Uitdrukkingen als ‘de sterren van de hemel spelen’, ‘onder een gelukkig gesternte geboren zijn’, ‘in vuur en vlam zetten’ en ‘branden van verlangen’ – je hebt ze in alle talen! Marc Jeanbourquin liet zich erdoor inspireren om Stars on Fire te componeren. En natuurlijk kan de combinatie van sterren en vuur alleen maar een werk boordevol positieve energie en met een stralende sfeer opleveren. Het fonkelende thema is hoorbaar vanaf de allereerste maten helemaal tot aan de explosieve finale. Daarmee is Stars on Fire een ideaal stuk muziek om een concert mee te openen.

Fanfare for an Occasion werd geschreven ter gelegenheid van het twintigjarig bestaan van Anglo Music Press, de uitgeverij die zich toelegt op het publiceren van de werken van de Britse componist Philip Sparke. Het is een opgewekte, feestelijke fanfare waarin het hoofdthema begint in de tenorinstrumenten van het orkest, waarna het als canonische imitatie afwisselend in alle secties naar voren komt. Een korte, herhaalde brugpassage mondt uit in een tweede thema in de saxen, dat wordt overgenomen door het volledige orkest en terugvoert naar het hoofdthema en een herhaling van het tweede motief, waarmee de fanfare op stralende wijze wordt afgesloten.

Song of Gratitude is geschreven voor een goede oude vriend. Veel vriendschappen blijven van jongs af aan een heel leven in stand, waarmee ze een soort rode draad door de eigen biografie vormen. Deze gedachte wordt in dit werk weerspiegeld in een kort motief dat meer en meer op de voorgrond treedt en steeds vuriger wordt tot de rust terugkeert in een dankbare slotpassage.

Majestic Entrance is een feestelijk openingswerk waarin invloeden uit de filmmuziek doorklinken. Het werd geschreven voor de Zwitserse Musikverein Muttenz, die in 2021 maar liefst 125 jaar bestond – alle reden voor een compositieopdracht. Het werk bestaat uit drie delen: een heroïsche openingspassage, een lyrisch middendeel en een herneming van de opening. Een compositie met majestueuze allure!

Johannes Brahms kan gerekend worden tot de topcomponisten van de negentiende-eeuwse kamermuziek. Hij was hierin een gigant en een hoogwaardig opvolger van Beethoven en Haydn. Een meesterwerk uit zijn kamermuziekoeuvre is het trio in Eb opus 40 voor piano, viool en natuurhoorn. In 1865, het jaar van zijn Hoorntrio, stierf Brahms’ moeder Christiane. Het is bekend dat hij diepe gevoelens voor haar koesterde. Het langzame deel van het Hoorntrio met de tempoaanduiding Adagio Mesto (droevig) kan worden beschouwd als een treurlied voor zijn moeder. Het werk werd voor het eerst uitgevoerd in Zürich op 28 november 1865 en werd een jaar later gepubliceerd in november 1866. In deze versie voor harmonieorkest blijft Kevin Houben zo trouw mogelijk aan het origineel. Het resultaat is een diepe, donkere orkestratie van het wondermooie Adagio Mesto. Een uitdaging voor elk orkest en uiterst geschikt als concertwerk.

The Flood werd in opdracht van de Algemene Muziekvereniging Maris Sonores uit Biddinghuizen gecomponeerd ter gelegenheid van haar 55-jarig bestaan. In deze kleurrijke compositie is de naam van de vereniging op inventieve wijze verweven – Maris Sonores betekent geluiden van de zee – door middel van key clicks in de fluiten en klarinetten, windeffecten bij diverse blazers en de pauken, en geluidseffecten in het klein slagwerk. Ook komt de geschiedenis van het dorp muzikaal tot klinken. Vele eeuwen geleden, rond het jaar 800, bestond er al een gehucht met de naam Bidningahusum, dat ten prooi viel aan het water van de toenmalige Zuiderzee. Later deed de grote stormvloed van 1170 er nog een schepje bovenop. In de jaren zestig van de vorige eeuw klonk de roep van pioniers om in de polder van Oostelijk Flevoland weer een plaats met de naam Biddinghuizen op te bouwen – en zo geschiedde. Dit veelzijdige werk, dat verkrijgbaar is voor zowel harmonie- als fanfareorkest, is zo geschreven dat veel orkesten het kunnen spelen. Elke instrumentengroep komt daarbij goed tot zijn recht, zodat The Flood een plezier is om te spelen én om naar te luisteren.

