Uitdrukkingen als ‘de sterren van de hemel spelen’, ‘onder een gelukkig gesternte geboren zijn’, ‘in vuur en vlam zetten’ en ‘branden van verlangen’ – je hebt ze in alle talen! Marc Jeanbourquin liet zich erdoor inspireren om Stars on Fire te componeren. En natuurlijk kan de combinatie van sterren en vuur alleen maar een werk boordevol positieve energie en met een stralende sfeer opleveren. Het fonkelende thema is hoorbaar vanaf de allereerste maten helemaal tot aan de explosieve finale. Daarmee is Stars on Fire een ideaal stuk muziek om een concert mee te openen.

Fanfare for an Occasion werd geschreven ter gelegenheid van het twintigjarig bestaan van Anglo Music Press, de uitgeverij die zich toelegt op het publiceren van de werken van de Britse componist Philip Sparke. Het is een opgewekte, feestelijke fanfare waarin het hoofdthema begint in de tenorinstrumenten van het orkest, waarna het als canonische imitatie afwisselend in alle secties naar voren komt. Een korte, herhaalde brugpassage mondt uit in een tweede thema in de saxen, dat wordt overgenomen door het volledige orkest en terugvoert naar het hoofdthema en een herhaling van het tweede motief, waarmee de fanfare op stralende wijze wordt afgesloten.

Back on Track is een spectaculair werk voor symfonisch blaasorkest. Otto M. Schwarz componeerde een Openingsfanfare als begindeel, die ook bij eender welk feestelijk evenement als korte opener kan gespeeld worden. Het hoofdmotief wordt verwerkt in verschillende ritmes en maatsoorten doorheen het middendeel en mondt uit in een epische finale, tot leven gewekt door het prachtige timbre van de koperblazers.

Dit werk is geschreven in opdracht van de Musikverein Prechtal e. V. uit Duitsland, naar aanleiding van het honderdjarig bestaan van deze vereniging in het jaar 2021. De compositie begint met een krachtig ritmisch motief, dat zich snel tot het hoofdthema van deze vlotte ouverture ontwikkelt. De kordate, vrolijke melodieën en positieve sfeer geven het werk een temperamentvolle energie. De sterke puls heeft de muziek stevig in zijn greep en wordt pas langzamerhand rustiger in een mijmerend middendeel, dat uit een andere wereld afkomstig lijkt te zijn. Deze sfeervolle passage kan dromerige gedachten en een scala aan visioenen oproepen. Maar dan keert de levendigheid van de eerdere motieven terug en komen we weer in het bruisende hier en nu, vol optimisme en vastberadenheid voor de volgende honderd jaar. Op naar een prachtige toekomst!

Song of Gratitude is geschreven voor een goede oude vriend. Veel vriendschappen blijven van jongs af aan een heel leven in stand, waarmee ze een soort rode draad door de eigen biografie vormen. Deze gedachte wordt in dit werk weerspiegeld in een kort motief dat meer en meer op de voorgrond treedt en steeds vuriger wordt tot de rust terugkeert in een dankbare slotpassage.

Johannes Brahms kan gerekend worden tot de topcomponisten van de negentiende-eeuwse kamermuziek. Hij was hierin een gigant en een hoogwaardig opvolger van Beethoven en Haydn. Een meesterwerk uit zijn kamermuziekoeuvre is het trio in Eb opus 40 voor piano, viool en natuurhoorn. In 1865, het jaar van zijn Hoorntrio, stierf Brahms’ moeder Christiane. Het is bekend dat hij diepe gevoelens voor haar koesterde. Het langzame deel van het Hoorntrio met de tempoaanduiding Adagio Mesto (droevig) kan worden beschouwd als een treurlied voor zijn moeder. Het werk werd voor het eerst uitgevoerd in Zürich op 28 november 1865 en werd een jaar later gepubliceerd in november 1866. In deze versie voor harmonieorkest blijft Kevin Houben zo trouw mogelijk aan het origineel. Het resultaat is een diepe, donkere orkestratie van het wondermooie Adagio Mesto. Een uitdaging voor elk orkest en uiterst geschikt als concertwerk.

The Flood werd in opdracht van de Algemene Muziekvereniging Maris Sonores uit Biddinghuizen gecomponeerd ter gelegenheid van haar 55-jarig bestaan. In deze kleurrijke compositie is de naam van de vereniging op inventieve wijze verweven – Maris Sonores betekent geluiden van de zee – door middel van key clicks in de fluiten en klarinetten, windeffecten bij diverse blazers en de pauken, en geluidseffecten in het klein slagwerk. Ook komt de geschiedenis van het dorp muzikaal tot klinken. Vele eeuwen geleden, rond het jaar 800, bestond er al een gehucht met de naam Bidningahusum, dat ten prooi viel aan het water van de toenmalige Zuiderzee. Later deed de grote stormvloed van 1170 er nog een schepje bovenop. In de jaren zestig van de vorige eeuw klonk de roep van pioniers om in de polder van Oostelijk Flevoland weer een plaats met de naam Biddinghuizen op te bouwen – en zo geschiedde. Dit veelzijdige werk, dat verkrijgbaar is voor zowel harmonie- als fanfareorkest, is zo geschreven dat veel orkesten het kunnen spelen. Elke instrumentengroep komt daarbij goed tot zijn recht, zodat The Flood een plezier is om te spelen én om naar te luisteren.

