Opzwepende, uitdagende en inspirerende Ierse volksmuziek in een continentaal jasje! Dat is Lord Tullamore, een rijk gevarieerde driedelige compositie waarmee Carl Wittrock zijn visie op de Ierse volksmuziek geeft. De compositie bevat zowel briljante, technische passages als ook lyrische momenten van rust. Lord Tullamore: aanstekelijke dansmuziek met een vleugje romantiek…

Jan de Haan inspireerde dit werk op vijf schilderijen uit de Hermitage in Sint-Petersburg, een van de grootste en meest veelzijdige musea ter wereld. Daarbij gebruikte hij het melodieuze Andante cantabile uit het strijkkwartet opus 11 van de Russische componist Pjotr Iljitsj Tsjaikovski als uitgangspunt. Zo creëerde hij een eigen muzikale schildering die net zo gevarieerd is als de doeken die eraan ten grondslag liggen – van Vrolijk gezelschap in een herberg van Dirck Hals tot De dans II van Henri Matisse. Een waar kunststuk!

Geschreven in opdracht van de Stichting Nederlandse Brassband Kampioenschappen, was de compositie GREEN het Verplichte werk in de 4e divisie NBK 2021.

Carl Wittrock liet zich inspireren door de grote ijsvlakte om en nabij de Zuidpool.Schilderachtige en majestueuze klanken geven deze compositie een fascinerend beeld van dit '6e'werelddeel.

Antarctica is een vrije,muzikale impressievan de spectaculaire gezichten van op de Zuidpool. Melodieën zijn aan elkaar verbonden om zo de verschillende aspecten van het landschap over te brengen. Samen met eenvoudige harmonische begeleidingen is dit werk een genotvoor zowel luisteraar als muzikant.

Gewoonlijk wordt filmmuziek bij de in een draaiboek vastgelegde afhandeling geschreven. Dat het ook andersom kan, bewijst Jacob de Haan met La Storia. Zonder te weten welke geschiedenis erachter schuilgaat, levert de componistrond zeven minuten meeslepende muziek. Voor één keer mag u zonder gebonden te zijn aan het commentaar van een componist een eigen verhaal bij de muziek denken. Jacob de Haan heeft La Storia opgedragen aan een van de beroemdsteschrijvers van filmmuziek, de Italiaan Ennio Morricone.

Arcana is het meervoud van het Latijnse woord ‘arcanum’, dat geheim betekent. Hier wordt de titel gebruikt in de betekenis van het ontrafelen van de rijke geschiedenis van een muziekvereniging.

The Battle on the Heath Op 24 januari 1597 was de ‘Thielsche Heyde’, gelegen bij het Belgische dorpje Tielen, ten zuiden van Turnhout , het toneel van een grote veldslag. Prins Maurits van Nassau, aanvoerder van het leger der Noordelijke Nederlanden, bracht hier een verpletterende nederlaag toe aan graaf Varax, Bourgondisch veldheer in Spaanse dienst. In militaire kringen baarde de Slag bij Turnhout veel opzien: een Spaans leger van vijfduizend manwerd eerst urenlang opgehouden door gedurfde prikacties van een vijftiental ruiters en een paar honderd voetknechten - en vervolgens werd dit Spaanse leger door amper duizend ruiters, zonder hulp van het voetvolk, verslagen. Een nieuwe bewapening bewees die dag zijn nut. De ruiters van de prins waren namelijk niet, zoals tot dan toe gebruikelijk was, met lansen gewapend, maar met zinkroeren, een soort heel lange pistolen of karabijnen. Voordat de piekeniers van het Spaanse leger hun geduchte zes meter lange pieken konden vellen (schuin in de grond steken) tegen de aanstormende paarden, werden zij overhoop geschoten en omvergereden. De staatse troepen maakten tijdens de veldslag een aantal vaandels buit , die nog jarenlang de Ridderzaal in Den Haag zouden sieren .In een Nederlands militair tijdschrift uit onze tijd is de overwinning op de Tielenheide omschreven als “de zwaarste klap die ooit door de Nederlandse cavalerie is uitgedeeld”. Het gebied waar de slag plaatsvond, is inmiddels geen heidegebied meer. Het is een dennenbos dat in de vorige eeuw werd aangelegd om te voldoen aan de vraag naar hout voor de vroegere Limburgse steenkoolmijnen. Het bos is nu deels militair domein van het Derde Bataljon Para en deels natuurgebied De Waal: het is niet toegankelijk voor het publiek. In Tielen is er nog wel een straat die de Tielenheide heet en vlak bij de vroegere heide gelegen is.

