Een Jiddisch thema wordt door de componist op een buitengewoon spectaculaire wijze uitgebouwd tot een verrassende concert-uitsmijter. Van der Reijden's ervaring als trompettist en arrangeur van de Klezmerband 'Di Gojim' komt goedvan pas. Een heerlijk werk vol uitdaging voor alle secties van het fanfare -orkest!

Het werk werd geschreven in opdracht van het Wereld Muziek Concours in Kerkrade als verplicht werk voor de 1ste divisie fanfare in de editie van 1989, en was lange tijd alleen verkrijgbaar als origineel fanfarewerk. Sindsdien is het voor het blaasmuziek-publiek een zeer aansprekende compositie gebleven, niet alleen door het spannende verloop van het stuk, maar ook door de bijzondere compositorische aanpak.

Zoals dat vaker gaat bij populaire werken werd ook met betrekking tot dit werk regelmatig gehint op een versie voor harmonieorkest. Het is vrij algemeen bekend dat Rob Goorhuis niet graag in een HAFABRA-modus schrijft. Zijn werken bestaan over het algemeen slechts in één bezetting, de originele, voor de orkestvorm waarvoor het gedacht is. Rob Goorhuis heeft zich echter gewijd aan een geheel nieuwe versie, die het kleurenpalet van het harmonieorkest mooi tot zijn recht laat komen. De lenigheid van de  houtblazers geeft een extra dimensie aan het aldus ontstane nieuwe werk.

Welke zijn de ware kwaliteiten in een mens? Uiterlijke vertoon of innerlijke schoonheid? Of iets tussen de twee in?
Deze vraag stelt eenieder zich van tijd tot tijd. En het antwoord is zowel een persoonlijk als een heel subjectief vraagstuk. Het is tevens het thema achter deze compositie. De soldaat-dichter Cyrano de Bergerac is gekend voor zijn grote neus en zijn groot intellect. De 17e-eeuwse schrijver koestert gevoelens voor de beeldschone Roxanne maar hij is er van overtuigd dat dit niet wederzijds is. Roxanne wordt verliefd op de cadet Christian de Neuvillette, een man met ‘de looks’ maar verder zonder inhoud. Cyrano de Bergerac schrijft liefdesgedichten in naam van Christian om Roxanne’s hart te winnen. En dan is er ook nog Graaf Guiche die getrouwd is maar van Roxanne zijn minnares wil maken. Christian en Roxanne trouwen uiteindelijk en de furieuze Graaf Guiche zendt Christian en Cyrano, die samen dienen in het regiment van de Kapitein van Gascogne, naar het front en zendt hen enkele maanden later op een zelfmoordmissie. Niet lang voor de veldslag biechtte Roxanne aan haar echtgenoot op dat ze niet langer van hem houdt voor zijn schoonheid, noch voor zijn innerlijke waarden. Christian is ontzet en smeekt Cyrano om Roxanne de waarheid te vertellen, maar lukt hier niet in. Christian de Neuvillette sterft in een gevecht en Cyrano de Bergerac verzwijgt de ware afkomst van de brieven. Pas veel later komt de waarheid aan het licht; getekend door de oorlog bezoekt Cyrano Roxanne in het klooster waar ze leefde sinds de dood van Christian en bekent zijn liefde voor haar. Hij sterft uiteindelijk in de armen van Roxanne.

Na de successen van "Last Call," "Funk Attack," en "Funky Brass," presenteert Schwarz opnieuw een gedurfde mix van pop en funk, waarbij de grenzen van de orkestwereld worden verlegd. „Let's Celebrate" vangt de essentie van moderne orkestmuziek en combineert traditionele instrumentatie met eigentijdse klanken. Onderdompel uzelf in een meeslepende viering van muziek en ontdek het nieuwste meesterwerk van Schwarz dat zeker zowel uw orkest als uw publiek zal boeien!

Keizerin Elisabeth van Oostenrijk, ook bekend als Sisi, leidde een fascinerend leven, gekenmerkt door externe beperkingen en interne strijd. Geboren in 1837 in München, werd ze keizerin door haar huwelijk met keizer Frans Jozef I. Ondanks de hoogte- en dieptepunten in haar huwelijk kreeg ze vier kinderen. Sisi's buitengewone schoonheid en haar kenmerkende kledingstijl waren even bekend als haar verlangen naar vrijheid, dat haar leidde naar talrijke reizen door Europa, met een bijzondere band met Hongarije. Haar relaties met de mannen in haar leven, vooral keizer Frans Jozef I. en graaf Gyula Andrássy, zijn van betekenis. De compositie van Otto M. Schwarz verkent Sisi's liefde voor vrijheid en haar liefdes, waarbij de componist korte muzikale motieven uit haar tijd integreert.