Dance into the Sun van componist Kevin Houben werd geschreven in opdracht van Banda de Música de Felanitx (Mallorca, Spanje), ter gelegenheid van de tweehonderdste verjaardag van het orkest in 2020. Felanitx is een gemeente in de Spaanse provincie Balearen (op het eiland Mallorca) die geroemd wordt voor haar wijn. De compositie kadert in een project waarbij men muziek en wijn met elkaar wilde verbinden. Er zijn 5 wijnkelders in Felanitx en voor elke verschillende wijn werd één bijhorende compositie geschreven. De wijn die bij deze compositie hoort, is de ‘Castell de Santueri Rouge’, die afkomstig is van het middeleeuwse kasteel van Santueri. Een wijn met temperament, fris en rond. Je proeft het mediterrane klimaat. Felanitx is naast haar wijn ook gekend om … de zon! Kevin Houben schreef deze vrolijke dans in de zon op een renaissanceritme. Het werk opent met een dwarsfluitsolo waarin het hoofdthema naar voren komt. Na de brede openingspassage ontstaat een gevoel van energie en vreugde, licht en sprankelend, zoals een zonovergoten dag aan het “Castillo de Santueri” en als eerbetoon aan de rijkdom van de natuur.

‘Er leiden vier wegen naar Santiago’ – zo begint het boek der pelgrims. De Codex Calixtinus, geschreven in de 12e eeuw, effende indertijd de weg voor pelgrimages vanuit de meeste steden in Europa en Noord-Afrika naar het Spaanse Santiago de Compostela. Compostela - The Way of St James (Compostela – de weg van de heilige Jakobus) is een beschrijving van zo’n pelgrimstocht. Na een langzame inleiding kondigt een stralend thema het begin van de reis aan. De aankomst in Spanje wordt gemarkeerd door bezwerende melodieën en majestueuze akkoorden. Tot slot wordt de muziek zachter om de diepe eerbied van de pelgrims voor de heilige Jakobus te verklanken.

De Baltische Weg (The Baltic Way) was een demonstratie van de bevolking van de Baltische staten die in 1989 plaatsvond als een roep om onafhankelijkheid van de Sovjet-Unie. Deze historische gebeurtenis vormde de inspiratiebron voor deze compositie.

Fields of Deliberation werd door componist Kevin Houben geschreven voor het Limburgs Fanfare Orkest, naar aanleiding van de concertcyclus waarmee men passend het einde van de Tweede Wereldoorlog (in 2020, 75 jaar geleden) herdacht. Van het allereerste begin tot het einde kenmerken vaart, energie en 'drive' dit krachtige, welluidende werk. Een prachtige koraalmelodie vormt de rode draad doorheen het werk, zonder dat de snelle beweging aan tempo of intensiteit verliest. Majestueuze, grootse momenten en energieke passages wisselen elkaar af, uitmondend in een indrukwekkend hoogtepunt. Dit dynamisch concertwerk met filmisch karakter vormt een uitdaging voor alle instrumentengroepen van het orkest en is een meerwaarde voor elke concertprogramma.

Tijdens de tournee van het Zomer Orkest Nederland (ZoN) ben je in een soort flow en bestaat er voor grofweg twee weken niets anders dan de tournee met ZoN. Je sluit je even af van de rest van de wereld om mee te gaan met een reis met maar 1 doel: de reis zelf.

De titel Tunnel Vision is een symbolische associatie bij de “flow” die hoort bij de tournee van ZoN. Het fenomeen tunnelvisie is het startpunt geweest voor dit werk. Dit wordt op zowel een abstracte manier als een concrete manier vorm gegeven. In de eerste maat hoor je letterlijk de echo van de tunnel waar we voor staan. Met oogkleppen op vooruit. De start is explosief en lichtelijk star. We horen flarden van het materiaal dat ons te wachten staat. Dan vanaf maat 35 is de opening voorbij en start het eerste deel dat een dansend en ietwat wispelturig karakter heeft. Het tweede deel opent met opgewekte, bijna jolige klarinetten. Daaronder ontwikkelt zich een weemoed die aan het eind van dit deel tot bloei komt. In het derde deel komt al het materiaal samen en bouwt het toe naar het licht aan het eind van de tunnel.