Welke zijn de ware kwaliteiten in een mens? Uiterlijke vertoon of innerlijke schoonheid? Of iets tussen de twee in?
Deze vraag stelt eenieder zich van tijd tot tijd. En het antwoord is zowel een persoonlijk als een heel subjectief vraagstuk. Het is tevens het thema achter deze compositie. De soldaat-dichter Cyrano de Bergerac is gekend voor zijn grote neus en zijn groot intellect. De 17e-eeuwse schrijver koestert gevoelens voor de beeldschone Roxanne maar hij is er van overtuigd dat dit niet wederzijds is. Roxanne wordt verliefd op de cadet Christian de Neuvillette, een man met ‘de looks’ maar verder zonder inhoud. Cyrano de Bergerac schrijft liefdesgedichten in naam van Christian om Roxanne’s hart te winnen. En dan is er ook nog Graaf Guiche die getrouwd is maar van Roxanne zijn minnares wil maken. Christian en Roxanne trouwen uiteindelijk en de furieuze Graaf Guiche zendt Christian en Cyrano, die samen dienen in het regiment van de Kapitein van Gascogne, naar het front en zendt hen enkele maanden later op een zelfmoordmissie. Niet lang voor de veldslag biechtte Roxanne aan haar echtgenoot op dat ze niet langer van hem houdt voor zijn schoonheid, noch voor zijn innerlijke waarden. Christian is ontzet en smeekt Cyrano om Roxanne de waarheid te vertellen, maar lukt hier niet in. Christian de Neuvillette sterft in een gevecht en Cyrano de Bergerac verzwijgt de ware afkomst van de brieven. Pas veel later komt de waarheid aan het licht; getekend door de oorlog bezoekt Cyrano Roxanne in het klooster waar ze leefde sinds de dood van Christian en bekent zijn liefde voor haar. Hij sterft uiteindelijk in de armen van Roxanne.

Na de successen van "Last Call," "Funk Attack," en "Funky Brass," presenteert Schwarz opnieuw een gedurfde mix van pop en funk, waarbij de grenzen van de orkestwereld worden verlegd. „Let's Celebrate" vangt de essentie van moderne orkestmuziek en combineert traditionele instrumentatie met eigentijdse klanken. Onderdompel uzelf in een meeslepende viering van muziek en ontdek het nieuwste meesterwerk van Schwarz dat zeker zowel uw orkest als uw publiek zal boeien!

Keizerin Elisabeth van Oostenrijk, ook bekend als Sisi, leidde een fascinerend leven, gekenmerkt door externe beperkingen en interne strijd. Geboren in 1837 in München, werd ze keizerin door haar huwelijk met keizer Frans Jozef I. Ondanks de hoogte- en dieptepunten in haar huwelijk kreeg ze vier kinderen. Sisi's buitengewone schoonheid en haar kenmerkende kledingstijl waren even bekend als haar verlangen naar vrijheid, dat haar leidde naar talrijke reizen door Europa, met een bijzondere band met Hongarije. Haar relaties met de mannen in haar leven, vooral keizer Frans Jozef I. en graaf Gyula Andrássy, zijn van betekenis. De compositie van Otto M. Schwarz verkent Sisi's liefde voor vrijheid en haar liefdes, waarbij de componist korte muzikale motieven uit haar tijd integreert.

De Juvavum Fanfare is gecomponeerd voor het slotconcert van de eerste deeltijdse universitaire opleiding tot dirigent van blaasorkesten aan de gerenommeerde Universiteit Mozarteum Salzburg, die voor het eerst plaatsvond van 2019 tot 2021. Deze feestelijke openingscompositie is opgedragen aan de gewaardeerde cursusleider en dirigent, Martin Fuchsberger, evenals aan alle afgestudeerden die dit programma succesvol hebben afgerond. De naam van de fanfare, "Juvavum", is afgeleid van de oude Romeinse naam voor Salzburg. Deze verbinding met Salzburg is niet alleen duidelijk in de première van het stuk aan de Universiteit Mozarteum Salzburg, maar ook in zijn muzikale diepte. Thematisch put de aanvankelijke fanfare en het daaropvolgende lyrische gedeelte uit de melodie van het regionale volkslied van Salzburg, "Land uns'rer Väter". De majestueuze fanfare weerspiegelt de openingstonen van dit volkslied. Vanaf maat 27 is een directe citaat van het melodische thema te horen. Zowel de fanfaremotieven als de zanglijnen van dit volkslied worden uiteindelijk samengebracht in een opwindend slotgedeelte. De Juvavum Fanfare is ideaal geschikt om concerten plechtig te openen en biedt een boeiende ervaring voor zowel luisteraars als musici, dankzij de passende lengte.

Het gedicht "De Opstanding" van Friedrich Gottlieb Klopstock werd door Gustav Mahler getoonzet in het vijfde deel van zijn Tweede Symfonie, ook wel bekend als "De Opstanding". De centrale passage uit Mahlers muzikale bewerking werd opgenomen in "A Tribute to Mahler", een compositie die als eerbetoon aan Mahler werd gecreëerd, 100 jaar na zijn dood. Krachtige klanken van koperblazers en delicate houtblazersmelodieën wisselen op een mahleriaanse wijze af met hoorn- en trompetsignalen vanuit de verte. Het koor wordt daarbij op engelachtige wijze omlijst door de solo-altsaxofoon. „A Tribute to Mahler" beoogt ons, als een voortzetting "na een korte rust", een blik te gunnen in de zalige wereld waar we uiteindelijk allemaal naartoe zullen gaan.

