Uitdrukkingen als ‘de sterren van de hemel spelen’, ‘onder een gelukkig gesternte geboren zijn’, ‘in vuur en vlam zetten’ en ‘branden van verlangen’ – je hebt ze in alle talen! Marc Jeanbourquin liet zich erdoor inspireren om Stars on Fire te componeren. En natuurlijk kan de combinatie van sterren en vuur alleen maar een werk boordevol positieve energie en met een stralende sfeer opleveren. Het fonkelende thema is hoorbaar vanaf de allereerste maten helemaal tot aan de explosieve finale. Daarmee is Stars on Fire een ideaal stuk muziek om een concert mee te openen.

Fanfare for an Occasion werd geschreven ter gelegenheid van het twintigjarig bestaan van Anglo Music Press, de uitgeverij die zich toelegt op het publiceren van de werken van de Britse componist Philip Sparke. Het is een opgewekte, feestelijke fanfare waarin het hoofdthema begint in de tenorinstrumenten van het orkest, waarna het als canonische imitatie afwisselend in alle secties naar voren komt. Een korte, herhaalde brugpassage mondt uit in een tweede thema in de saxen, dat wordt overgenomen door het volledige orkest en terugvoert naar het hoofdthema en een herhaling van het tweede motief, waarmee de fanfare op stralende wijze wordt afgesloten.

Johannes Brahms kan gerekend worden tot de topcomponisten van de negentiende-eeuwse kamermuziek. Hij was hierin een gigant en een hoogwaardig opvolger van Beethoven en Haydn. Een meesterwerk uit zijn kamermuziekoeuvre is het trio in Eb opus 40 voor piano, viool en natuurhoorn. In 1865, het jaar van zijn Hoorntrio, stierf Brahms’ moeder Christiane. Het is bekend dat hij diepe gevoelens voor haar koesterde. Het langzame deel van het Hoorntrio met de tempoaanduiding Adagio Mesto (droevig) kan worden beschouwd als een treurlied voor zijn moeder. Het werk werd voor het eerst uitgevoerd in Zürich op 28 november 1865 en werd een jaar later gepubliceerd in november 1866. In deze versie voor harmonieorkest blijft Kevin Houben zo trouw mogelijk aan het origineel. Het resultaat is een diepe, donkere orkestratie van het wondermooie Adagio Mesto. Een uitdaging voor elk orkest en uiterst geschikt als concertwerk.

The Flood werd in opdracht van de Algemene Muziekvereniging Maris Sonores uit Biddinghuizen gecomponeerd ter gelegenheid van haar 55-jarig bestaan. In deze kleurrijke compositie is de naam van de vereniging op inventieve wijze verweven – Maris Sonores betekent geluiden van de zee – door middel van key clicks in de fluiten en klarinetten, windeffecten bij diverse blazers en de pauken, en geluidseffecten in het klein slagwerk. Ook komt de geschiedenis van het dorp muzikaal tot klinken. Vele eeuwen geleden, rond het jaar 800, bestond er al een gehucht met de naam Bidningahusum, dat ten prooi viel aan het water van de toenmalige Zuiderzee. Later deed de grote stormvloed van 1170 er nog een schepje bovenop. In de jaren zestig van de vorige eeuw klonk de roep van pioniers om in de polder van Oostelijk Flevoland weer een plaats met de naam Biddinghuizen op te bouwen – en zo geschiedde. Dit veelzijdige werk, dat verkrijgbaar is voor zowel harmonie- als fanfareorkest, is zo geschreven dat veel orkesten het kunnen spelen. Elke instrumentengroep komt daarbij goed tot zijn recht, zodat The Flood een plezier is om te spelen én om naar te luisteren.

Dance into the Sun van componist Kevin Houben werd geschreven in opdracht van Banda de Música de Felanitx (Mallorca, Spanje), ter gelegenheid van de tweehonderdste verjaardag van het orkest in 2020. Felanitx is een gemeente in de Spaanse provincie Balearen (op het eiland Mallorca) die geroemd wordt voor haar wijn. De compositie kadert in een project waarbij men muziek en wijn met elkaar wilde verbinden. Er zijn 5 wijnkelders in Felanitx en voor elke verschillende wijn werd één bijhorende compositie geschreven. De wijn die bij deze compositie hoort, is de ‘Castell de Santueri Rouge’, die afkomstig is van het middeleeuwse kasteel van Santueri. Een wijn met temperament, fris en rond. Je proeft het mediterrane klimaat. Felanitx is naast haar wijn ook gekend om … de zon! Kevin Houben schreef deze vrolijke dans in de zon op een renaissanceritme. Het werk opent met een dwarsfluitsolo waarin het hoofdthema naar voren komt. Na de brede openingspassage ontstaat een gevoel van energie en vreugde, licht en sprankelend, zoals een zonovergoten dag aan het “Castillo de Santueri” en als eerbetoon aan de rijkdom van de natuur.

