In Dogon neemt Kevin Houben de luisteraar mee naar de helling van de West-Afrikaanse Dogonvallei. Majestueuze koperklanken schetsen de cultuur van de gelijknamige Malinese bevolkingsgroep. De Dogon geloven dat de vallei zowel een dreiging alseen belofte voor de toekomst inhoudt: om dit te symboliseren monden donkere en mysterieuze akkoorden uit in een rustpunt binnen de compositie. Daarna zijn er drie solisten (hoorn, trompet en sopraansaxofoon) te horen, op weg naar een spetterend slotdat verwijst naar de gemaskerde dansen van de Dogon.

De Koninklijke Fanfare St. Hubertus uit Neerglabbeek (België), die werd opgericht in 1911, kende in de jaren vijftig en zestig een enorme bloei onder de toenmalige dirigent Henri Max. Onder zijn dynamische leiding werden verschillendehoogtepunten opgetekend. Toen hij overleed, kwam er een einde aan deze bloeiperiode. De instrumenten verdwenen echter niet in de kast. De goede tijden mochten niet vergeten worden en de fanfare stelde zich ten doel te herrijzen.Een kameraadschappelijke omgeving creëren, iedereen de kans geven tot zelfontplooiing - met de nodige aandacht voor creativiteit - en vooral samen muziek maken: dat werden (en zijn nog steeds) de belangrijkste doelstellingen.In Forgotten World kun je die stemming proeven. Componist Kevin Houben zette in de Fanfare St. Hubertus zijn eerste stappen als dirigent. Daar heeft hij zelf de vriendelijke, hartelijke sfeer binnen de fanfare ondervonden,tot op de dag van vandaag. En zo ontstond de rode draad in Forgotten World. Ernstige en vrolijke passages wisselen elkaar af. Het centrale thema is in een modern jasje gegoten. Passages vol speelvreugde verklanken de gezondebalans tussen ernst en plezier. Een balans die vaak vergeten wordt in deze competitieve tijden, maar een wereld van verschil betekent. Gelukkig draagt de Fanfare St. Hubertus deze ‘forgotten world’ hoog in het vaandel.

The Sound of Unity werd geschreven en gecomponeerd in opdracht van de gemeente Riemst (België).De tekst voor koor ad libitum belicht de verschillende kenmerken van deze Limburgse gemeente: de eigenheid en de charmes van dedertien woonkernen, de band met het rijke verleden, de vele monumenten, het prachtig glooiende landschap, de toeristische trekpleisters … maar vooral ook de saamhorigheid, die vol vertrouwen doet uitkijken naar de toekomst. Riemstis ook een van de muzikaalste gemeentes van het land, met een zeer rijk verenigingsleven.The Sound of Unity brengt de twee genoemde elementen - samenhorigheid en muziek - samen in een werk dat zowel de rust als de dynamiekvan de dorpen weerspiegelt. Deze combinatie leidt naar een muzikaal hoogtepunt dat de trots van elke muzikant tot uitdrukking brengt. Deze compositie is in meerdere opzichten adembenemend en kan ook zonder koor worden uitgevoerd,waarbij het werk geenszins aan intensiteit inboet.

Op hoge, kalkrijke zandsteenrotsen liggen de monumentale kloosters van Meteora, een gebied in het noorden van centraal Griekenland. De rotspilaren bieden uitzicht op de vallei van de Pinios. Met dit onderwerp als bron van inspiratieheeft componist Kevin Houben Valley of the Pinios gecreëerd. Je hoort als het ware de wind rond de kalkrotsen wervelen. De sacrale sfeer van de kloosters, de gebeden, de eenzaamheid… maar ook de weidsheid van de vallei ende pracht van de natuur worden in deze compositie verklankt.

IJstijden, warme periodes, inslagen van asteroïden – het klimaat op onze planeet is altijd aan verandering onderhevig geweest. Het verschil met vroeger is dat de verandering sinds de industriële revolutie nu steeds meer door mensen wordt veroorzaakt. Vooral het vrijkomen van broeikasgassen zorgt voor de opwarming van de atmosfeer en de oceanen. Sommige experts voorspellen zelfs een stijging tot 4,8 graden tegen het einde van de 21e eeuw. Het resultaat van een dergelijke ontwikkeling zou een gigantische migratiebeweging zijn naast moeilijk te voorspellen milieurampen. Het is belangrijk om de C02-uitstoot te verminderen: het is vijf voor twaalf. De voorbodes van een ramp hebben ons al bereikt.

Verplicht werk 4e divisie Open Nederlandse Harmonie Kampioenschappen 2025

Opgedragen aan het Twents Jeugd Harmonie Orkest o.l.v. Kimmy Reef. Het boek ‘Erik of het klein insectenboek’ van de Nederlandse schrijver Godfried Bomans inspireerde componist Tjeerd Nijhof tot het schrijven van de compositie World of Insects.