Verplichtwerk Kampioensdivisie Nederlandse Brassband Kampioenschappen 2024 
Regulier bestelbaar vanaf 10 december 2024

Jan Van der Roost is voor zijn nieuwe werk The Lost Circle geïnspireerd door het beroemde prehistorische monument Stonehenge bij de Britse stad Salisbury. Al lange tijd is bekend dat de middelste cirkel van blauw hardsteen (Waun Mawn) niet uit de regio komt maar van honderden kilometers verderop. Het verhaal over de stam die de gigantische stenen over de Preseli Hills zou hebben vervoerd naar Stonehenge vormt de basis voor The Lost Circle.

Van der Roost maakt gebruik van enkele thema's en motieven uit zijn eerdere werk Stonehenge (1992). Door de noten grafisch als een cirkel voor te stellen, zijn beide werken ook muzikaal-thematisch met elkaar verbonden.

Verplicht werk 4e Divisie - Nederlandse Brassband Kampionschappen 2024

Fanfares, Songs and Dances is een gezamenlijke compositieopdracht van de Stichting NBK, Brass Bands England en de Litouwse brassbandfederatie en beleeft in de vierde divisie van de NBK 2024 zijn wereldpremière.

Het werk van de bekende Britse componist Philip Sparke bestaat uit drie onderling verbonden delen waarvan de namen verwijzen naar de titel van het werk.

Fanfares opent robuust, met een reeks fanfareske passages waarin de hoorns en de euphoniums centraal staan. Hierna introduceren de cornetten een tweede melodielijn die wordt gevolgd door een derde thema, opnieuw beginnend in de hoorns. De baritons veranderen vervolgens de sfeer met een meer lyrische passage, die zich opbouwt naar een climax en uiteindelijk terugleidt naar een reprise van het oorspronkelijke fanfare-thema dat oplost en het tweede deel inleidt.

Songs begint ontspannen met een lange inleiding tot het hoofdthema uit dit deel waarin de cornet solistisch te beluisteren is. Na een verandering van toonsoort volgt een tussenpassage die leidt naar een sonore koraal dat wordt opgebouwd tot een triomfantelijke terugkeer van het eerdere cornet-thema.

Hierna leidt een vreedzaam coda-gedeelte tot het afsluitende Dances, een scherzo-achtige beweging met als basis een reeks ritmische melodieën in een driedelige maatsoort die leidt tot de majestueuze terugkeer van het koraalthema van het middendeel in de cornetsectie. Het thema uit de openingsdans keert terug en luidt een vrolijke afsluiting in.

Around the World in 80 Days (De reis om de wereld in 80 dagen) is een bekende avonturenroman uit 1873, van de Franse schrijver Jules Verne. Het boek verhaalt over de Engelsman Phileas Fogg, die zich opmaakt voor een reis om de wereld. Otto M. Schwarz zette dit verhaal om in een spannend werk voor orkest. Resultaat: een prachtig muziekstuk in filmmuziekachtige stijl.

De opdrachtgever van dit werk, Brassband Gloria Deï, is gevestigd in het Friese dorp Gerkesklooster, waar vroeger de nederzetting Wigerathorp lag. In de 13e eeuw werd hier een klooster gesticht dat de naam Jeruzalem meekreeg. Dit gegeven inspireerde de componist ertoe om het werk te baseren op de bekende melodieuze hymne Jerusalem van Sir Hubert Parry. Na Gercke’s Overture – het klooster werd indertijd gebouwd in opdracht van grootgrondbezitter Gercke Harkema – volgt een langzaam gedeelte waarin de stichters van het klooster, The The Monks of Claercamp, gestalte krijgen met het gregoriaanse gezang Veni creator spiritus. In het laatste deel, Monastery Jerusalem, komt het hoofdthema in al zijn glorie tot volle wasdom.

Trimbeka is een compositie die haar ontstaan dankt aan het jubileum van Muz. Ver. de Vlecke te Gorredijk.

De naam Gorredijk is afkomstig van Goor of Gor, wat moerassige plaats betekent.Langs het moerassige veengebied liepeen dijk, die Gordijk werd genoemd. De naam van het dorp zorgde voor een band met de componist, die zelf afkomstig is uit het Twentse Goor.

In het gebied rondom Gorredijk stroomden vroeger drie beken. De historische naam Trimbeets(Trimbeka) herinnert daar nog aan. Gorredijk was een bloeiende ‘Vlecke’ (groot dorp) dat op een kruispunt lag van enkele belangrijke verbindingswegen. De levendigheid die dit met zich meebracht is één van de elementen diein Trimbeka terug te horen zijn. Voorts klinken er onheilspellende klanken die een verwijzing kunnen zijn naar het moerasgebied en is er vermaak tijdens de jaarlijkse markt.

Het langzame middendeel is een ode aan de prachtigenatuur.