Nostradamus is probably the best-known prophet of the last 1000 years. He lived at the time of the Inquisition and his predictions and medical therapies as a physician caused him to face the wrath of the church forcing him to flee many times. Following the loss of his family to the plague he devoted himself to clairvoyancy. He predicted many events in history in coded form and although there are many ways to interpret these, many are believed to be accurate and Nostradamus is still considered to be a unique personality. Whether he is denounced as a charlatan or promoted as a myth he has surely moved humankind with his prophecies.Otto M. Schwarz, soundtrack composer since2001, wrote a cinematographic work about this man, who is probably the best-known prohet of the last 1000 years.

The Saga of Haakon the Good werd geschreven in opdracht van Frei Hornmusikk uit Noorwegen, ter gelegenheid van het samengaan van de twee Kommuner (gemeenten) Frei en Kristiansund op 1 januari 2008. Deze brassband gebruikte het werk bij het Noorse Nationale Brassbandkampioenschap in februari. De compositie is gebaseerd op belangrijke gebeurtenissen in het leven van Haakon de Goede (ca. 920-961), die koning Haakon 1 van Noorwegen werd - THE FUTURE KING.

In deze afwisselende suite, genoemd naar de Zweedse regio Medelpad, krijgen Zweeds aandoende volksdansen in diverse tempi, stijlen en sferen een podium. Voor Medelpadia gebruikte Van der Roost een combinatie van een bestaand thema en nieuw gecomponeerde muziek met een folkloristische inslag. Boeiende volksmuziek in een gestileerd jasje!

Let the mystic Wild West entrance you. (Wagons ho ....!!) De sfeer van het Wilde Westen wordt door de jonge componist Andreas Ludwig Schulte op een uiterst treffende en beeldende wijze geschetst. Een karavaan van goud- en gelukzoekers stort zich in het grote avontuur en begint de grote reis naar het westen.

Het eerste gedeelte beschrijft de eerste dagen van opgewektheid en optimisme in een vlotte mars. Bij het kampvuur komen de pioniers tot rust en worden gevoelens van romantiek, heimwee (verleden) en hoop (toekomst) muzikaal weergegeven. Een weemoedige melodie verwoordt die gevoelens op een zeer kenmerkende wijze.

De ontspanning vindt plaats in het derde deel waarin een rodeofeest muzikaal wordt verklankt. Met een flashback van het begin wordt de tocht voltooid en de compositie waardig afgesloten.

Analecta Varia bestaat uit acht klankstudies die ook afzonderlijk utgevoerd kunnen worden. In iedere deel wordt een bepaald orkestraal facet centraal gesteld.

Harrie Janssen componeerde Analecta Varia ter nagedachtenis aan Henkvan Lijnschooten (1928-2006). Henk van Lijnschooten heeft zich bijzonder verdienstelijk gemaakt voor de Nederlandse blaasmuziek, als dirigent, jurylid maar vooral als zeer toonaangevend componist.

Het idyllisch in de Friese bossen gelegen dorp Beetsterzwaag en haar omgeving staat model in deze landelijke suite.

Het eerste deel beschrijft de hoofdstraat met al haar levendigheid. Het tweede deel brengt ons in het naburige St. Hippolytus-kerkje van Olterterp terwijl het slotdeel de spelende kinderen beschrijft in het speelbos Sparjebird.

Deze dansrijke suite bestaat uit drie delen die worden gekenmerkt door contrasten in stijl, dynamiek en instrumentatie. De titel van de compositie is een woordspeling op het concerto grosso, een meerdelig werk voor een groep solo-instrumenten en orkest. Ook in Contrasto Grosso treden kleinere groepen in het orkest solistisch op met contrasterende, renaissancistische tussenfragmenten.

Dit tweedelige werk is gebaseerd op populaire Maleisische volksliedjes.