De Juvavum Fanfare is gecomponeerd voor het slotconcert van de eerste deeltijdse universitaire opleiding tot dirigent van blaasorkesten aan de gerenommeerde Universiteit Mozarteum Salzburg, die voor het eerst plaatsvond van 2019 tot 2021. Deze feestelijke openingscompositie is opgedragen aan de gewaardeerde cursusleider en dirigent, Martin Fuchsberger, evenals aan alle afgestudeerden die dit programma succesvol hebben afgerond. De naam van de fanfare, "Juvavum", is afgeleid van de oude Romeinse naam voor Salzburg. Deze verbinding met Salzburg is niet alleen duidelijk in de première van het stuk aan de Universiteit Mozarteum Salzburg, maar ook in zijn muzikale diepte. Thematisch put de aanvankelijke fanfare en het daaropvolgende lyrische gedeelte uit de melodie van het regionale volkslied van Salzburg, "Land uns'rer Väter". De majestueuze fanfare weerspiegelt de openingstonen van dit volkslied. Vanaf maat 27 is een directe citaat van het melodische thema te horen. Zowel de fanfaremotieven als de zanglijnen van dit volkslied worden uiteindelijk samengebracht in een opwindend slotgedeelte. De Juvavum Fanfare is ideaal geschikt om concerten plechtig te openen en biedt een boeiende ervaring voor zowel luisteraars als musici, dankzij de passende lengte.

„Outburst“ is een spectaculaire opening voor elk concert. Het hele orkest kan meer dan drie minuten lang zijn indrukwekkende vaardigheden tonen. De aanvankelijke fanfare wordt abrupt onderbroken door een pulserend, sneller tempo, gedreven door krachtige drumslagen en orkestrale ritmes. Vervolgens klinken de eerste vier noten van de fanfare in verschillende variaties. Elke instrumentensectie heeft zijn glorieus moment en draagt gezamenlijk bij aan de indrukwekkende finale.

Het gedicht "De Opstanding" van Friedrich Gottlieb Klopstock werd door Gustav Mahler getoonzet in het vijfde deel van zijn Tweede Symfonie, ook wel bekend als "De Opstanding". De centrale passage uit Mahlers muzikale bewerking werd opgenomen in "A Tribute to Mahler", een compositie die als eerbetoon aan Mahler werd gecreëerd, 100 jaar na zijn dood. Krachtige klanken van koperblazers en delicate houtblazersmelodieën wisselen op een mahleriaanse wijze af met hoorn- en trompetsignalen vanuit de verte. Het koor wordt daarbij op engelachtige wijze omlijst door de solo-altsaxofoon. „A Tribute to Mahler" beoogt ons, als een voortzetting "na een korte rust", een blik te gunnen in de zalige wereld waar we uiteindelijk allemaal naartoe zullen gaan.

Het werk "Fragments" is een uiterst krachtig en energiek Concertino voor trombone, vol verschillende klankkleuren en gebaseerd op twee motieven die worden opgesplitst in hun fragmenten en verder verwerkt. Het licht speelse hoofdmotief wordt na een imposante inleiding door de solist gepresenteerd en ontwikkelt geleidelijk jazzy elementen zonder de eigentijdse geest te verlaten. Gedurende het hele werk worden de laatste drie noten van het inleidende motief gepresenteerd als een kort, schel fragment en als een lyrisch thema, dat de constante afwisseling tussen leggero en marcato ondersteunt. Een ostinato, dat door alle registers wordt gedragen, geeft het werk de nodige stuwing en dient als een rode draad om de verschillende delen met elkaar te verbinden. "Fragments" werd geschreven in opdracht van het Luxemburgse Ministerie van Cultuur in samenwerking met het "De klenge Maarnicher Festival" en was een verplicht stuk voor de eindronde van de "1st Michel Becquet International Trombone Competition".

„Hommage!" is een feestelijk stuk dat begint met een imposante fanfare in het diepe koperregister en geleidelijk alle instrumenten van het orkest laat stralen. Een subtiele melodie in het houtblazersregister vormt het emotionele middendeel van het werk. Deze eenvoudige hymne, in de stijl van een ballade, keert terug naar het oorspronkelijke thema en mondt opnieuw uit in krachtige slotakkoorden. Het werk is een eerbetoon aan alle musici en dirigenten die zich met passie en toewijding wijden aan de wereld van de harmoniemuziek.

De compositie vertelt een vrolijk ochtendverhaal vanuit het perspectief van een wekker. De wekker volgt plichtsgetrouw zijn taak en wekt de mensen uit hun slaap, waarbij hij soms weerstand moet overwinnen. Uiteindelijk erkennen de mensen echter "op tijd" dat de ochtend een nieuwe, vreugdevolle dag aankondigt en een positieve fase in het leven inluidt.

Geïnspireerd door het succes van de operettes van Jacques Offenbach in Wenen, begon Franz von Suppé (1819-1895) vanaf 1860 zijn eerste podiumwerken te componeren. "Isabella", zijn komische opera in één akte uit 1869, ging in première in Wenen. In de ouverture zijn zowel Spaanse als Weense melodieën te horen. Hoewel de muziek van Suppé niet altijd een typisch Weense klank heeft, heeft hij met zijn ouvertures zoals "Dichter en Boer" of "Lichte Cavalerie" een plek veroverd in concertzalen.