Jan de Haan inspireerde dit werk op vijf schilderijen uit de Hermitage in Sint-Petersburg, een van de grootste en meest veelzijdige musea ter wereld. Daarbij gebruikte hij het melodieuze Andante cantabile uit het strijkkwartet opus 11 van de Russische componist Pjotr Iljitsj Tsjaikovski als uitgangspunt. Zo creëerde hij een eigen muzikale schildering die net zo gevarieerd is als de doeken die eraan ten grondslag liggen – van Vrolijk gezelschap in een herberg van Dirck Hals tot De dans II van Henri Matisse. Een waar kunststuk!

Verplicht werk 4e divisie Open Nederlandse Harmonie Kampioenschappen 2025

Opgedragen aan het Twents Jeugd Harmonie Orkest o.l.v. Kimmy Reef. Het boek ‘Erik of het klein insectenboek’ van de Nederlandse schrijver Godfried Bomans inspireerde componist Tjeerd Nijhof tot het schrijven van de compositie World of Insects.

Cleopatra ( 69-30 v.Chr) was betrokken in een strijd om de macht met har broer Ptolemaeus III. Zij wilde de macht over Egypte niet met hem delen. De traditie schreef echter voor dat de man altijd het machtigst was en dus werd Cleopatra , die ook nog gehuwd was met Ptolemaeus verjaagd uit Egypte. De Romeinse staatsman , veldheer en schrijver Julius Caesar wilde Egypte inlijven als provincie. Cleopatra wilde gebruik maken van de situatie en liet zich , gerold in een tapijt naar Caesar smokkelen. Hoewel Caesar en Cleopatra beide gehuwd waren , werden zij verliefd en was er sprake van politiek motieven. De componist Gerards Boedijn componeerde de Ouverture met een knipoog naar de Hollywood films van de jaren 60. De openings fanfare en het gebruik van gamma’s op kwarten brengt de luisteraar in de Midden- Oosten sfeer.

Deze compositie is vooral bedoeld voor orkesten uit de lagere afdelingen. De vier afzonderlijke deeltjes hebben als titel: 1) Bourrée; 2) Sarabande; 3) Siciliano; 4) Rondo.

Fanfare for an Occasion werd gecomponeerd als inzending voor de 'International Brass Band Composer Competition 2020' georganiseerd door Andrew Wainwright. De juryleden waren James Curnow, Dr. Liz Lane en Paul Hindmarsh. Er waren ongeveer 92 inzendingen en 'Fanfare for an Occasion' werd bekroond met de 2e plaats. Het is sindsdien gereviseerd en georchestreerd voor harmonieorkest en fanfareorkest.

Een stad wordt gesticht – waarbij het hart begint te kloppen. Bedrieglijk is het feit dat de stad enkel zou bestaan uit gebouwen en infrastructuur terwijl een stad in essentie is: de mensen die er gewoond hebben en degenen die er nu leven. De vibe van de stad tot leven gebracht door zijn hartslag verandert mettertijd. Wie heeft er nog geen time-lapse foto’s gezien met strepen licht van voorbij snellende auto’s op weg naar het werk, terwijl anderen staan wachten aan een verkeerslicht, en ogenschijnlijk bewegen na een druk op een knop. Deze lichtstrepen zijn als het ware levensaderen, aangedreven door een sterk hart. Leonardo da Vinci beschreef rivieren als de imaginaire bloedbanen van Moeder Aarde. In elke stad zijn het echter niet de rivieren maar de beweging en de activiteiten van de mensen die er wonen die de ware kern vormen. Het hart klopt zeker niet altijd gestadig maar het ritme van de stad wordt beïnvloed door vreugde, angst en vele andere zaken. Elke stad heeft zo zijn eigen puls. Dit geldt ook voor de universiteitsstad Marburg waar momenteel mensen van meer dan 100 nationaliteiten samen wonen in een kosmopolitische en verdraagzame gemeenschap. Deze compositie beschrijft de stad vanaf zijn stichting in 1222 en later de verwezenlijkingen van de Heilige Elisabeth, helemaal tot de dag van vandaag.

Componist Otto M. Schwarz probeert in al zijn werken invloeden van andere muziekstijlen te verwerken. Voor For the Next Thousand, Millennium en Asteroid gebruikte hij muzikale invloeden uit de filmmuziek, en bij Jazz Waltz No. 1 past hij de big band stijl toe. Ondanks deze invloeden weet de componist de originele klank van het blaasorkest te waarborgen. Jazz Waltz No. 1 heeft een pakkende melodie met een swingende begeleiding in driekwartsmaat, gevolgd door een trompet- en een saxofoonsolo. Zowel muzikanten als publiek zullen genieten van dit spectaculaire werk voor fanfareorkest.