Overture on an Indian Folk Melody Op. 46
Arizona, geschreven in de kenmerkende driedelige vorm van een ouverture, is niet een louter beschrijvend werk. De componist heeft er stemmingen en emoties in gelegd. Hij werd daarbij ge nspireerd door de Amerikaanse staat Arizona: de eindeloze woestijnlandschappen met hier en daar wat cactussen, een eenzame indiaan te paard, de legendarische Grand Canyon Railway, het Petrified Forest en het natuurschoon van de Monument Valley komen allemaal aan bod.

A Little Klezmer Suite werd geschreven in opdracht van de Rushton Park High School ter gelegenheid van het vijftigjarig bestaan van het blaasorkest van de school. De première vond in oktober 2020 plaats tijdens een virtueel onlineconcert. Klezmermuziek is ontstaan in de 'sjtetls' (dorpen) en getto’s van Oost-Europa, waar rondreizende Joodse troubadours, de zogeheten klezmorim, sinds de vroege middeleeuwen optraden bij feesten, met name bruiloften. Klezmer is een Jiddische term waarin de Hebreeuwse woorden 'kley' (instrument) en 'zemer' (lied) zijn gecombineerd. De oorsprong van de stijl is te vinden in wereldlijke melodieën, populaire dansen, de chazanoet – muziek uit de synagoge met een voorzanger – en de nigunim, de tekstloze melodieën die worden gezongen door de orthodoxe chassidische joden. De melodieën die in de vier delen van A Little Klezmer Suite zijn gebruikt, werden van oorsprong ten gehore gebracht op Joodse bruiloftsplechtigheden en huwelijksfeesten.

A Water's Fantasy (In En Om De Sprengen) is een fantasie-achtig werk in drie delen, geschreven in opdracht van muziekvereniging Prins Bernhard Emst. 

Deel 1 opent met de spreng die vol loopt. Het water komt in grote en kleine scheuten de spreng binnen. Vervolgens gaat het op avontuur door Emst. Het stroomt als het ware vanuit deel 1 via de rustige weilanden en natuur (repetitiecijfer D) het dorp in, waar het allerlei toeristen treft in deel 2. Dit tweede deel (repetitiecijfer F) kenmerkt zich door de reuring. Hier en daar wordt het wat onrustig, maar overheersend is de bijna feestelijke stemming. Allerlei verschillende mensen bij elkaar, dat horen we ook terug in de snelle afwisseling in de muziek. Na deze drukte is er weer even ruimte voor de rust die de natuur om Emst uitstraalt (repetitiecijfer I). Dan komt het Emsterfeest in zicht. Eerst de voorbereiding (repetitiecijfer J) en dan barst het feest los (repetitiecijfer L). Hierbij is er de mogelijkheid om de hele vereniging, inclusief blokfluitgroep en net startende jeugd mee te laten spelen d.m.v. de flexpartijen. Dit gedeelte (repetitiecijfer L t/m het einde) is ook als los intermezzo te spelen.

Geïnspireerd door de prachtige beelden van Wild Scandinavia en de nieuwste Planet Earth-serie, met de bekende stem van de legendarische David Attenborough, componeerde Feike van Tuinen 'Song of Nature'. Deze compositie is een eerbetoon aan de adembenemende schoonheid en grootsheid van de natuur. Maar deze schoonheid staat in scherp contrast met de kwetsbaarheid veroorzaakt door menselijk ingrijpen. In de serie waarschuwt Attenborough ons indringend dat het voor sommige plaatsen vijf voor twaalf is. Deze waarschuwing heeft de componist ook verwerkt door middel van een doordringend, klassiek, trompet- en paukensignaal.

Dus koester onze schitterende wereld, geniet van haar wonderen, en laat je meevoeren met de 'Song of Nature.'

Een muzikaal eerbetoon aan dirigent Jan Maat, ter ere van zijn pensionering na meer dan vier decennia toewijding aan muziekverenigingen Nooit Gedacht uit Windesheim en Concordia uit Elburg.

Deze compositie is opgedragen aan Jan Maat, die na meer dan veertig jaar van toewijding en uitmuntende muzikaliteit met pensioen gaat. De titel van het muziekstuk, "Compagno", is een bijzondere keuze die een diepere betekenis draagt. Het Italiaanse woord voor 'maat' (compagno) weerspiegelt niet alleen de naam van Jan Maat, maar benadrukt ook het gevoel van kameraadschap en samenwerking. Jan's invloed reikt verder dan de noten en partituren; hij heeft ons geleerd wat de waarde van samenwerking, toewijding en vriendschap is.