The Saga of Haakon the Good werd geschreven in opdracht van Frei Hornmusikk uit Noorwegen, ter gelegenheid van het samengaan van de twee Kommuner (gemeenten) Frei en Kristiansund op 1 januari 2008. Deze brassband gebruikte het werk bij het Noorse Nationale Brassbandkampioenschap in februari. De compositie is gebaseerd op belangrijke gebeurtenissen in het leven van Haakon de Goede (ca. 920-961), die koning Haakon 1 van Noorwegen werd - THE FUTURE KING.

In deze afwisselende suite, genoemd naar de Zweedse regio Medelpad, krijgen Zweeds aandoende volksdansen in diverse tempi, stijlen en sferen een podium. Voor Medelpadia gebruikte Van der Roost een combinatie van een bestaand thema en nieuw gecomponeerde muziek met een folkloristische inslag. Boeiende volksmuziek in een gestileerd jasje!

Atmospheres' werd voor de Musiktage van Uster, het bekende Zwisterse blaasmuziek festival, gecomponeerd en er op 1 oktober 1989 gecreëerd. Als uitgangspunt nam de componist de idee dat een kamer steeds dezelfde blijft, terwijl de atmosfeer erin sterk kan veranderen, naargelang de sfeer verwekt door de daden en de gevoelens van de mensen die in deze kamer vertoeven. Een twist bijvoorbeeld, kan een onaangename, gespannen sfeer teweegbrengen, terwijl een gulle lach op diezelfde plaats een lichte, ontspannen atmosfeer kan verwekken. Er is in dit werk dus een 'atmosfeer akkoord' dat nauwelijks verandert in het verloop van het stuk, behalve dat het nu en dan getransponeerd wordt. Wat rond dit akkoord allemaal gebeurt verandert echter steeds volgens de heersende gevoelens in de kamer. Al wordt het stuk zonder onderbreking gespeeld, toch zijn er drie duidelijk onderscheiden delen, die elk voor zichzelf spreken: 1 - Mysterie, 2 - Kwaad en 3 - Kalmte.

Analecta Varia bestaat uit acht klankstudies die ook afzonderlijk utgevoerd kunnen worden. In iedere deel wordt een bepaald orkestraal facet centraal gesteld.

Harrie Janssen componeerde Analecta Varia ter nagedachtenis aan Henkvan Lijnschooten (1928-2006). Henk van Lijnschooten heeft zich bijzonder verdienstelijk gemaakt voor de Nederlandse blaasmuziek, als dirigent, jurylid maar vooral als zeer toonaangevend componist.

Between the Two Rivers werd gecomponeerd in opdracht van de Fanfare Prins Hendrik uit Aalst. De titel verwijst naar het feit dat Aalst tussen twee zijrivieren van de Dommel ligt. Aalst is een streng gelovige gemeente, dus was heteen voor de hand liggende keuze van Philip Sparke om het beroemde lutherse koraal Een vaste burcht te gebruiken als thema voor een viertal variaties. Variation I is een moto perpetuo, Variation II is langzamer en marsachtig van karakter,VariationIII is een sinister langzaam deel en Variation IV heeft tot slot de vorm van een fuga. Between the Two Rivers zal beslist een belangrijk concertwerk worden in het repertoire van blaasorkesten. Het werk is verplichtgesteld op het Wereld Muziek Concours 2005 te Kerkrade.

De letters uit de titel staan voor vier begrippen binnen een orkest: de C voor consensus, de O voor onafhankelijkheid, de D voor doorzettingsvermogen en de N voor nieuw (vernieuwing). Verder is ‘codon’ een begrip uit de moleculairegenetica (de studie van het leven): een groep van drie nucleotiden. In dit werk symboliseert ‘codon’ de drievoudige interactie tussen dirigent, muzikanten en bestuur. De drie hoofdthema’s in Codon zijn gebaseerd op het tertsinterval,tritonale samenklanken en tertsrelaties. Het werk bestaat uit drie delen, die symbool staan voor de fasen die een mens, maar ook een muziekvereniging, ondergaat: de geboorte, de groei in het leven en de overgang naarde eeuwigheid.

