Elegy I ‘Jealousy’ werd genoemd naar het gelijknamige gedicht van John Donne. Jaloezie (Jealousy) roept een hele rij emoties op. Van teleurstelling, treurnis en verdriet tot boosheid en woede.

Between the Two Rivers werd gecomponeerd in opdracht van de Fanfare Prins Hendrik uit Aalst. De titel verwijst naar het feit dat Aalst tussen twee zijrivieren van de Dommel ligt. Aalst is een streng gelovige gemeente, dus was heteen voor de hand liggende keuze van Philip Sparke om het beroemde lutherse koraal Een vaste burcht te gebruiken als thema voor een viertal variaties. Variation I is een moto perpetuo, Variation II is langzamer en marsachtig van karakter,VariationIII is een sinister langzaam deel en Variation IV heeft tot slot de vorm van een fuga. Between the Two Rivers zal beslist een belangrijk concertwerk worden in het repertoire van blaasorkesten. Het werk is verplichtgesteld op het Wereld Muziek Concours 2005 te Kerkrade.

Arcana is het meervoud van het Latijnse woord ‘arcanum’, dat geheim betekent. Hier wordt de titel gebruikt in de betekenis van het ontrafelen van de rijke geschiedenis van een muziekvereniging.

The Battle on the Heath Op 24 januari 1597 was de ‘Thielsche Heyde’, gelegen bij het Belgische dorpje Tielen, ten zuiden van Turnhout , het toneel van een grote veldslag. Prins Maurits van Nassau, aanvoerder van het leger der Noordelijke Nederlanden, bracht hier een verpletterende nederlaag toe aan graaf Varax, Bourgondisch veldheer in Spaanse dienst. In militaire kringen baarde de Slag bij Turnhout veel opzien: een Spaans leger van vijfduizend manwerd eerst urenlang opgehouden door gedurfde prikacties van een vijftiental ruiters en een paar honderd voetknechten - en vervolgens werd dit Spaanse leger door amper duizend ruiters, zonder hulp van het voetvolk, verslagen. Een nieuwe bewapening bewees die dag zijn nut. De ruiters van de prins waren namelijk niet, zoals tot dan toe gebruikelijk was, met lansen gewapend, maar met zinkroeren, een soort heel lange pistolen of karabijnen. Voordat de piekeniers van het Spaanse leger hun geduchte zes meter lange pieken konden vellen (schuin in de grond steken) tegen de aanstormende paarden, werden zij overhoop geschoten en omvergereden. De staatse troepen maakten tijdens de veldslag een aantal vaandels buit , die nog jarenlang de Ridderzaal in Den Haag zouden sieren .In een Nederlands militair tijdschrift uit onze tijd is de overwinning op de Tielenheide omschreven als “de zwaarste klap die ooit door de Nederlandse cavalerie is uitgedeeld”. Het gebied waar de slag plaatsvond, is inmiddels geen heidegebied meer. Het is een dennenbos dat in de vorige eeuw werd aangelegd om te voldoen aan de vraag naar hout voor de vroegere Limburgse steenkoolmijnen. Het bos is nu deels militair domein van het Derde Bataljon Para en deels natuurgebied De Waal: het is niet toegankelijk voor het publiek. In Tielen is er nog wel een straat die de Tielenheide heet en vlak bij de vroegere heide gelegen is.

Verplicht werk 4e Divisie - Nederlandse Brassband Kampionschappen 2024

Fanfares, Songs and Dances is een gezamenlijke compositieopdracht van de Stichting NBK, Brass Bands England en de Litouwse brassbandfederatie en beleeft in de vierde divisie van de NBK 2024 zijn wereldpremière.

Het werk van de bekende Britse componist Philip Sparke bestaat uit drie onderling verbonden delen waarvan de namen verwijzen naar de titel van het werk.

Fanfares opent robuust, met een reeks fanfareske passages waarin de hoorns en de euphoniums centraal staan. Hierna introduceren de cornetten een tweede melodielijn die wordt gevolgd door een derde thema, opnieuw beginnend in de hoorns. De baritons veranderen vervolgens de sfeer met een meer lyrische passage, die zich opbouwt naar een climax en uiteindelijk terugleidt naar een reprise van het oorspronkelijke fanfare-thema dat oplost en het tweede deel inleidt.

