spelers een plezier om uit te voeren. In de muziek is veel vrolijke activiteit gaande, zoals mensen die gezellig zitten te kletsen in de kroeg, die samen dansen en zich kostelijk vermaken. In mijmeringen over voorgoed afscheid nemen en een zoektocht naar de ware liefde is er ook ruimte voor melancholie. Voeg daarbij de verklanking van kinderspel en kinderstreken, een fraaie zonsondergang en een muzikale weergave van de plaatselijke kerken en verenigingen, en deze compositie is niet alleen een verslag van een carnavalsstoet, maar ook een levensschets in het klein.