Verschillende theorieën gaan ervan uit dat de oorsprong van de Azteken in Siberië en Mongolië ligt. De vermeende voorouders kwamen over de Beringstraat en trokken via het huidige Noord-Amerika naar het zuiden, op zoek naar een nieuw thuis.Naar verluidt droeg de zonnegod Huitzilopochtli hun op hun nieuwe stad daar te stichten waar een adelaar op een cactus zou zitten met een slang in zijn bek. Na lange omzwervingen bereikten ze de Vallei van Mexico (de naam Mexico komt van metztlixcictlico: plaats in het midden - of de navel - van de maan). In het midden van deze vallei lag een zoutmeer, Texcoco genaamd, met een rotseiland erin. Op een van de rotsen zat een adelaar op een cactusmet een slang in zijn bek. Voor de Azteken was dit het teken dat ze hier hun hoofdstad moesten bouwen, met de naam Tenochtitlan: plaats waar de cactus op een steen groeit. Tegenwoordig ligt hier Mexico-Stad. Met dit gegeven als inspiratiebron componeerde Kevin Houben - in opdracht van de Koninklijke Fanfare-Brassband De Kempengalm uit Vlimmeren (België) - Lake of the Moon. De compositie bevat flarden oosterse muziek en Zuid-Amerikaanse ritmes; hier en daar lijken Russische kozakken de orde te verstoren. De tocht van noord naar zuid is niet zonder gevaren; er gaat enige dreiging van de muziek uit. In het Adagio divoto neemt de componist ons mee naar het Texcocomeer, dat door de Azteken het meer van de maan werd genoemd. In het laatste deel weerklinkt de vreugde die de Azteken voelden toen hun zwerftocht eindelijk ten einde was - de ontwikkeling van een nieuwe beschaving kon beginnen.

(Engels voor paladijn - ridderlijke held) herdenkt de ‘Rampsalighe Sint-Niklaesdag’ van 1648. In de eerste helft van de zeventiende eeuw

Dit werk voor symfonisch blaasorkest is een hommage aan de Vlaamse schilder Pieter Bruegel de Oude. Het beschrijft enkele scènes uit het schilderij De Kruisdraging uit het jaar 1564. De muziek geeft eerst een beschrijving vande indrukken die je op het eerste gezicht ziet als je naar het schilderij kijkt. Daarna volgt de ontdekking van de vele op zichzelf staande scènes: naast Jezus met het kruis bijvoorbeeld de huilende vrouwen, de beul en spelendekinderen. Een indrukwekkend schilderij, verpakt in indrukwekkende muziek!

Ray of Light werd gecomponeerd ter gelegenheid van het 75-jarig bestaan van Koninklijke Harmonie De Heidegalm Berkenbos. De mijncité van Berkenbos (Heusden-Zolder, B) is de getuige van wat eens één van de meest bloeiendeindustrieën van Limburg was, de mijnexploitatie. Als mijnwerker de eerste keer met de lift in de schacht afdalen was een sensatie. Het kabaal van de sluitende deuren, de schok waarmee de liftkooi zich in beweging zette om dan meteen snelheid van bijna 30km per uur suizend in de diepte te vallen. Het openingsthema van Ray of Light weerspiegelt niet enkel de moed van de afdalende kompels, maar ook de angst, de twijfel en onzekerheid. In de solo passage isde angst tijdens de lange wandeling in het duister door de mijngangen met enkel de hoofdlampen en mijnwerkerslampen duidelijk hoorbaar. Het werk in de mijnen was niet zonder gevaar. Het zeer brandbare en bij momenten explosievemijngas vormde steeds een verborgen dreiging. Daarnaast was er voortdurend instortingsgevaar. De prachtige koraalbewegingen zijn dan ook een ode aan de gestorven mijnwerkers. De Oosterse toonladder refereert naar hetmulticulturele karakter van de mijncité van Berkenbos, de vele handelszaken en de verschillende huizentypes, eigen aan de mijnarchitectuur. Het beroep van mijnwerker is nog steeds een gevaarlijk beroep, maar aan het einde van dedonkere mijngang zien ze toch steeds een straaltje licht als hoop.

Doelen. We stellen ze aan ons zelf in het leven. Sommige kunnen we vergelijken met bergen; ze zijn niet altijd gemakkelijk te bereiken… Red Mountain verbeeldt deze momenten, bezaaid met twijfels en emoties maar ook met vertrouwen en rust. Het werk won de publieksprijs op de EBBA 2012 compositiewedstrijd. Red Mountain, uw volgende doel..?