Verschillende theorieën gaan ervan uit dat de oorsprong van de Azteken in Siberië en Mongolië ligt. De vermeende voorouders kwamen over de Beringstraat en trokken via het huidige Noord-Amerika naar het zuiden, op zoek naar een nieuw thuis.Naar verluidt droeg de zonnegod Huitzilopochtli hun op hun nieuwe stad daar te stichten waar een adelaar op een cactus zou zitten met een slang in zijn bek. Na lange omzwervingen bereikten ze de Vallei van Mexico (de naam Mexico komt van metztlixcictlico: plaats in het midden - of de navel - van de maan). In het midden van deze vallei lag een zoutmeer, Texcoco genaamd, met een rotseiland erin. Op een van de rotsen zat een adelaar op een cactusmet een slang in zijn bek. Voor de Azteken was dit het teken dat ze hier hun hoofdstad moesten bouwen, met de naam Tenochtitlan: plaats waar de cactus op een steen groeit. Tegenwoordig ligt hier Mexico-Stad. Met dit gegeven als inspiratiebron componeerde Kevin Houben - in opdracht van de Koninklijke Fanfare-Brassband De Kempengalm uit Vlimmeren (België) - Lake of the Moon. De compositie bevat flarden oosterse muziek en Zuid-Amerikaanse ritmes; hier en daar lijken Russische kozakken de orde te verstoren. De tocht van noord naar zuid is niet zonder gevaren; er gaat enige dreiging van de muziek uit. In het Adagio divoto neemt de componist ons mee naar het Texcocomeer, dat door de Azteken het meer van de maan werd genoemd. In het laatste deel weerklinkt de vreugde die de Azteken voelden toen hun zwerftocht eindelijk ten einde was - de ontwikkeling van een nieuwe beschaving kon beginnen.

(Engels voor paladijn - ridderlijke held) herdenkt de ‘Rampsalighe Sint-Niklaesdag’ van 1648. In de eerste helft van de zeventiende eeuw

Ray of Light werd gecomponeerd ter gelegenheid van het 75-jarig bestaan van Koninklijke Harmonie De Heidegalm Berkenbos. De mijncité van Berkenbos (Heusden-Zolder, B) is de getuige van wat eens één van de meest bloeiendeindustrieën van Limburg was, de mijnexploitatie. Als mijnwerker de eerste keer met de lift in de schacht afdalen was een sensatie. Het kabaal van de sluitende deuren, de schok waarmee de liftkooi zich in beweging zette om dan meteen snelheid van bijna 30km per uur suizend in de diepte te vallen. Het openingsthema van Ray of Light weerspiegelt niet enkel de moed van de afdalende kompels, maar ook de angst, de twijfel en onzekerheid. In de solo passage isde angst tijdens de lange wandeling in het duister door de mijngangen met enkel de hoofdlampen en mijnwerkerslampen duidelijk hoorbaar. Het werk in de mijnen was niet zonder gevaar. Het zeer brandbare en bij momenten explosievemijngas vormde steeds een verborgen dreiging. Daarnaast was er voortdurend instortingsgevaar. De prachtige koraalbewegingen zijn dan ook een ode aan de gestorven mijnwerkers. De Oosterse toonladder refereert naar hetmulticulturele karakter van de mijncité van Berkenbos, de vele handelszaken en de verschillende huizentypes, eigen aan de mijnarchitectuur. Het beroep van mijnwerker is nog steeds een gevaarlijk beroep, maar aan het einde van dedonkere mijngang zien ze toch steeds een straaltje licht als hoop.

Doelen. We stellen ze aan ons zelf in het leven. Sommige kunnen we vergelijken met bergen; ze zijn niet altijd gemakkelijk te bereiken… Red Mountain verbeeldt deze momenten, bezaaid met twijfels en emoties maar ook met vertrouwen en rust. Het werk won de publieksprijs op de EBBA 2012 compositiewedstrijd. Red Mountain, uw volgende doel..?