Dance into the Sun van componist Kevin Houben werd geschreven in opdracht van Banda de Música de Felanitx (Mallorca, Spanje), ter gelegenheid van de tweehonderdste verjaardag van het orkest in 2020. Felanitx is een gemeente in de Spaanse provincie Balearen (op het eiland Mallorca) die geroemd wordt voor haar wijn. De compositie kadert in een project waarbij men muziek en wijn met elkaar wilde verbinden. Er zijn 5 wijnkelders in Felanitx en voor elke verschillende wijn werd één bijhorende compositie geschreven. De wijn die bij deze compositie hoort, is de ‘Castell de Santueri Rouge’, die afkomstig is van het middeleeuwse kasteel van Santueri. Een wijn met temperament, fris en rond. Je proeft het mediterrane klimaat. Felanitx is naast haar wijn ook gekend om … de zon! Kevin Houben schreef deze vrolijke dans in de zon op een renaissanceritme. Het werk opent met een dwarsfluitsolo waarin het hoofdthema naar voren komt. Na de brede openingspassage ontstaat een gevoel van energie en vreugde, licht en sprankelend, zoals een zonovergoten dag aan het “Castillo de Santueri” en als eerbetoon aan de rijkdom van de natuur.

As The Curtain Closes is een plechtstatige compositie die een nobele trots uitstraalt en voor alle secties de nodige uitdaging bevat. Aan het begin wordt het hoofdthema door de fluit geïntroduceerd, begeleid door gedempt slagwerk. Snel daarna wordt de sfeer opener en werkt de muziek met optimistische klanken toe naar een majestueuze climax om te eindigen met een stralend slotakkoord.

De schaduw van een voorgevoel strijkt als een donkere sluier neer over het land en de mensen. Een tot nu toe onbekend gevaar komt geleidelijk dichterbij en brengt ons dagelijks leven op ongekende wijze tot stilstand. Een virus dwingt ons om thuis te blijven, waardoor we in veel gevallen ons werk niet kunnen uitoefenen. Ook kunnen we onze dierbaren en vrienden niet meer bezoeken. Een nachtmerrie wordt werkelijkheid: een pandemie! Het onzichtbare gevaar breidt zich steeds verder uit en doet ons verstijven van angst en ontzetting. De afstand tot medemensen wordt groter. Tegelijkertijd beginnen we ons meer te realiseren wat van wezenlijke waarde is. We hebben weer tijd! De mensen helpen elkaar. Burenhulp en steun binnen de eigen familie komen tot stand. We staan elkaar bij. Ineens hebben we ook weer de tijd voor dingen waarvoor we voorheen geen tijd hadden. Tijd voor bezinning... Een nieuw tijdperk breekt aan. Er ontstaat eindelijk weer hoop. We verlaten onze huizen, maar niets is meer zoals het was. Met hernieuwde kracht kijken de mensen weer positief en optimistisch naar de toekomst. Met een beetje meer oog en aandacht voor het hier en nu hebben we ondanks alles het gevoel dat we best tevreden mogen zijn.

Jan de Haan inspireerde dit werk op vijf schilderijen uit de Hermitage in Sint-Petersburg, een van de grootste en meest veelzijdige musea ter wereld. Daarbij gebruikte hij het melodieuze Andante cantabile uit het strijkkwartet opus 11 van de Russische componist Pjotr Iljitsj Tsjaikovski als uitgangspunt. Zo creëerde hij een eigen muzikale schildering die net zo gevarieerd is als de doeken die eraan ten grondslag liggen – van Vrolijk gezelschap in een herberg van Dirck Hals tot De dans II van Henri Matisse. Een waar kunststuk!

Verplicht werk 4e divisie Open Nederlandse Harmonie Kampioenschappen 2025

Opgedragen aan het Twents Jeugd Harmonie Orkest o.l.v. Kimmy Reef. Het boek ‘Erik of het klein insectenboek’ van de Nederlandse schrijver Godfried Bomans inspireerde componist Tjeerd Nijhof tot het schrijven van de compositie World of Insects.

Cleopatra ( 69-30 v.Chr) was betrokken in een strijd om de macht met har broer Ptolemaeus III. Zij wilde de macht over Egypte niet met hem delen. De traditie schreef echter voor dat de man altijd het machtigst was en dus werd Cleopatra , die ook nog gehuwd was met Ptolemaeus verjaagd uit Egypte. De Romeinse staatsman , veldheer en schrijver Julius Caesar wilde Egypte inlijven als provincie. Cleopatra wilde gebruik maken van de situatie en liet zich , gerold in een tapijt naar Caesar smokkelen. Hoewel Caesar en Cleopatra beide gehuwd waren , werden zij verliefd en was er sprake van politiek motieven. De componist Gerards Boedijn componeerde de Ouverture met een knipoog naar de Hollywood films van de jaren 60. De openings fanfare en het gebruik van gamma’s op kwarten brengt de luisteraar in de Midden- Oosten sfeer.