Songs begint ontspannen met een lange inleiding tot het hoofdthema uit dit deel waarin de cornet solistisch te beluisteren is. Na een verandering van toonsoort volgt een tussenpassage die leidt naar een sonore koraal dat wordt opgebouwd tot een triomfantelijke terugkeer van het eerdere cornet-thema.

Hierna leidt een vreedzaam coda-gedeelte tot het afsluitende Dances, een scherzo-achtige beweging met als basis een reeks ritmische melodieën in een driedelige maatsoort die leidt tot de majestueuze terugkeer van het koraalthema van het middendeel in de cornetsectie. Het thema uit de openingsdans keert terug en luidt een vrolijke afsluiting in.

Het Zwitserse kanton Wallis (Valais) is de thuisbasis van verschillende harmonieorkesten en brassbands die geregeld op het podium van Zwitserse en Europese kampioenschappen staan. Bij het grote publiek staat dit kanton vooral bekend als een unieke regio, gelegen tussen de Rhônegletsjer en het Meer van Genève, waar het aangenaam toeven is. De koperblazers van de vijf muziekverenigingen uit de dorpen van Crans-Montana – een internationaal beroemd ‘sneeuweiland’ in Wallis – kregen de eer om het Kantonale Musikfest van 2024 te mogen organiseren, waarvoor dit werk in opdracht is geschreven.

Dit gevoelvolle werk is geïnspireerd op het verhaal van een jonge trombonist die aan kanker stierf. Het is een emotionele rollercoaster waarin levensvreugde, het noodlot, het afscheid, verdriet en opnieuw vreugde worden verklankt. In deze intens menselijke muziek valt voor ieder van ons wel iets te herkennen. The Last Journey weerspiegelt het rouwproces, maar drukt bovenal de schoonheid van het leven uit.

Dit werk bouwt voort op eerdere muzikale verkenningen van de componist; wat betreft de moeilijkheidsgraad en de vorm is het nauw verwant aan diens Sinfonietta No. 3. Het is gebaseerd op verschillende relatief korte motieven, die in de eerste minuten worden geïntroduceerd en vervolgens op symfonische wijze worden doorontwikkeld. De muziek varieert tussen momenten van grote vitaliteit en uitbundigheid en eerder zorgelijke, sombere of dramatische passages. Hoewel het geen programmatische compositie betreft, heeft de muziek wel steeds een beschrijvend karakter. Sinfonietta No. 5 is geschreven in opdracht van de kantonnale muziekverenigingen van Wallis, Bern, Jura, Genève, Solothurn en Centraal-Zwitserland, voor het Kantonale Musikfest van 2024, als het verplichte werk voor brassbands in de eerste divisie.

While admiring many masterpieces at the Louvre Museum in Paris, Gauthier Dupertuis’ attention was drawn to a less famous painting: Magdalena Bay, by French painter François-Auguste Biard (1799-1882).

The work depicts a magnificent snowy landscape on the Norwegian island of Spitsbergen. However, in the foreground, the presence of the wreckage of a ship, bodies covered in snow and a visibly dying character make us understand that tragic events took place there. Thus, a strong contrast is formed between death and the sublime, between the desolation of the survivors of the shipwreck and the magnificence of the landscape. When we look in more detail at the painting, we notice that footprints have been made in the snow: so, could someone have gone to get help? This little glimmer of hope makes the picture even more touching.

In this work, Gauthier Dupertuis tried to describe the different elements of the painting, using contrasting sections and dissonances (in particular, the conflict between the minor and the major) to convey the duality between death and the sublime. The work also attempts to highlight a wide palette of orchestral colors, from the most shimmering lines to the darkest low brass colours.

In 2024, Magdalena Bay was awarded the first Prize as well as the band Prize at the 9th European Composition Competition for Brass Band, which was held in Palanga (LT). It was premiered on May 2, 2024 by The Cory Band, conducted by Philip Harper.