„Hommage!" is een feestelijk stuk dat begint met een imposante fanfare in het diepe koperregister en geleidelijk alle instrumenten van het orkest laat stralen. Een subtiele melodie in het houtblazersregister vormt het emotionele middendeel van het werk. Deze eenvoudige hymne, in de stijl van een ballade, keert terug naar het oorspronkelijke thema en mondt opnieuw uit in krachtige slotakkoorden. Het werk is een eerbetoon aan alle musici en dirigenten die zich met passie en toewijding wijden aan de wereld van de harmoniemuziek.

De compositie vertelt een vrolijk ochtendverhaal vanuit het perspectief van een wekker. De wekker volgt plichtsgetrouw zijn taak en wekt de mensen uit hun slaap, waarbij hij soms weerstand moet overwinnen. Uiteindelijk erkennen de mensen echter "op tijd" dat de ochtend een nieuwe, vreugdevolle dag aankondigt en een positieve fase in het leven inluidt.

"Iron Mountain" zet de legende van de Erzberg in Oostenrijk op indrukwekkende muzikale wijze in scène. Aan het begin komt de sfeer van de grot, waar de Waterschout woont, tot leven door nagebootste waterdruppels. De Waterschout wordt achtervolgd en gevangengenomen door mensen. In zijn wanhoop smeekt hij om vrijheid en doet de mensen een aanbod: goudmijnen voor een jaar, zilvermijnen voor tien jaar of ijzermijnen voor altijd. Het duidelijke antwoord van de mensen is ijzer voor altijd. Het slot van de compositie benadrukt deze keuze met indrukwekkende aambeeldslagen, en de Erzberg verrijst triomfantelijk in het middelpunt van de gebeurtenissen.

Geïnspireerd door het succes van de operettes van Jacques Offenbach in Wenen, begon Franz von Suppé (1819-1895) vanaf 1860 zijn eerste podiumwerken te componeren. "Isabella", zijn komische opera in één akte uit 1869, ging in première in Wenen. In de ouverture zijn zowel Spaanse als Weense melodieën te horen. Hoewel de muziek van Suppé niet altijd een typisch Weense klank heeft, heeft hij met zijn ouvertures zoals "Dichter en Boer" of "Lichte Cavalerie" een plek veroverd in concertzalen.

"Jet Stream" is een compositie voor een klein blaasorkest. De term "Jet Stream" verwijst naar een sterke wind die voorkomt in de onderste laag van de atmosfeer van de aarde. Verschillende temperatuurzones op het aardoppervlak geven aanleiding tot deze sterke winden, vooral in de grensgebieden waar warme en koude luchtmassa's zich scheiden. De horizontaal stromende winden rond de aarde kunnen snelheden bereiken tot 540 kilometer per uur, ongeveer vijftien kilometer boven onze hoofden. Deze snelle windbewegingen spelen een cruciale rol in het vormgeven van het weer en klimaat op onze planeet. Om de wind symbolisch weer te geven, wordt in het slagwerk een zogenaamde "Howling Tube" gebruikt. De compositie "Jet Stream" probeert op een muzikale en technisch toegankelijke manier de intensiteit en energie van deze hoogtewinden vast te leggen. Tegelijkertijd dient het als een herinnering, door zijn dramatische muzikale taal, om zorgvuldiger met ons milieu om te gaan. Dankzij de bescheiden bezetting leent het stuk zich bijzonder goed voor blaasensembles, waaronder schoolblaasorkesten.

A moving composition portraying the beauty but also ephemeral nature of life itself. Based on a simple seven tone idea, the work develops from a gentle almost intimate mood towards a life- affirming climax. Robin Hoffmann, born 1984, studied composition and arranging at the Dresden College of Music. Since 2006, he has worked as composer, orchestrator and arranger for international film and concert productions. In 2010, the London Symphony Orchestra recorded his violin concerto at Abbey Road studios. His film music for Hero and A Father’s Job won numerous international prizes. He was awarded a gold record in 2022 as arranger for Alex Christensen.

Deze ouverture is oorspronkelijk bedacht als openingsstuk van de Wind Symphony, die bestaat uit 4 delen die de 4 verschillende karakters van de 4 oude goden van de windrichtingen oproepen. In de Griekse mythologie was Aiolos de goddelijke bewaker van de winden en ook koning van het mythische, drijvende eiland Aiolia. Hij hield de winden (Boreas, de noordenwind / Zephyros, de westenwind / Euros, de oostenwind en Notos, de zuidenwind) veilig opgesloten in het grotachtige interieur van zijn eiland, en liet ze alleen los op bevel van de grootste goden om verwoesting over de wereld te brengen. Aiolos was een zoon van de god van de zee, Poseidon, en stond bekend om zijn grote macht over de winden en zijn vermogen om stormen te creëren. Deze compositie is perfect geschikt als opening van elk concertprogramma.